Kanguroszczur długonogi

Kanguroszczur długonogi
Potorous longipes[1]
Seebeck & Johnston, 1980[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

dwuprzodozębowce

Rodzina

kanguroszczurowate

Plemię

Potoroini

Rodzaj

kanguroszczur

Gatunek

kanguroszczur długonogi

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
Status iucn3.1 VU pl.svg
Zasięg występowania
Mapa występowania

Kanguroszczur długonogi[4] (Potorous longipes) – gatunek ssaka z rodziny kanguroszczurowatych (Potoroidae), blisko spokrewniony z kanguroszczurem myszatym (P. tridactylus).

Zasięg występowania

Kanguroszczur długonogi występuje w lasach południowo-wschodniej Australii, ograniczony do dwóch subpopulacji z których jedna występuje w północno-wschodniej Wiktorii (East Gippsland i Barry Mountains), a druga w południowo-wschodniej Nowej Południowej Walii (South East Forests National Park i Yambulla State Forest)[5][6].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisali w 1980 roku australijscy zoolodzy John Hilary Seebeck i Peter G. Johnston[2]. Jako miejsce typowe odłowu Holotypu Seebeck i Johnston wskazali Princes Highway w Bellbird Creek, 32 km na wschód od Orbost, w Wiktorii, w Australii[2].

Gatunek monotypowy[6].

Etymologia

  • Potorous: rodzima nazwa Potoroo oznaczająca w Nowej Południowej Walii „kanguroszczura”[7].
  • longipes: łac. longipes, longipedis „długonogi”, od longus „długi”; pes, pedis „stopa, noga”, od gr. πους pous, ποδος podos „stopa, noga”[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 38–41,5 cm, długość ogona 31,5–32,5 cm; masa ciała 1,6–2,2 kg[5].

Ekologia

Rozmnażanie
  • Dojrzałość płciowa - Prawdopodobnie w 1 roku
  • Pora godowa - Prawdopodobnie cały rok
  • Rozwój młodego w torbie - 16-17 tygodni
  • Okres karmienia - ok. 5 miesięcy[9]
Tryb życia
  • Zwyczaje - Samotnik, ma własne terytorium
  • Pożywienie - Korzonki, bulwy, grzyby, bezkręgowce
  • Długość życia - Prawdopodobnie 7 lat[9]

Przypisy

  1. Potorous longipes, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. a b c J.H. Seebeck & P.G. Johnston. Potorous longipes (Marsupialia:Macropodidae); a New Species from Easter Victoria. „Australian Journal of Zoology”. 28 (1), s. 121, 1980. DOI: 10.1071/ZO9800119. (ang.). 
  3. J. Woinarski, A.A. Burbidge, Potorous longipes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] [dostęp 2021-06-12] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 15. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b M. Eldridge & G. Frankham: Family Potoroidae (Bettongs and Potoroos). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 627. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
  6. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 92. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 560, 1904. (ang.). 
  8. The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World [online], S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  9. a b Praca zbiorowa: Encyklopedia zwierząt od A do Z, Warszawa, 1999

Bibliografia

  • M. Irwin: Potorous longipes. (On-line), Animal Diversity Web, 2000. [dostęp 2008-04-13]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 VU pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Potorous longipes map.png
Autor: User:מנחם.אל, Licencja: CC BY-SA 4.0
Potorous longipes map