Kanał Ren–Men–Dunaj

Kanał Ren–Men–Dunaj
Ilustracja
Most rowerowy w Essing
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Bawaria

Lata budowy

19601992

Długość

170,71 km

Głębokość
• średnia


2,7 m

Początek
Miejsce

Bamberg

współrzędne

49°53′30″N 10°53′30″E/49,891667 10,891667

Koniec
Miejsce

Kelheim

współrzędne

48°55′00″N 11°52′00″E/48,916667 11,866667

Typ kanału

żeglugowy

Śluzy

16

Położenie na mapie Bawarii
Mapa konturowa Bawarii, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „początek”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „koniec”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „początek”, natomiast na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „koniec”
Przekrój wysokościowy kanału

Kanał Ren–Men–Dunaj (dawniej Droga Wodna Ren–Men–Dunaj[1]) – kanał żeglugowy w Niemczech, łączący zlewiska Morza Północnego i Morza Czarnego. Zbudowany w miejsce starszego Kanału Ludwika

Składa się ze skanalizowanych odcinków rzek Men (od jej ujścia do Renu do miasta Bamberg), Regnitz (lewy dopływ Menu) i Altmühl (lewy dopływ Dunaju), połączonych kanałem Men-Dunaj oraz Dunaju (od miasta Kelheim do Ratyzbony). Ma długość 171 km i przeznaczony jest dla jednostek o nośności do 1,5 tys. ton, o maksymalnych wymiarach 190 m długości i 11,45 m szerokości. Głębokość tranzytowa kanału wynosi 2,7 m, zaliczany jest on do klasy Vb. Pokonanie różnicy wysokości umożliwia 16 śluz. Trzy najwyższe spośród nich: Leerstetten, Eckersmühlen oraz Hilpoltstein mają wysokość blisko 25 m. Większość śluz ma instalację umożliwiającą odzyskiwanie wody zużytej podczas śluzowania i przechowywanie jej w specjalnych zbiornikach. Głównymi miastami nad kanałem są Frankfurt nad Menem, Würzburg, Bamberg, Norymberga i Ratyzbona. Jest to jedyna śródlądowa droga wodna łącząca Morze Północne i Morze Czarne. Odcinek kanału pomiędzy śluzami Hilpoltstein i Bachhausen przecina kontynentalny dział wodny i jest najwyżej na świecie (406 m) położonym miejscem dostępnym od strony morza dla jednostek pływających.

Historia budowy

Pierwsze plany kanału pojawiły się w 1938 roku, na linii Mindorfer na południe od Norymbergi. W 1939 rozpoczęły się prace przygotowawcze w Thalmässingu, w powiecie Roth. Po wojnie prace zostały wstrzymane, jednak w latach 50. XX wieku wznowiono prace projektowe i w 1958 roku Uniwersytet w Karlsruhe rozpoczął przygotowywanie dokumentacji technicznej. W czerwcu 1960 roku rozpoczęły się pierwsze prace budowlane. 25 września 1962 r. otwarto port w Bambergu. W 1966 r. dzięki porozumieniu pomiędzy rządem Bawarii a rządem federalnym, plan budowy kanału uzyskał gwarancje finansowe. Umowa została podpisana 16 września w Duisburgu przez Niemieckie Ministerstwo Transportu reprezentowane przez Hansa-Christopha Seebohma, ministra finansów Rolfa Dahlgrüna, premiera Bawarii Alfonsa Goppela oraz bawarskiego ministra finansów Konrada Pöhnera. Budowę ukończono 25 września 1992 roku. Całkowity koszt to ok. 2,3 miliarda euro, z czego 20% stanowiły inwestycje środowiskowe[2].

Dane przewozowe

Transport przez kanał w 2006 roku zmalał o prawie 20% w porównaniu do poprzedniego roku.

  • Łączna ilość ładunku – 6,24 mln ton (2005: 7,598 mln ton)
  • Liczba statków korzystających z kanału – 5280 (6467), z czego 2823 płynęły w kierunku Dunaju, a w kierunku Renu – 2457;
  • Towary przewożone kanałem w kierunku Dunaju:
    • żywność i pasza: 836 186 ton
    • rudy i złom metalowy: 795 259 ton
    • stal, metale kolorowe: 103 547 ton
    • materiały kamienne, ziemia, gruz budowlany: 510 187 ton
    • nawozy: 296 340 ton
  • Towary transportowane w kierunku Renu
    • żywność i pasza: 476 422 ton
    • rudy i złom metalowy: 419 459 ton
    • nawozy: 295 701 ton.

Ruch kontenerowy zmniejszył się z 3986 do 2539 TEU, z czego 85% ruchu odbywało się w kierunku Dunaju. W 2007 roku przewieziono 5 927 386 ton oraz 854 TEU kontenerów. W 2008 roku przewieziono 5 526 861 ton oraz 548 TEU kontenerów[3].

Przypisy

  1. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej: Zmiany wprowadzone na 77. posiedzeniu Komisji. s. 2. [dostęp 2013-09-09].
  2. Wasser- und Schifffahrtsamt Nürnberg: Zeittafel. wsv.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-11-08)]. (niem.).
  3. https://web.archive.org/web/20090424053637/http://www.elwis.de/Verkehrsstatistik/Verkehrsberichte/WSD-Sued.pdf dostęp 2010-05-10.

Media użyte na tej stronie

Relief Map of Germany.png
Autor: derivative work Виктор_В, Licencja: CC BY-SA 3.0
Relief map of Germany
Rhine–Main–DanubeCanal.JPG
Autor: Pufacz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Most rowerowy nad kanałem Ren-Men-Dunaj, w pobliżu Essing, Bawaria, Niemcy
Bavaria relief location map.jpg
Autor: Grundkarte TUBS, Relief Alexrk2, Licencja: CC BY-SA 3.0
Physical Location map Bavaria, Germany. Geographic limits of the map: