Kamil Sipowicz

Kamil Sipowicz
Ilustracja
Kamil Sipowicz (2008)
Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1953
Otwock

Zawód, zajęcie

filozof, pisarz, publicysta

Kamil Piotr Sipowicz (ur. 23 lipca 1953 w Otwocku) – polski historyk filozofii, pisarz, poeta, autor tekstów piosenek, dziennikarz, rzeźbiarz i malarz, doktor nauk humanistycznych. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[1] i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Życiorys

Pierwsze lata życia spędził w rodzinnym domu w Świdrze, dokąd rodzina matki przeprowadziła się w okresie II wojny światowej[2]. Jego ojciec szybko rozstał się z matką i Kamil Sipowicz sporo czasu pomieszkiwał u innych członków rodziny, m.in. w Płocku[2]. W 1964 przeprowadzili się do mieszkania przy Alei Jana Pawła II 55 (wówczas Marchlewskiego) na osiedlu Muranów Zachodni w Warszawie[2].

Tytuł magistra uzyskał na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie (1974–1979). Studia doktoranckie realizował na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium (1980–1982) i Wolnym Uniwersytecie Berlińskim (1982–1988). W trakcie studiów w Niemczech był uczestnikiem seminariów, prowadzonych przez m.in. Hermana Kringsa oraz Ernsta Tugendhata, które zainspirowały go do własnych badań filozoficznych[3]. Posiada stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie filozofii (tytuł rozprawy doktorskiej: Zagadnienia nieautentyczności i degeneracji w filozofii Martina Heideggera). Na jej podstawie w roku 2005 opublikował w wydawnictwie Aletheia książkę Heidegger: degeneracja i nieautentyczność[4]. Od 1975 do 2003 współpracował z muzyczną grupą Maanam jako plastyk, autor tekstów i wydawca. W 1991 roku założył wytwórnię fonograficzną Kamiling Co. W 1996 zarejestrował znak słowno-graficzny „Maanam” w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (numer prawa wyłącznego: 119506). Jego firma: "Kamiling Publishing" zajmuje się dziedzictwem tego zespołu oraz wokalistki i autorki tekstów – Kory. Od grudnia 2002[5] jest prezesem zarządu Instytutu Badań DNA sp. z o.o.[6]

W 2006 nielegalnie powiesił swój obraz Apollo w warszawskiej Zachęcie na wystawie malarzy polskich[7].

Od lutego 2021 na antenie Radiospacji prowadzi audycję pt. Awangarda[8].

Rodzina

Związek i małżeństwo z Korą

W 2013 roku Kamil Sipowicz oraz Kora[9] – wokalistka i liderka grupy Maanam – wzięli ślub po ponad 40 latach związku[10]. Mają syna Szymona, który urodził się w 1976 roku. W 1998 roku napisali wspólnie książkę zatytułowaną Kora i Maanam: podwójna linia życia[11]. W 2011 roku Kamil Sipowicz opublikował biografię Kory pt. Kora, Kora. A planety szaleją[12].

Mieszkali wspólnie na warszawskim Powiślu, następnie na Bielanach, a od 2016 także na Roztoczu[13].

Śmierć i dziedzictwo Kory

17 stycznia 2019 Kamil Sipowicz odsłonił mural Kory w Warszawie. Autorem projektu jest Bruno Althamer
17 grudnia 2018 roku Kamil Sipowicz odsłonił neon "Miłość to wieczna tęsknota" nawiązujący do tekstu z piosenki "Anioł" z repertuaru Maanamu. Autorką projektu jest Paulina Ołowska

Po śmierci swojej żony Kory, Kamil Sipowicz zajął się m.in. sprawami związanymi z upamiętnieniem Kory. 17 grudnia 2018 roku, na warszawskich Bielanach, odsłonił Neon "Miłość to wieczna tęsknota"[14], który zaprojektowała światowej sławy artystka Paulina Ołowska.

17 stycznia 2019 roku odsłonił mural Kory, który powstał na tyłach Pałacu Branickich w Warszawie[15]. Autorem projektu jest Bruno Althamer[16], syn słynnego polskiego rzeźbiarza Pawła Althamera. Mural powstał w ramach projektu "Kobiety na mury", który realizowała redakcja magazynu "Wysokie Obcasy" wraz z lokalnymi oddziałami „Gazety Wyborczej[17]".

