Kanał Wołżańsko-Bałtycki

Kanał Wołżańsko-Bałtycki Волго-Балтийский водный путь
Państwo	Rosja
Lata budowy	1964
Długość	1100 km
Głębokość • minimalna	4 m
Początek
Akwen	Wołga
Miejsce	Zbiornik Rybiński
współrzędne	58°06′00″N 38°42′00″E/58,100000 38,700000
Koniec
Akwen	Zatoka Fińska
Miejsce	Petersburg
współrzędne	59°55′01″N 30°15′36″E/59,916944 30,260000
Typ kanału	żeglugowy
Położenie na mapie Rosji początek koniec

Kanał Wołżańsko-Bałtycki (ros. Волго-Балтийский водный путь) – system rzek i kanałów żeglownych w Rosji, łączący morze Bałtyckie oraz Białe ze Zbiornikiem Rybińskim na Wołdze. Długość 1100 km. Budowa ukończona w 1964.

Inne nazwy to: Wołżańsko-Bałtycka Droga Wodna, Wołgo-Bałtijskij wodnyj put’ imieni W.I. Lenina, dawniej Maryjski system wodny.

Składa się z:

• Zbiornika Rybińskiego – sztuczny zbiornik na Wołdze, w Rosji, powyżej Rybińska; zbudowany 1941–47; pow. 4580 km², pojemność 25,4 km³, średnia głębokość 5,6 m; główny port — Czerepowiec.
• rzeki Szeksny,
• Kanału Biełozierskiego,
• rzeki Kowży,
• Kanału Maryjskiego,
• rzeki Wytiegry,
• Kanału Oneskiego,
• rzeki Swir,
• Kanału Nowoładoskiego,
• rzeki Newy.

Całość drogi wodnej jest dostępna dla statków o wyporności do 5 tys. ton.

Wymiary śluz to 210 m długości, 17,6 m szerokości. Gwarantowana głębokość całej drogi wodnej to 4 m, gwarantowany prześwit pod mostami to 16,1 m, promień zakrętu 600 m.^[1]

Przypisy