Kangur mały

Kangur mały
	Notamacropus parma
	(Waterhouse, 1846)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	ssaki niższe
Nadrząd	torbacze
Rząd	dwuprzodozębowce
Rodzina	kangurowate
Podrodzina	kangury
Rodzaj	Notamacropus
Gatunek	kangur mały
Synonimy
	Macropus (Halmaturus) parma Waterhouse, 1846;
	Macropus (Halmaturus) parma Waterhouse, 1846;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; bliski zagrożenia
	Zasięg występowania

Kangur mały^[3] (Notamacropus parma) – gatunek ssaka z podrodziny kangurów (Macropodinae) w obrębie rodziny kangurowatych (Macropodidae).

Zasięg występowania

Kangur mały występuje we wschodniej Australii, niejednolicie rozmieszczony w przybrzeżnych pasmach wschodniej Nowej Południowej Walii od Gibraltar Range na północ od Sydney^[4].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1846 brytyjski przyrodnik George Robert Waterhouse nadając mu nazwę Macropus (Halmaturus) parma^[1]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Waterhouse wskazał Nową Południową Walię, w Australii^[1]^[5].

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World za gatunek monotypowy^[4].

Etymologia

Notamacropus: gr. νοτος notos „południe”; rodzaj Macropus Shaw, 1790 (kangur)^[6].
parma: łac. parma „mała, zaokrąglona tarcza”^[7].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) samic 44,7–52,7 cm, samców 48,2–52,8 cm, długość ogona samic 40,5–50,7 cm, samców 48,9–54,4 cm; masa ciała samic 3,2–4,8 kg, samców 4,1–5,9 kg^[8].

Ekologia

Wzgórza porośnięte buszem. Występuje na wysokości do 1000 m n.p.m^[2].

Status

Jest gatunkiem rzadko spotykanym, ale brakuje aktualnych szacunków na temat liczebności populacji^[2]. W 1932 roku gatunek był uznawany za wymarły, w lecz 1965 roku Kazimierz Wodzicki odkrył populację zamieszkującą na nowozelandzkiej wyspie Kawau^[9]^[10]. W 1992 szacowano łączną liczebność na 1000-10 000 dorosłych osobników^[2]. W niewoli jest spotykany w ogrodach zoologicznych na całym świecie^[10].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c G.R. Waterhouse: A natural history of the mammalia. Cz. 1: Marsupialia, or pouched animals. London: H. Bailliere, 1846, s. 149. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d D. Lunney & N.D.L.& N. McKenzie D. Lunney & N.D.L.& N., Macropus parma, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019 [online], wersja 2021-1 [dostęp 2021-06-27] (ang.).
↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 16. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 106. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Macropus (Notamacropus) parma. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-06-27].
↑ L. Dawson & T. Flannery. Taxonomic and Phylogenetic Status of Living and Fossil Kangaroos and Wallabies of the Genus Macropus Shaw (Macropodidae: Marsupialia), with a New Subgeneric Name for the Larger Wallabies. „Australian Journal of Zoology”. 33 (4), s. 489, 1985. DOI: 10.1071/ZO9850473. (ang.).
↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 162. (ang.).
↑ M. Eldridge & G. Coulson: Family Macropodidae (Kangaroos and Wallabies). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 734–735. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
↑ P. Daszkiewicz. Kazimierz Wodzicki. „Kultura”. 1998 (Styczeń-Luty), s. 161. Instytut Literacki. Instytut Literacki. (pol.).
↑ ^a ^b P.P. Clark P.P. i inni, Haematological characteristics of captive Parma wallabies (Macropus parma), „Comparative Clinical Pathology”, 1, 12, Springer-Verlag London Limited, 2003, s. 11-16, DOI: 10.1007/s00580-003-0474-2, ISSN 1618-565X (ang.).

[Waterhouse-1] G.R. Waterhouse: A natural history of the mammalia. Cz. 1: Marsupialia, or pouched animals. London: H. Bailliere, 1846, s. 149. (ang.).

[iucn-2] D. Lunney & N.D.L.& N. McKenzie D. Lunney & N.D.L.& N., Macropus parma, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019 [online], wersja 2021-1 [dostęp 2021-06-27] (ang.).

[Cichocki&inni-3] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 16. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-4] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 106. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Wilson&Reeder-5] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Macropus (Notamacropus) parma. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-06-27].

[Dawson&Flannery-6] L. Dawson & T. Flannery. Taxonomic and Phylogenetic Status of Living and Fossil Kangaroos and Wallabies of the Genus Macropus Shaw (Macropodidae: Marsupialia), with a New Subgeneric Name for the Larger Wallabies. „Australian Journal of Zoology”. 33 (4), s. 489, 1985. DOI: 10.1071/ZO9850473. (ang.).

[Jaeger-7] E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 1. Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 162. (ang.).

[Eldridge&Coulson-8] M. Eldridge & G. Coulson: Family Macropodidae (Kangaroos and Wallabies). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 734–735. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).

[dasz-9] P. Daszkiewicz. Kazimierz Wodzicki. „Kultura”. 1998 (Styczeń-Luty), s. 161. Instytut Literacki. Instytut Literacki. (pol.).

[Clark-10] P.P. Clark P.P. i inni, Haematological characteristics of captive Parma wallabies (Macropus parma), „Comparative Clinical Pathology”, 1, 12, Springer-Verlag London Limited, 2003, s. 11-16, DOI: 10.1007/s00580-003-0474-2, ISSN 1618-565X (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne