Kamil Majchrzak
_(51376823294).jpg) | |||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 stycznia 1996 | ||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | ||||||||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | 2013 | ||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | aktywny | ||||||||||||||||||||||||
| Trener | |||||||||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | ||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 75 (28 lutego 2022) | ||||||||||||||||||||||||
| Australian Open | 2R (2022) | ||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | 2R (2021) | ||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | 1R (2019, 2022) | ||||||||||||||||||||||||
| US Open | 3R (2019) | ||||||||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | ||||||||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 241 (8 sierpnia 2016) | ||||||||||||||||||||||||
| Roland Garros | 1R (2022) | ||||||||||||||||||||||||
| Wimbledon | 2R (2022) | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||||||||
Kamil Majchrzak (ur. 13 stycznia 1996 w Piotrkowie Trybunalskim) – polski tenisista, złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2014, zwycięzca wielkoszlemowego US Open w grze podwójnej chłopców w 2013 roku. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski w różnych kategoriach wiekowych oraz brązowy medalista indywidualnych mistrzostw Europy juniorów z 2013 roku[1]. W 2011 w parze z Phillipem Greskiem zdobyli złoty medal na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy[2].
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP World Tour w singlu był na 75. miejscu (28 lutego 2022).
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
Wielokrotnie zdobywał medale w juniorskich mistrzostwach Polski. W 2013 roku osiągnął brązowy medal indywidualnych mistrzostw Europy juniorów[1]. Razem z Phillipem Greskiem zdobyli złoty medal na Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2011. W 2012 roku osiągnął srebrny medal drużynowych mistrzostw Europy „Tennis Europe” do lat 16. W parze z Greskiem zdobył w 2010 roku złoty medal indywidualnych mistrzostw Europy „Tennis Europe” do lat 14[2].
W 2013 roku osiągnął finał rywalizacji w grze podwójnej w wielkoszlemowym US Open. W meczu o mistrzostwo razem z Martinem Redlickim pokonali debel Quentin Halys–Frederico Ferreira Silva wynikiem 6:3, 6:4.
W 2014 roku Majchrzak osiągnął ćwierćfinał gry pojedynczej i półfinał gry podwójnej na wielkoszlemowym juniorskim Australian Open.
W sierpniu 2014 razem z Hubertem Hurkaczem i Janem Zielińskim zajęli 2. miejsce w drużynowych mistrzostwach Europy juniorów[3][4].
Na igrzyskach olimpijskich młodzieży rozgrywanych w Nankinie zdobył złoty medal w grze pojedynczej, pokonując w półfinale najlepszego juniora świata Andrieja Rublowa, a w finale Brazylijczyka Orlando Luza. W grze mieszanej zdobył brązowy medal[5].
Kariera zawodowa
W marcu 2014 roku Majchrzak triumfował w zawodach ITF Men's Circuit w Kartagenie. Był to pierwszy tytuł tej rangi w jego karierze[6]. W lipcu 2014 roku zdobył drugi tytuł w turnieju o tej samej kategorii w Michalovcach[7], a w kwietniu 2015 roku wywalczył trzeci tytuł w hiszpańskim Reus. W maju 2015 zwyciężył w kolejnych zawodach tej samej rangi – w rumuńskim Bacău.
W październiku 2015 roku Kamil Majchrzak dotarł do pierwszego w karierze finału turnieju rangi ATP Challenger Tour w Al-Muhammadii. W ćwierćfinale po raz pierwszy zanotował zwycięstwo nad zawodnikiem z Top 100 rankingu ATP Markiem Cecchinato, natomiast w półfinale odniósł najważniejsze dotąd zwycięstwo w karierze, pokonując rozstawionego z „jedynką” 62. zawodnika świata Pabla Carreño-Bustę. W meczu o tytuł przegrał z Hiszpanem Robertem Carballésem Baeną 6:7(4), 2:6[8].
