Kamienica przy ulicy Lubicz 34 w Krakowie

Kamienica przy ulicy Lubicz 34
Kamienica Bujwidowska[1]
Symbol zabytku nr rej. A-975 z dnia 20.04.1994
Ilustracja
Front Kamienicy Bujwidowskiej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Adres

ul. Lubicz 34

Typ budynku

kamienica

Inwestor

Józef Kulesza

Rozpoczęcie budowy

1893

Pierwszy właściciel

Józef Kulesza

Kolejni właściciele

Odo Bujwid

Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Lubicz 34Kamienica Bujwidowska”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Lubicz 34Kamienica Bujwidowska”
Ziemia50°03′55,51″N 19°57′09,79″E/50,065420 19,952720

Kamienica przy ulicy Lubicz 34, Kamienica Bujwidowska[1] – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Lubicz w centrum Wesołej w Krakowie. Wpisana do rejestru zabytków 20 kwietnia 1994 pod numerem A-975[2].

Trzypiętrowa kamienica została wzniesiona dla Józefa Kuleszy, kamieniarza z Wesołej, a prace budowlane rozpoczęto w 1893 roku. W dokumentacji budowy zachowała się notatka, że właściciel sąsiedniej parceli Ludwik Freege, znany ogrodnik, zastrzega, aby właściciel nie przenosił żadnych śmieci ani ścieków na stronę jego ogrodu. Także w 1893 roku Kulesza zbudował za kamienicą stajnie dla koni. Wkrótce potem sprzedał dom profesorowi Odonowi Bujwidowi. W 1904 roku budynek został przyłączony do dopiero co powstałego wodociągu, bo Bujwidowi, bakteriologowi i higieniście, zależało na dostępie do bieżącej wody. Chciał bowiem w kamienicy nie tylko mieszkać z liczną rodziną, ale także założyć zakłady szczepień pasterowskich i wyrobu surowic, które przeniósł z ul. Strzeleckiej 7. W tym samym roku krakowski architekt Henryk de Laveaux zaprojektował przed budynkiem ogrodzenie mieszczące zieleniec. Na jego cokołach ustawiono wówczas popiersia znanych polskich twórców i patriotów XIX wieku: Jana Matejki, Adama Asnyka, Wincentego Pola, Jacka Malczewskiego, Teofila Lenartowicza i Władysława Syrokomli; pod rzeźbami wyryto fragmenty wierszy (ogrodzenie zostało rozebrane w celu poszerzenia ulicy w latach 60. XX wieku)[3].

Podczas wojny światowej na parterze mieścił się niewielki szpital dla żołnierzy armii austro-węgierskiej, w tym legionistów. Na lata 30. XX wieku przypadł rozwój zakładów prof. Bujwida, którymi od 1932 roku formalnie zarządzała córka Zofia. W 1951 roku zakłady szczepienne zostały przejęte przez państwo. Wyrzucono wówczas z domu wiele pamiątek po rodzinie. 22 kwietnia 1964, staraniem wnuków profesora Bujwida, Jerzego i Czesława Mostowskich, otwarto w kamienicy poświęcone mu muzeum[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Encyklopedia Krakowa. Ryszard Burek (red.). Warszawa Kraków: PWN, 2000, s. 559. ISBN 83-01-13325-2.
  2. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa. [dostęp 2018-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-17)].
  3. ↑ a b Joanna Nowostawska-Gyalókay: Kamienica Bujwidów w Krakowie. W: XX Małopolskie Dni Dziedzictwa Kulturowego [on-line]. Małopolski Instytut Kultury, 2018. [dostęp 2018-06-18].

Media użyte na tej stronie

Kraków location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa lokacyjna miasta Kraków. Punkty graniczne mapy:
  • N: 50.15 N
  • S: 49.95 N
  • W: 19.76 E
  • E: 20.26 E
Lesser Poland Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 50.59 N
  • S: 49.07 N
  • W: 18.92 E
  • E: 21.55 E
Distinctive emblem for cultural property.svg
Blue Shield - the Distinctive emblem for the Protection of Cultural Property. The distinctive emblem is a protective symbol used during armed conflicts. Its use is restricted under international law.
617080 Kraków Lubicz 34 kamienica 1.JPG
Autor: Januszk57, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Kraków, kamienica, 1892-1894