Kamila Skolimowska

Kamila Skolimowska

Kamila Skolimowska w 2008 roku
Data i miejsce urodzenia	4 listopada 1982 Warszawa
Data i miejsce śmierci	18 lutego 2009 Vila Real de Santo António
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 lekkoatletyka (rzut młotem) Mistrzostwa Europy srebro Monachium 2002 rzut młotem brąz Göteborg 2006 rzut młotem Mistrzostwa świata juniorów młodszych złoto Bydgoszcz 1999 rzut młotem Młodzieżowe mistrzostwa Europy złoto Bydgoszcz 2003 rzut młotem Mistrzostwa Europy juniorów złoto Lublana 1997 rzut młotem
Odznaczenia

Kamila Skolimowska podczas mistrzostw Polski 2007

Kamila Skolimowska ze złotym medalem Letniej Uniwersjady w Izmirze (2005)

Kamila Skolimowska

Grób Kamili Skolimowskiej na Wojskowych Powązkach

(sierpień 2009)

(marzec 2009)

Kamila Skolimowska (ur. 4 listopada 1982 w Warszawie, zm. 18 lutego 2009 w Vila Real de Santo António^[1]) – polska lekkoatletka uprawiająca rzut młotem, złota medalistka igrzysk olimpijskich w 2000, w Sydney, policjantka w stopniu sierżanta.

Życiorys

Córka Roberta, znanego sztangisty, medalisty mistrzostw świata i olimpijczyka z 1980^[2]. Członkini grupy lekkoatletycznej Samsung Team.

Swoją przygodę ze sportem zaczęła od wioślarstwa (medal mistrzostw Polski juniorów)^[3] i podnoszenia ciężarów (brązowy medal mistrzostw Polski seniorów w 1994 w kategorii 59 kg z wynikiem 102,5 kg)^[4]. Pierwsze lekkoatletyczne kroki stawiała na boisku warszawskiej Legii, gdzie pod okiem Zygmunta Jałoszyńskiego jej brat Robert trenował pchnięcie kulą. Do trenowania rzutu młotem zachęcił ją wówczas Zbigniew Pałyszko. W późniejszych latach kariery startowała w barwach Warszawianki oraz Gwardii Warszawa.

W wieku niespełna 14 lat zdobyła złoty medal seniorskich mistrzostw kraju ustanawiając zarazem rekord Polski^[5].

Już jako młodziczka osiągnęła poziom międzynarodowy (10. miejsce na listach światowych seniorek w 1997^[6][7]). W tym samym roku zdobyła tytuł mistrzyni Europy juniorek, a dwa lata później złoty medal mistrzostw świata juniorów młodszych. Startując w wieku niespełna osiemnastu lat na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney dość nieoczekiwanie została mistrzynią olimpijską z wynikiem 71,16 m.

Późniejsze jej starty w igrzyskach olimpijskich i mistrzostwach świata nie przyniosły już medalowych sukcesów. Najwyższe, czwarte lokaty zajęła podczas mistrzostw świata w Edmonton (2001) i Osace (2007). Na igrzyskach olimpijskich w Atenach (2004) wywalczyła 5. miejsce, natomiast cztery lata później w Pekinie start w finale zakończyła bez wyniku, paląc wszystkie trzy próby (był to jedyny występ w karierze Skolimowskiej, w którym uległa późniejszej rekordzistce świata^[8] – Polce Anicie Włodarczyk^[9]). Jedynie w mistrzostwach Starego Kontynentu udało się jej sięgnąć po medale – w 2002 roku wywalczyła srebro, zaś w 2006 brąz. 12-krotna mistrzyni Polski – ostatnio w 2008 (wyniki). Jej rekord życiowy – 76,83 m został uzyskany 11 maja 2007 w Dosze podczas mityngu Super Grand Prix IAAF. Zawodniczka osiągając ten rezultat pobiła poprzedni swój najlepszy wynik o 1,54 m. W historii kobiecego rzutu młotem lepszy rezultat zanotowało 10 zawodniczek (w momencie uzyskania wyniku Skolimowskiej lepsze rekordy życiowe miały 3 młociarki)^[10][11].

Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego im. gen. Władysława Sikorskiego^[12][13]. W 2001 rozpoczęła studia licencjackie z zakresu ekonomii^[14] w Wyższej Szkole Społeczno-Ekonomicznej w Warszawie, zakończone obroną pracy licencjackiej pt. Łączność elektroniczna między BRE Bankiem a jego klientami^[15], której promotorem był Wojciech Pomykało^[16]. Następnie podjęła studia magisterskie z zakresu zarządzania^[17] na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, na którym w 2005 obroniła pracę magisterską pt. Metody oceny zdolności kredytowej i jej zabezpieczeń^[18], napisaną pod kierunkiem Nikodema Grzenkowicza^[17].

