Kana Galilejska
Kana Galilejska – znana z Ewangelii świętego Jana [J 2, 1-12] miejscowość, w której Jezus Chrystus dokonał swojego pierwszego cudu przemiany wody w wino na godach weselnych.
Kana Galilejska stała się tematem wielu dzieł sztuki. Obraz pod tym właśnie tytułem namalował na początku XIV wieku Giotto di Bondone, a później, w 1563 − włoski malarz epoki renesansu, Paolo Veronese. Literackie opisy Kany to przede wszystkim góralska gawęda Jana Kasprowicza, Kana Galilejska (1926) oraz napisany nieco wcześniej poemat narracyjny Henry'ego Wadswortha Longfellowa, The Marriage in Cana (1851) wchodzący w skład misterium − Chrystus: A Mistery. Longfellow wzbogacił obraz weselnych godów o fragmenty dialogu pomiędzy Oblubieńcem a Oblubienicą zaczerpnięte z Pieśni nad Pieśniami.
Chociaż różne współczesne miejscowości pretendują do miana ewangelicznej Kany, tradycja chrześcijańska utożsamia biblijną Kanę z miejscowością Kefar Kanna w północnym Izraelu. To w Kefar Kannie znajduje się sanktuarium Pierwszego Cudu Jezusa, którym opiekują się franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej.
Z Kany Galilejskiej według tradycji pochodził Bartłomiej, jeden z apostołów, zwany również Natanaelem. W Kefar Kannie znajduje się poświęcona mu kaplica.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie