Kamieniołom Ostrusza
Kamieniołom Ostrusza – nieczynny kamieniołom w miejscowości Ostrusza w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice[1]. W klasyfikacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego jest to obszar Pogórza Ciężkowickiego[2].
Znajduje się w dolinie potoku Ostruszanka, tuż po lewej stronie drogi z Ciężkowic przez Ostruszę do Turzy[3]. Kamieniołom ten jest największym odsłonięciem piaskowców na całym Pogórzu Ciężkowickim. Ma długość około 100 m i wysokość do 20 m. Składa się z ławic piaskowców o grubości 0,5–1 m, poprzedzielanych cienkimi pakietami łupków. Oprócz piaskowców o żelazistym zabarwieniu występują także ławice jasnoszarych piaskowców o grubości od kilku do kilkunastu metrów[1]. Zaburzony układ warstw wskazuje na uskoki tektoniczne. Za kamieniołomem (od strony Turzy) znajduje się przy drodze pojedyncza skała piaskowca o wysokości kilku metrów. W XIX wieku wydrążono w niej niewielką wnękę, w której umieszczono kapliczkę z drewnianymi rzeźbami przedstawiającymi scenę Ukrzyżowania[4].
Kamieniołom Ostrusza jest atrakcyjnym obiektem geoturystyki. Oprócz odsłonięć piaskowców w ścianie kamieniołomu są w nim również inne ciekawe z punkty widzenia geoturystyki obiekty. Na przeciwległym zboczu kamieniołomu Ostrusza znajduje się rozległe osuwisko[1]. Słabo wydeptana ścieżka prowadzi na grań kamieniołomu. Są w niej 3 ambony tworzące mur o długości kilkunastu metrów. Jest on jednolity, ale znajdują się w nim wyraźne już pęknięcia wskazujące, że w przyszłości podzieli się na odrębne fragmenty. Na ścianie muru występują niewielkie kociołki zwietrzelinowe i inne formy erozji skał[4].
Kamieniołom Ostrusza ma powierzchnię 7,5 ha. Od 1987 r. jest pomnikiem przyrody[4].
Przypisy
- ↑ a b c Georóżnorodność i atrakcje turystyczne województwa małopolskiego. Wyd. II, Kraków: Wydawnictwa Kartograficzne „Compass”, 2012, ISBN 978-83-7605-098-0.
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Pogórze Ciężkowickie. Mapa 1:50 000. Kraków: Compass, 2005, ISBN 83-89165-37-6.
- ↑ a b c Pogórza – radość geoturysty [dostęp 2015-05-21] .