Statystyki
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 1Q | 1R | A | 1R | 2R | 0 / 3 | 1 – 3 | |||||||||||||||||||
| French Open | 1Q | 1Q | 1R | 2R | 1R | 0 / 3 | 1 – 3 | |||||||||||||||||||
| Wimbledon | 2Q | 1R | NH | 3Q | 1R | 0 / 2 | 0 – 2 | |||||||||||||||||||
| US Open | 2Q | 3R | 1R | 1R | 1R | 0 / 4 | 2 – 4 | |||||||||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 177 | 101 | 107 | 116 | 0 / 12 | 4 – 12 | ||||||||||||||||||||
Finały turniejów rangi Futures i Challenger
Gra pojedyncza
|
|
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Zwycięzca | 1. | 1 marca 2014 |  Kartagena, F4 | Ceglana | Roberto Carballés Baena | 1:6, 7:6(4), 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 27 lipca 2014 |  Michalovce, F2 | Ceglana |  Filip Brtnicky | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 1. | 6 września 2014 |  Piekary Śląskie, F7 | Ceglana | Dušan Lojda | 6:4, 3:6, 6:7(3) |
| Finalista | 2. | 25 stycznia 2015 |  Kair, F2 | Ceglana | Mohamed Safwat | 5:7, 3:6 |
| Finalista | 3. | 1 lutego 2015 | Kair, F3 | Ceglana |  Laslo Đere | 3:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 3. | 19 kwietnia 2015 | Reus, F9 | Ceglana | Marc Giner | 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 30 maja 2015 |  Bacău, F4 | Ceglana | Dragoș Dima | 6:1, 6:2 |
| Finalista | 4. | 11 października 2015 |  Al-Muhammadijja Challenger | Ceglana | Roberto Carballés Baena | 6:7(4), 2:6 |
| Finalista | 5. | 1 maja 2016 |  Segedyn, F2 | Ceglana |  Germain Gigounon | 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 23 maja 2016 |  Czerkasy, F2 | Ceglana | Władysław Manafow | 6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 6. | 12 czerwca 2016 | Sopot, F3 | Ceglana | Andriej Kapaś | 7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 15 stycznia 2017 |  Antalya, F1 | Twarda |  Liam Broady | 5:7, 6:3, 6:3 |
| Finalista | 6. | 18 czerwca 2017 | Sopot, F1 | Ceglana | Zdeněk Kolář | 3:6, 2:6 |
| Finalista | 7. | 14 października 2017 |  Taszkent, Challenger | Twarda | Guillermo García-López | 1:6, 6:7(1) |
| Zwycięzca | 8. | 21 października 2017 |  Rodez, F24 | Twarda | Antoine Hoang | 7:6(3), 2:6, 6:1 |
| Finalista | 8. | 14 października 2018 | Taszkent, Challenger | Twarda |  Félix Auger-Aliassime | 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 9. | 31 marca 2019 | Saint-Brieuc, Challenger | Twarda | Maxime Janvier | 6:3, 7:6(1) |
| Zwycięzca | 10. | 5 maja 2019 | Ostrawa, Challenger | Ceglana |  Jannik Sinner | 6:1, 6:0 |
| Zwycięzca | 11. | 12 września 2020 | Prościejów, Challenger | Ceglana | Pablo Andújar | 6:2, 7:6(5) |
| Finalista | 9. | 20 czerwca 2021 | Nottingham, Challenger | Trawiasta |  Alex Bolt | 6:4, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 10. | 19 września 2021 | Szczecin, Challenger | Ceglana | Zdeněk Kolář | 6:7(4), 5:7 |
| Zwycięzca | 12. | 23 października 2022 |  Pusan, Challenger | Twarda |  Radu Albot | 6:4, 3:6, 6:2 |
Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w singlu
| Turniej | 2013 | 2014 |
|---|---|---|
| Australian Open | A | QF |
| French Open | 2R | 2R |
| Wimbledon | 1R | 2R |
 US Open | 1R | A |
Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w deblu
| Turniej | 2013 | 2014 |
|---|---|---|
| Australian Open | A | SF |
| French Open | 2R | 1R |
| Wimbledon | 2R | 1R |
| US Open | W | A |
Medale igrzysk olimpijskich młodzieży
Gra pojedyncza
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
| Złoty medal | 2014 |  Nankin | Twarda |  Orlando Luz | 6:4, 7:5 |
Gra mieszana
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
| Brązowy medal | 2014 | Nankin | Twarda | Fanny Stollár | Ioana Ducu Matías Zukas | 6:3, 3:6, 10–5 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1-0)
|
| ||||||||||
| Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
| Zwycięzca | 2013 | US Open | Twarda | Martin Redlicki | Quentin Halys Frederico Ferreira Silva | 6:3, 6:4 |
Przypisy
- ↑ a b bujal: Piotrkowianin Kamil Majchrzak z tytułem US Open!. lodz.sport.pl, 2013-09-08. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).
- ↑ a b Kamil Majchrzak. winnerpiotrkow.pl. [dostęp 2013-09-10]. (pol.).
- ↑ European Summer Cups B18 Final, Tennis Europe [dostęp 2015-04-29] (ang.).
- ↑ Kamil Drużynowym Wicemistrzem Europy!, kamilmajchrzak.pl [dostęp 2015-04-29] (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: Wielki sukces Kamila Majchrzaka, Polak złotym medalistą igrzysk olimpijskich młodzieży!. sportowefakty.pl, 2014-08-23. [dostęp 2014-08-23]. (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: Cykl ITF: Kamil Majchrzak zdobył pierwsze w karierze zawodowe trofeum!. [w:] Cykl ITF [on-line]. sportowefakty.pl, 2014-03-01. [dostęp 2014-03-01]. (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: Cykl ITF: Kamil Majchrzak triumfatorem turnieju w Michalovcach. [w:] Cykl ITF [on-line]. sportowefakty.pl, 2014-07-27. [dostęp 2014-08-03]. (pol.).
- ↑ Rafał Smoliński: Challenger Mohammedia: Kamil Majchrzak bez tytułu w premierowym finale. sportowefakty.pl, 2015-10-11. [dostęp 2015-10-20]. (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-06] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-09-06] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-09-06] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
.svg)
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)