Kang Ding (1994)

Kang Ding (康定)
Ilustracja
„Kang Ding” w Zuoying w 2015 r.
Klasa

fregata rakietowa

Typ

La Fayette

Projekt

FL 3000

Historia
Stocznia

Direction des Constructions Navales, Lorient Francja

Położenie stępki

26 sierpnia 1993

Wodowanie

12 marca 1994

 Republika Chińska
Wejście do służby

24 maja 1996

Los okrętu

w służbie (2019)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 3000 ton
pełna: 3800 t

Długość

124,2 m (115 m między pionami)

Szerokość

15,4 m

Zanurzenie

5,5 m (maksymalne)

Napęd
4 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 17,08 MW (23 228 KM)
2 śruby
Prędkość

25 węzłów

Zasięg

7000 Mm przy 15 w.

Sensory
radary Decca 20V90, Triton G, Thomson-CSF DRBV-26D
sonary ATAS(v)2, Sintra Spherion B
Uzbrojenie
1 działo uniwersalne kal. 76 mm
2 działka plot. kal. 40 mm (2 x I)
2 działka kal. 20 mm (2 x I)
8 pocisków rakietowych Hsiung Feng II (2 x IV)
rakietowy system przeciwlotniczy Chaparral (1 x IV)
zestaw obrony bezpośredniej Phalanx
Wyrzutnie torpedowe

6 x 324 mm (2 x III)

Wyposażenie
zintegrowany system walki Thomson-CSF TACTICOS
system kierowania ogniem Castor IIC
system rozpoznania elektronicznego DR 3000S
2 wyrzutnie celów pozornych Dagaie
Wyposażenie lotnicze
1 śmigłowiec Sikorsky S-70C
Załoga

134

Kang Ding (康定)tajwańska fregata rakietowa z przełomu XX i XXI wieku, jedna z sześciu zamówionych przez Tajwan jednostek typu La Fayette. Okręt został zwodowany 12 marca 1994 roku w stoczni Direction des Constructions Navales w Lorient, a do służby w marynarce wojennej Republiki Chińskiej wszedł 24 maja 1996 roku. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok).

Projekt i budowa

Nowatorska konstrukcja zaprojektowanych na przełomie lat 80. i 90. XX wieku francuskich fregat typu La Fayette[a], jej podatność na modernizacje oraz możliwość instalacji różnorodnego wyposażenia spowodowały, że w 1992 roku Tajwan złożył zamówienie na sześć okrętów tego typu (przyczyniła się do tego m.in. skuteczna kampania reklamowa francuskich okrętów)[2][3]. Priorytetem w konstrukcji fregat było jak największe obniżenie powierzchni odbicia radiolokacyjnego, co osiągnięto poprzez pochylenie burt, nadbudówki i masztów pod kątem plus lub minus 10°, ograniczenie liczby elementów konstrukcyjnych wystających poza linie okrętu, zastosowanie do budowy materiałów absorbujących fale elektromagnetyczne oraz ograniczenie emisji cieplnej, akustycznej i magnetycznej[1][4]. Nowością we francuskim przemyśle stoczniowym była również modułowa konstrukcja okrętów, składających się z 11 sekcji, co znacznie skróciło czas budowy jednostek[1][5]. Okręty zamówione przez Tajwan różniły się od francuskich głównie uzbrojeniem i wyposażeniem radioelektronicznym, przez co miały też większą wyporność[6].

„Kang Ding” zbudowany został w stoczni Direction des Constructions Navales (DCN) w Lorient[4]. Stępkę okrętu położono 26 sierpnia 1993 roku[b], a zwodowany został 12 marca 1994 roku[7][8].

Dane taktyczno-techniczne

Okręt jest fregatą rakietową o długości całkowitej 124,2 metra (115 metrów między pionami), szerokości całkowitej 15,4 metra (13,8 metra na wodnicy) i maksymalnym zanurzeniu 5,5 metra[4][6]. Wyporność standardowa wynosi 3000 ton, zaś pełna 3800 ton[4][6]. Okręt napędzany jest przez cztery 12-cylindrowe silniki wysokoprężne SEMT-Pielstick 12 PA6 V280 STC o łącznej mocy 17,08 MW (23 228 KM), poruszające poprzez wały napędowe dwoma śrubami[8][9][c]. Maksymalna prędkość jednostki wynosi 25 węzłów[1][4]. Zasięg wynosi 7000 Mm przy prędkości 15 węzłów[1][4].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składa się z umieszczonej na dziobie w wieży pojedynczej armaty uniwersalnej OTO Melara Compact kalibru 76 mm L/62 Mark 75[4][8]. Masa pocisku wynosi 6 kg, donośność 16 000 metrów, a szybkostrzelność 85 strz./min[8][9]. Artylerię przeciwlotniczą stanowią dwa pojedyncze działka przeciwlotnicze Bofors kal. 40 mm L/70[4][6]. Obronę bezpośrednią stanowi sześciolufowy zestaw Hughes Phalanx kal. 20 mm L/76 Mark 15 Mod 2[4][8]. Okręt posiada też dwa pojedyncze działka kal. 20 mm[3][8].

