Kamionka (województwo lubuskie)
| Artykuł | 51°48′36.72″N 15°27′0.396″E |
|---|---|
| - błąd | 0 m |
| WD | 51°48'N, 15°27'E, 51°52'N, 15°24'E |
| - błąd | 2302 m |
| Odległość | 1198 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | 133 [1] |
| Strefa numeracyjna | 68 |
| Kod pocztowy | 66-007[1] |
| Tablice rejestracyjne | FZI |
| SIMC | 0912570 |
Położenie na mapie gminy Nowogród Bobrzański _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Nowogród Bobrzański") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego  | |
 51°48′36,720″N 15°27′00,396″E/51,810200 15,450110 | |
Kamionka (niem. Steinborn)[2] – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie zielonogórskim, w gminie Nowogród Bobrzański.
Historia
Z 1263 roku pochodzi najstarsza nazwa de Steinburn, a w 1265 roku Stinborn[2]. W tym czasie wzmiankowano też komesa Henryka z Kamionki. Rycerz Jeschko de Siemliunm występował jako świadek, a następnie dziedzic wsi w latach 1292–1306. Tenże Jeschko i Henryk de Steinburn w 1295 roku posiadali we wsi allodium (własność dziedziczną). Zachowała się w źródłach z lat 1330 i 1375 wzmianka o dwóch członkach rodziny Steynborn, a później właścicielem Kamionki była rodzina von Kottwitz z Broniszowa[2]. Rodzina ta po 1865 roku sprzedała ją Hansowi Christophowi von Berge z Niwisk. Majątek przeszedł w ręce rodziny von Schweinit w 1742 roku po bezpotomnej śmierci ostatniego z rodu, a około 1844 roku barona von Tschammer-Quarnitza z Broniszowa. Później wielokrotnie zmieniali się właściciele i dzierżawcy kamionkowskiego majątku, a ostatnim z niemieckich właścicieli był Max Wehner[2].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.
Zabytki
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[3]:
- dzwonnica kościelna, drewniana, z połowy XVIII wieku
- dwór, który uważa się za najstarszą część zespołu, zbudowaną w drugiej połowie lub pod koniec XVII wieku prawdopodobnie przez Hansa Christopha von Berge z Niwisk[2]. Został wzniesiony na miejscu starszej, być może średniowiecznej siedziby szlacheckiej, której relikty widnieją jeszcze w części podziemnej. Gruntownej przebudowy obiektu dokonano około połowy XIX wieku. Późnoklasycystyczny dwór, który zachował się do dziś zbudowano z kamienia i cegły na planie prostokąta i nakryto niskim, czterospadowym dachem[2]. W elewacji południowej – frontowej znajduje się wejście główne[4]. Bardzo skromna jest dekoracja architektoniczna elewacji w formie parapetów, naczółków nadokiennych, a także fragmentarycznie zachowanego gzymsu międzykondygnacyjnego. Wewnątrz dworu zachowały się sklepienia kolebkowo-krzyżowe. Obecnie budynek jest opuszczony[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 425 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b c d e f Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 51.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 106. [dostęp 2013-02-28].
- ↑ a b Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. s. 52.
Bibliografia
- Krzysztof Garbacz: Przewodnik po zabytkach województwa lubuskiego tom 1. Zielona Góra: Agencja Wydawnicza „PDN”, 2011, s. 51-52. ISBN 978-83-919914-8-0.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lubusz Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.18 N
- S: 51.33 N
- W: 14.40 E
- E: 16.60 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Zielona Góra County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 52.23 N
- S: 51.72 N
- W: 15.06 E
- E: 16.02 E