Pozostała rodzina

Kamil Sipowicz jest bratankiem białoruskiego biskupa greckokatolickiego i przełożonego generalnego zakonu marianów Czesława Sipowicza (1914–1981)[3].

Pisarstwo i twórczość artystyczna

Jest autorem ośmiu książek oraz siedmiu tomików poezji. Od kilkudziesięciu lat publikuje w czasopismach o tematyce muzycznej („Jazz” – od 1975, „Jazz Forum”, „Magazyn Muzyczny Jazz”, „Tylko Rock”) oraz filozoficznej („Philosophia Christianae”, „Życie i Myśl”, „ExLibris”). Jest autorem felietonów, które ukazywały się m.in. na łamach takich gazet jak „Playboy”, „Polityka”, „Przekrój”, „Post”, „The Warsaw Voice”, „Razem” (od 1984), Gazecie Wyborczej i innych. Był także redaktorem naczelnym magazynu MAX (1999-2000). Wiersze publikował w Twórczości, Nowej Okolicy Poetów, Toposie, Kartkach i Gazecie Wyborczej.

Od lat 70. XX wieku aktywny jest jako plastyk. Brał udział w happeningach w warszawskiej galerii Galerią Repassage (1971-1975).

Zajmuje się rzeźbą, tworząc głównie w drewnie i metalu[18]. grafiką komputerową, malarstwem (akryl i gwasz). Swoje prace wystawiał w Europie m.in. w Berlinie, Monachium, Warszawie, Krakowie, Bielsku-Białej oraz w Stanach Zjednoczonych m.in. w Miami.

Jest autorem cyklu obrazów Arki Przymierza (1980-1988), Bogowie i Archetypy (1988-1999), cykl rzeźb Totemy (1982-2000), oraz Collages: Transmandale[19].

W 2008 opublikował książkę Hipisi w PRL (w 2016 wyszło rozszerzone wydanie). Następnie Czy marihuana jest z konopi? (2011) poświęconą historii marihuany oraz Encyklopedię Polskiej Psychodelii (2013). Jest zwolennikiem depenalizacji marihuany oraz pełnej legalizacji marihuany medycznej. Prowadził blog na portalu natemat[20]. W 2016 opublikował książkę Ramona, Mila, Bobo i 56 innych zwierząt, poświęconą wspólnemu z żoną (Korą) życiu na Roztoczu. Na książkę składają się mikroopowieści o okolicy, zwierzętach i wspólnych podróżach do Meksyku, Grecji i Brazylii wraz z Korą, która jest autorką ilustracji do książki. Przez cały rok 2016 spotykali z czytelnikami w Szczebrzeszynie, Biłgoraju, Zwierzyńcu, Zamościu, Lublinie oraz w Krakowie, Warszawie i Łodzi.

Książki

  • Kora i Maanam: podwójna linia życia (współautor Olga Jackowska), wyd. Iskry, Warszawa 1998.
  • Heidegger: degeneracja i nieautentyczność, wyd. Aletheia, Warszawa 2005.
  • Hipisi w PRL-u, wyd. Baobab, Warszawa 2008.
  • Czy marihuana jest z konopi?, wyd. Baobab, Warszawa 2011.
  • Kora, Kora. A planety szaleją, wyd. Agora, Warszawa 2011.
  • W obronie Kory i wolności. List do premiera, wyd. Czerwone i czarne, Warszawa 2012.
  • Encyklopedia polskiej psychodelii, wyd. Krytyka Polityczna, Warszawa 2013.
  • Ramona, Mila, Bobo i pięćdziesiąt sześć innych zwierząt, wyd. Iskry, Warszawa 2016.
Grafika z wykorzystaniem rzeźb Kamila Sipowicza

Poezja

  • Tajemnicze dzieje pierwiastków, wyd. Przedświt, Warszawa 1983.
  • Królowie w kole ognia, wyd. Miniatura, Kraków, 1990.
  • Świder metafizyczny, wyd. Świat Literacki, Warszawa 2005.
  • I znowu pogrzeb we wrześniu, wyd. Czuły Barbarzyńca, Warszawa 2006.
  • Pieśni solarne, wyd. Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2009.
  • Choroby kartezjańskie, wyd. Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, Poznań 2013.
  • Platyna, wyd. Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2016.