Na śródokręciu umieszczono dwie poczwórne wyrzutnie przeciwokrętowych pocisków rakietowych Hsiung Feng II Erato Mk 2 (okręt przenosi osiem rakiet)[4][8]. Pocisk rozwija prędkość 0,85 Ma, masa głowicy bojowej wynosi 190 kg, zaś maksymalny zasięg wynosi 80 km[8][9]. Na dziobie znajduje się 4-prowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych MIM-72 Chaparral, z łącznym zapasem 16 pocisków[4][8]. Masa głowicy bojowej wynosi 5 kg, zaś maksymalny zasięg 3 km[8][9]. Okręt wyposażony jest też w umieszczone na rufie za nadbudówką dwie potrójne wyrzutnie torpedowe kal. 324 mm[4][8]. Torpedy Alliant Mark 46 Mod 5 mają głowicę bojową o masie 44 kg i zasięg 11 000 metrów przy prędkości 40 węzłów[8][9].

Wyposażenie radioelektroniczne obejmuje dwa radary nawigacyjne Decca 20V90, radar dozoru nawodnego Triton G, radar dozoru ogólnego Thomson-CSF DRBV-26D, system kierowania ogniem Castor IIC, sonar kadłubowy Sintra Spherion B oraz sonar holowany ATAS(v)2, zintegrowany system walki Thomson-CSF TACTICOS, system rozpoznania elektronicznego DR 3000S oraz elektrooptyczną głowicę obserwacyjno-celowniczą Najir Mark 2[4][6]. Na okręcie zamontowano też dwie wyrzutnie celów pozornych Dagaie[4][6].

Wyposażenie lotnicze stanowi śmigłowiec Sikorsky S-70C, stacjonujący w umieszczonych na rufie hangarze i lądowisku, który ma zdolność startu i lądowania do stanu morza 6[4][8].

Załoga okrętu składa się z 15 oficerów i 119 podoficerów i marynarzy (z możliwością zabrania dodatkowych 25 osób)[6][8][d].

Służba

Widok od dziobu fregaty „Kang Ding” w 2016 r.

Po zbudowaniu, w marcu 1996 roku fregata odbyła rejs na Tajwan[8][9]. „Kang Ding” został przyjęty do służby w marynarce wojennej Republiki Chińskiej 24 maja 1996 roku, jako pierwsza z sześciu jednostek typu La Fayette[7][8]. Okręt otrzymał numer taktyczny 1202, a jego nazwa pochodzi od miasta Kangding położonego w kontynentalnych Chinach[4][8]. Zgodnie z warunkami umowy okręt został dostarczony bez uzbrojenia i większości wyposażenia, którego instalacja odbyła się w Kaohsiung[8][9]. Integracja systemów okrętowych sprawiła poważne problemy, które rozwiązano dopiero pod koniec XX wieku, a do tego czasu fregata nie osiągnęła pełnej gotowości bojowej[3].

Na początku XXI wieku okręt (wraz z siostrzanymi fregatami „Si Ning”, „Wu Chang”, „Di Hua”, „Kun Ming” i „Chen De”) wchodził w skład 124. dywizjonu, stacjonując w Zuoying[8][9]. Jednostka nadal znajduje się w składzie floty i ma status operacyjny (stan na 2019 rok)[4].

Uwagi

  1. Projekt nosił oznaczenie FL 3000, czyli Frégate légère de 3,000 tonnes[1].
  2. Gogin 2019 ↓ podaje, że stępkę okrętu położono 1 sierpnia 1993 roku.
  3. Gogin 2019 ↓ podaje, że moc siłowni okrętu wynosi 21 000 KM.
  4. Gogin 2019 ↓ podaje, że załoga okrętu liczy 164 osoby.

Przypisy

  1. a b c d e Pacholski 2015 ↓, s. 11.
  2. Dura 1997 ↓, s. 18.
  3. a b c Pacholski 2015 ↓, s. 14.
  4. a b c d e f g h i j k l m n o p q Gogin 2019 ↓.
  5. Dura 1997 ↓, s. 13.
  6. a b c d e f g Pacholski 2015 ↓, s. 12.
  7. a b Pacholski 2015 ↓, s. 18.
  8. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Saunders 2004 ↓, s. 722.
  9. a b c d e f g h Saunders 2009 ↓, s. 789.

Bibliografia

  • Maksymilian Dura. Niewidzialne okręty. Francuskie fregaty typu La Fayette. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 4/1997 (7), 1997. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Ivan Gogin: KANG DING frigates (1996-1998) (ang.). Navypedia. [dostęp 2020-01-12].
  • Łukasz Pacholski. Fregaty typu La Fayette. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 3-4/2015 (155), 2015. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2004-2005. London: Jane’s Information Group Ltd, 2004. ISBN 0-7106-2623-1. (ang.)
  • Stephen Saunders (red.): Jane’s Fighting Ships 2009-2010. London: Jane’s Information Group Ltd, 2009. ISBN 0-7106-2888-9. (ang.)

Media użyte na tej stronie

ROCN Kang Ding (PFG-1202) Shipped at No.4 East Pier, Zuoying Naval Base 20161112a.jpg
Autor: 玄史生, Licencja: CC0
2016年海軍左營軍港營區開放活動上午,東四號碼頭開放參觀中的康定型巡防艦康定(PFG-1202)。
ROCN Kang Ding (PFG-1202) Shipped at Zuoying Naval Base 20151024b.jpg
Autor: 玄史生, Licencja: CC0
停泊左營軍港的康定型巡防艦康定(PFG-1202),攝於2015年營區開放活動。