Od 2004 do 2009 roku pełniła służbę w Oddziale Prewencji Komendy Stołecznej Policji w Piasecznie (woj. mazowieckie), w stopniu sierżanta^[19].

Śmierć i pogrzeb

Kamila Skolimowska zmarła niespodziewanie 18 lutego 2009 w czasie zgrupowania polskich lekkoatletów w Portugalii. Według informacji przekazanych PAP, zasłabła podczas treningu. Podczas transportu do szpitala w Vila Real de Santo António straciła przytomność. Mimo godzinnej reanimacji lekarzom nie udało się jej uratować^[20]. Przyczyną śmierci okazał się zator tętnicy płucnej^[21]. Zator był spowodowany nierozpoznaną zakrzepicą^[22]. Nieco wcześniej zawodniczka uskarżała się na bolącą łydkę, lekarz nie rozpoznał wtedy zagrożenia, a zaordynowany przez niego masaż uruchomił zakrzep i doprowadził do zatoru^[22].

Pogrzeb miał miejsce 26 lutego 2009. Mszy świętej koncelebrowanej w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie przewodniczył biskup Tadeusz Płoski. Prochy Kamili Skolimowskiej spoczęły w grobie przy Alei Zasłużonych Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie (kwatera C29-tuje-6)^[23]. Na tablicy nagrobnej została wypisana inskrypcja: Odchodzimy wtedy, kiedy lepsi już nie możemy być.

Odznaczenia państwowe

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2009, pośmiertnie^[24]
• Złoty Krzyż Zasługi – 2000^[25]

Upamiętnienie

W sierpniu 2009 roku we Władysławowie w tamtejszej Alei Gwiazd Sportu odsłonięto gwiazdę z jej imieniem^[26].

Jedyną szkołą w Polsce, której patronką jest Kamila Skolimowska jest od 2010 roku Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 3 w Bytomiu^[27][28], w skład którego wchodzą V Liceum Ogólnokształcące i Gimnazjum nr 4. Kamila została również patronką stadionu lekkoatletycznego przy Zespole Szkół nr 1 im. J. Śniadeckiego w Ełku^[29]. 17 maja 2014 stadion Centralnego Ośrodka Sportu w Spale otrzymał imię Kamili Skolimowskiej^[30].

Jej imię nosi również rondo na warszawskim Gocławiu. Uchwałę w tym zakresie podjęła 12 maja 2016 roku rada miasta stołecznego Warszawy^[31].

W 2021 wydana została biografia Kamili Skolimowskiej autorstwa Beaty Żurek i Tomasza Czoika zatytułowana Kama. Historia Kamili Skolimowskiej^[32].

Osiągnięcia

Rok	Impreza	Miejsce	Lokata	Wynik
1997	I liga pucharu Europy	Praga	1. miejsce	57,74
1997	Mistrzostwa Europy juniorów	Lublana	1. miejsce	59,72
1998	Mistrzostwa Europy	Budapeszt	7. miejsce	62,68
1999	Superliga pucharu Europy	Paryż	4. miejsce	65,00
1999	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Bydgoszcz	1. miejsce	63,94
1999	Mistrzostwa Europy juniorów	Ryga	el.	NM
1999	Mistrzostwa świata	Sewilla	21. miejsce	50,38
2000	Igrzyska Olimpijskie	Sydney	1. miejsce	71,16
2000	Mistrzostwa świata juniorów	Santiago	el. – 20. miejsce	51,84
2001	I liga pucharu Europy	Vaasa	1. miejsce	64,47
2001	Mistrzostwa świata	Edmonton	4. miejsce	68,05
2001	Igrzyska frankofońskie	Ottawa	1. miejsce	67,95
2001	Igrzyska Dobrej Woli	Brisbane	1. miejsce	70,31
2001	Finał Grand Prix IAAF	Melbourne	1. miejsce	71,71
2002	Superliga Pucharu Europy	Annecy	6. miejsce	64,39
2002	Mistrzostwa Europy	Monachium	2. miejsce	72,46
2002	Puchar świata	Madryt	5. miejsce	65,24
2003	Młodzieżowe Mistrzostwa Europy	Bydgoszcz	1. miejsce	71,38
2003	Mistrzostwa świata	Paryż	8. miejsce	68,39
2004	Superliga pucharu Europy	Bydgoszcz	4. miejsce	69,68
2004	Igrzyska Olimpijskie	Ateny	5. miejsce	72,57
2005	Superliga pucharu Europy	Florencja	1. miejsce	72,38
2005	Uniwersjada	Izmir	1. miejsce	72,75
2005	Mistrzostwa świata	Helsinki	7. miejsce	68,96
2005	Światowy Finał IAAF	Szombathely	2. miejsce	72,73
2006	Zimowy puchar Europy w rzutach	Tel Awiw	1. miejsce	73,32
2006	Superliga pucharu Europy	Malaga	2. miejsce	68,16
2006	Mistrzostwa Europy	Göteborg	3. miejsce	72,58
2006	Puchar świata	Ateny	1. miejsce	75,29 (rekord zawodów)
2006	Światowy Finał IAAF	Stuttgart	2. miejsce	73,33
2007	Superliga pucharu Europy	Monachium	5. miejsce	67,71
2007	Mistrzostwa świata	Osaka	4. miejsce	73,75
2007	Światowy Finał IAAF	Stuttgart	4. miejsce	70,20
2008	Superliga Pucharu Europy	Annecy	4. miejsce	71,07
2008	Igrzyska Olimpijskie	Pekin	12. miejsce	NM (el. – 69,79)

