Kampfgeschwader 200
| Historia | |
| Państwo |  III Rzesza |
|---|---|
| Sformowanie | 21 lutego 1944 w Berlin-Gatow |
| Rozformowanie | 25 kwietnia 1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | Oberst i. G. Heinrich Heigl |
| Ostatni | Major Adolf von Harnier |
| Organizacja | |
| Numer | A 3 |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wehrmacht |
| Rodzaj wojsk | Luftwaffe |
| Podległość | Luftflotte Reich |
Kampfgeschwader 200 (KG 200) – jednostka specjalna Luftwaffe zajmująca się szczególnie trudnymi misjami bojowymi, transportowymi, rozpoznaniem dalekiego zasięgu oraz testowaniem i użytkowaniem samolotów zdobycznych[1].
Tradycje nazwy Geschwader sięgają I wojny światowej, kiedy pierwsza jednostka myśliwska pod nazwą „Jagdgeschwader nr. 1” pod dowództwem kapitana Manfreda von Richthofena powstała dopiero 28 października 1917. Druga i trzecia jednostka myśliwska została utworzona 16 marca 1918. Po śmierci Richthofena 21 kwietnia 1918 Jagdgeschwader nr 1 ostatecznie nadano 14 maja 1918 nazwę i oznaczenie „Jagdgeschwader Freiherr v. Richthofen Nr. 1”. W tej nazwie leżą korzenie późniejszych i dzisiejszych tradycyjnych nazw jednostek niemieckiego lotnictwa[2].
Zadania
Kampfgeschwader 200 zyskał reputację eskadry duchów, lub szpiegów, rozmieszczając i dostarczając agentów Abwehry, a później Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy na zapleczu wroga.
Jednostka posiadała w swoim składzie różne typy samolotów i szybowców, wśród nich przechwycone amerykańskie Douglas DC-3 i czterosilnikowe bombowce Flying Fortress. Użytkowano ich głównie ze względu na duży zasięg, nie w celu zmylenia wroga[3].
Jedną z misji była „Operacja Zeppelin”, w której Józef Stalin miał zginąć w zamachu w lipcu 1944[4]. KG 200 był również odpowiedzialny za testowanie nowej broni, przygotowywanie strategicznych ataków z użyciem broni specjalnej, np. bomby kierowanej falami radiowymi Fritz X, walka z ważnymi celami bronią specjalną i transport towarów o znaczeniu strategicznym samolotami dalekiego zasięgu z Mandżurii okupowanej przez Japonię. Ochotnicy do tak zwanej „misji bojowej związanej z samopoświęceniem” (niem. Selbstopfereinsatz) z Eskadry Leonidas zostali przeszkoleni w KG 200 i zostali użyci do niszczenia mostów na Odrze. Podczas samobójczych ataków zginęło 35 pilotów[5].
Geschwaderkommodoren – dowódcy jednostki
- Oberst Heinz Heigl, 02.1944 – 11.1944[6]
- Obstlt Werner Baumbach, 15.11.1944 – 6.3.1945[6]
- Major Adolf von Hernier, 6.03.1945 – 25.04.1945[6]
Przypisy
- ↑ Kampfgeschwader 200. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Die Traditionsgeschwader der Wehrmacht. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Alfred Price, The last year of the Luftwaffe, May 1944 to May 1945, London: Arms and Armour, 1993, ISBN 1-85409-189-1, OCLC 28112237. s. 18–19.
- ↑ TVP, Bogusław Wołoszański: Sensacje XX wieku, odc. Operacja Zeppelin, 1998.
- ↑ Antony Beevor, Druga wojna światowa, Kraków: Wydawnictwo Znak, 2013, s. 933, ISBN 978-83-240-2161-1.
- ↑ a b c Kampfgeschwader 200. www.ww2.dk. [dostęp 2021-05-09].
Bibliografia
- P. W. Stahl: „Geheimgeschwader” KG 200. Die Wahrheit nach über 30 Jahren. 7. Auflage. Motorbuch Verlag, Stuttgart 1992, ISBN 3-613-01034-8.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Photograph of the 7th German Arado Ar 232B-0 (A3+RB) of 3./KG 200 (3rd Sqn, 200th Bomb Wing, it was a Special Operations Wing). This aircraft was surrendered to British forces at Eggebek, Schleswig-Holstein, Germany, in 1945. It was then flown to the Royal Aircraft Establishment, Farnborough (UK), for testing and was later scrapped.