Kanał Kawęczyński
Kanał Kawęczyński widziany z ul. Ostrobramskiej. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Długość | 2,84 km |
| Początek | |
| Miejsce | |
| Koniec | |
| Miejsce | |
| Typ kanału | melioracyjny |
Kanał Kawęczyński[1][2][3] – kanał w Warszawie rozpoczynający się w Kawęczynie w dzielnicy Rembertów przy skrzyżowaniu ulic Krobińskiej i Chłopickiego i kończący się w dzielnicy Wawer[1][a] tuż za granicą Pragi-Południe przy zbiegu ulicy Ostrobramskiej i Trasy Siekierkowskiej, gdzie uchodzi do Kanału Nowa Ulga w tym samym miejscu co Kanał Wawerski[3][5][6], część. [1][a][2].
Opis
Kanał Kawęczyński przepływa m.in. przez rezerwat przyrody Olszynka Grochowska[6], gdzie łączy się z nim Kanał Rembertowski[6][3], część. [2][1][a], a wpada do Kanału Nowa Ulga wypływając spod Ostrobramskiej tuż przy granicy zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Zakole Wawerskie”[6].
W Kronice Warszawy z maja 1928 r. jest napisane, że ukończono już półtora kilometra kanału licząc od Kanału Kamionkowsko-Wawerskiego, czyli ujścia i że roboty będą kontynuowano jak tylko Dyrekcja kolejowa wykona przepust żelbetonowy pod linią kolejową Warszawa-Dęblin. Długość kanału miała wynosić 3 km[7].
Galeria
|
Uwagi
- ↑ a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych podaje jedynie m.in. nazwy Rembertów i Wawer, dokładne współrzędne geograficzne źródła i ujścia Kanału Kawęczyńskiego (oraz Wawerskiego i Nowa Ulga), ale bez nazw ulic, pozostałych dzielnic oraz nazw źródła i ujścia[1]. Nazwy ulic oraz pozostałych dzielnic pochodzą z planu Warszawy[4], kanałów z którymi łączy się z cytowanych map[3][5][6], w przypadku kanałów Rembertowskiego i Nowa Ulga również z Biernackiego 2000[2] (jednak bez informacji o Rez. Olszynka Grochowska).
Przypisy
- ↑ a b c d e Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2022
- ↑ a b c d Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 22-70. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2014-10-18].
- ↑ a b c d Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. Mapa topograficzna w skali 1:10 000. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej.
- ↑ Warszawa. Atlas miasta i okolic. Skala 1 : 20 000. Warszawa: Daunpol Sp. z.o.o. Wydawnictwo Kartograficzne, 2009.
- ↑ a b geoportal.gov.pl. [dostęp 2015-01-12].
- ↑ a b c d e Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2015-01-08].
- ↑ Odwodnienie Niziny Wawerskiej. „Kronika Warszawy”. R. 4 (nr 5), s. 9-12, maj 1928. Warszawa: Magistrat m. st. Warszawy. [dostęp 2015-01-11].
Media użyte na tej stronie
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Autor: Darekk2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kanały melioracyjne Niziny Wawerskiej - plan.
Zasadnicza część wykonana przy pomocy programu GMT5
(c) Dariusz Kowalczyk, CC BY-SA 4.0
Kanał Kawęczyński, Warszawa Praga Południe, z ulicy Ostrobramskiej
(c) Dariusz Kowalczyk, CC BY-SA 4.0
Olchy czarne w rezerwacie Olszynka Grochowska wzdłuż Kanału Kawęczyńskiego w pobliżu połączenia z Kanałem Rembertowskim oraz przepustu pod torami kolejowymi.
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Rezerwat przyrody Olszynka Grochowska w Warszawie