Rankingi

Ranking światowy Track & Field News

• 2000 – 2. miejsce^[33]
• 2001 – 3. miejsce^[33]
• 2002 – 3. miejsce^[33]
• 2003 – 8. miejsce^[33]
• 2004 – 10. miejsce^[33]
• 2005 – 5. miejsce^[33]
• 2006 – 5. miejsce^[33]
• 2007 – 5. miejsce^[33]
• 2008 – 9. miejsce^[33]

Ranking światowy IAAF

• 2001 – 2. miejsce
• 2002 – 4. miejsce
• 2003 – 8. miejsce
• 2004 – 3. miejsce
• 2005 – 3. miejsce
• 2006 – 3. miejsce

Światowy ranking lekkoatletyczny

• 2007 – 4. miejsce
• 2008 – 9. miejsce

Listy światowe

• 1997 – 10. miejsce (63,48 m)^[6]
• 1998 – 25. miejsce (62,72 m)^[6]
• 1999 – 15. miejsce (66,62 m)^[6]
• 2000 – 4. miejsce (71,16 m)^[6]
• 2001 – 2. miejsce (71,71 m)^[6]
• 2002 – 2. miejsce (72,60 m)^[6]
• 2003 – 8. miejsce (71,38 m)^[6]
• 2004 – 10. miejsce (72,57 m)^[6]
• 2005 – 5. miejsce (74,27 m)^[34]
• 2006 – 6. miejsce (75,29 m)^[6]
• 2007 – 3. miejsce (76,83 m)^[6]
• 2008 – 15. miejsce (73,50 m)^[6][35][36]

Rekordy Polski

Data	Miejsce	Rezultat
21.06.1996	Piła	47,66
10.05.1997	Warszawa	55,32
18.05.1997	Schwechat	61,72
20.06.1997	Bydgoszcz	63,48
29.05.1999	Sopot	64,35
12.06.1999	Warszawa	66,62
27.05.2000	Warszawa	66,70
10.06.2000	Warszawa	69,13
13.08.2000	Rüdlingen	70,62
29.09.2000	Sydney	71,16
9.09.2001	Melbourne	71,71
8.06.2002	Bydgoszcz	72,23
8.06.2002	Bydgoszcz	72,60
16.07.2005	Madryt	74,27
29.08.2006	Dubnica nad Váhom	74,73
17.09.2006	Ateny	75,29
11.05.2007	Doha	76,83

• Wyniki podane wytłuszczonym drukiem były jednocześnie rekordami świata juniorek^[37], do 6 marca 2021 Skolimowska była rekordzistką Europy juniorek (71,71 m, Melbourne 2001)^[38].

Zobacz też

• Memoriał Kamili Skolimowskiej
• Medalistki mistrzostw Polski seniorów w rzucie młotem

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Kamila Skolimowska w bazie World Athletics (ang.). [dostęp 16 listopada 2014].
• Kamila Skolimowska w bazie Polskiego Związku Lekkiej Atletyki (pol.) [dostęp 16 listopada 2014].
• Skolimowska Kamila, olimpijski.pl [dostęp 2014-05-16]  (pol.).
• Wyniki olimpijskie Skolimowskiej w serwisie Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-07)]. (ang.)
• Kamila Skolimowska, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2014-11-16]  (ang.).
• Kama odeszła 3 lata temu, Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-02-17]  (pol.).