Wykłady pt. Pojęcie psychodelików w antropologii, kulturze, medycynie i filozofii

Autor i współautor wybranych utworów grupy Maanam

Przypisy

  1. ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej). www.zpav.pl. [dostęp 2010-10-03].
  2. a b c Mieszkanie z widokiem na Pawiak. W: Beata Chomątowska: Stacja Muranów. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2012, s. 368-372. ISBN 978-83-7536-449-1. (pol.).
  3. a b Anna Tylec, Kamil Sipowicz, ksiazki.wp.pl, 25 kwietnia 2010 [dostęp 2019-02-20] (pol.).
  4. Kamil Sipowicz, Heidegger: degeneracja i nieautentyczność, wyd. Aletheia, Warszawa, 2005.
  5. INSTYTUT BADAŃ DNA | Rejestr.io, rejestr.io [dostęp 2020-07-04].
  6. Wojciech Staszewski: Moda na testy na ustalenie ojcostwa. Potrzeba czasów, czy wielka ściema?. Newsweek.pl, 2013-01-06. [dostęp 2020-07-04].
  7. Wyborcza.pl, warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2019-02-20].
  8. Jacek Podsiadło i Kamil Sipowicz z autorskimi audycjami w RadioSpacji, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2021-02-06] (pol.).
  9. Kora wzięła cichy ślub, fronda.pl.
  10. Małżeństwo po 40 latach związku… Jak wyglądało prywatne życie Kory?, Viva.pl [dostęp 2019-02-16] (pol.).
  11. Kora i Maanam: podwójna linia życia, Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-02-15] (pol.).
  12. Kora, Kora. A planety szaleją, Lubimyczytać.pl [dostęp 2019-02-15] (pol.).
  13. TiO, „Dzieci Kwiaty” Wspomnienia o hipisach Kamila Sipowicza, www.biznesistyl.pl [dostęp 2016-03-02].
  14. Wyborcza.pl, warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2019-02-15].
  15. Wyborcza.pl, warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2019-02-15].
  16. Powstał mural z Korą. Będzie reagował na pory roku, podlegał naturalnemu zegarowi, wysokieobcasy.pl [dostęp 2019-02-16] (pol.).
  17. Wizerunki Kory, Wandy Rutkiewicz i Jolanty Wadowskiej-Król na muralach w ramach akcji 'Wysokich Obcasów', www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-02-15] (pol.).
  18. KAMIL SIPOWICZ - rzeźby i malarstwa w Królikarni | artinfo.pl - Portal rynku sztuki, artinfo.pl [dostęp 2019-02-16] (pol.).
  19. Bochenska Gallery: Wystawa Kamila Sipowicza – TRANSMANDALE | Koneser, blog.koneser.eu [dostęp 2019-02-16].
  20. Kamil Sipowicz, naTemat.pl [dostęp 2019-02-16] (pol.).
  21. a b c d Róża, www.maanam.pl [dostęp 2019-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2008-06-29].
  22. a b Klucz, maanam.pl [dostęp 2019-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-23].
  23. Hotel Nirwana, www.maanam.pl [dostęp 2019-03-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-23].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Grafika z wykorzystaniem rzeźb Kamila Sipowicza. .jpg
Autor: Tomasz W. Michałowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grafika z wykorzystaniem rzeźb Kamila Sipowicza.
Neon Kory.jpg
Autor: Tomasz W. Michałowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
17 grudnia 2018 roku Kamil Sipowicz odsłonił neon "Miłość to wieczna tęsknota" nawiązujący do tekstu z piosenki "Anioł" z repertuaru Maanamu. Autorem projektu jest Paulina Ołowska.
Kamil sipowicz 20081001A.jpg
Autor: Kotoviski photographed by Henryk Kotowski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Author Kamil Sipowicz during a release party in Warszawa, Poland.
Mural Kory w Warszawie.jpg
Autor: Tomasz W. Michałowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
17 stycznia 2019 Kamil Sipowicz odsłonił mural Kory w Warszawie. Autorem projektu jest Bruno Althamer.