Kanał tętnicy szyjnej

Przekrój czołowy kości skroniowej prawej- widok od przodu. Widoczny końcowy fragment kanału tętnicy szyjnej i jego otwór wewnętrzny widoczny po stronie prawej (zaznaczony u dołu Carotis canal)

Kanał tętnicy szyjnej (ang. carotid canal, łac. canalis caroticus) – szeroki i kręty kanał kostny biegnący w części skalistej kości skroniowej. Jest to najobszerniejszy kanał części skalistej kości skroniowej.

Topografia i zawartość

Rozpoczyna się dużym okrągłym otworem (otwór zewnętrzny kanału tętnicy szyjnej) na dolnej powierzchni części skalistej kości skroniowej. Otwór ten leży ku przodowi i nieco do przyśrodka od dołu szyjnego (łac. fossa jugularis). Stanowi on wejście do kanału tętnicy szyjnej wewnętrznej. Kanał biegnie początkowo pionowo ku górze, a następnie zagina się kolankowato skręcając przyśrodkowo i ku przodowi Biegnie on skośnie przez wnętrze piramidy kości skroniowej. Kanał kończy się na szczycie piramidy swoim otworem wewnętrznym. Średnica kanału wynosi 5 milimetrów. Kanał stanowi przednią ścianę jamy bębenkowej (ściana szyjno-tętnicza (łac. paries caroticus)). Przez kanał przebiega tętnica szyjna wewnętrzna oraz oplatające ją współczulny splot szyjno-tętniczy wewnętrzny oraz splot żylny szyjno-tętniczy.

Dodatkowe ryciny

Powierzchnia dolna lewej kości skroniowej. Zaznaczony otwór zewnętrzny kanału tętnicy szyjnej (Opening of carotid canal).

Piśmiennictwo

• Ryszard Aleksandrowicz: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 97-88-320-0324-37.