Kantarydyna

Kantarydyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C10H12O4

Masa molowa

196,20 g/mol

Wygląd

białe kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

56-25-7

PubChem

5944

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Kantarydynaorganiczny związek chemiczny z grupy terpenów, policykliczny bezwodnik kwasu dikarboksylowego zawierający mostek tlenowy.

Kantarydyna wydzielana jest w chwilach zagrożenia przez chrząszcze z rodziny oleicowatych (majkowatych). Nieszkodliwy dla zwierząt żywiących się tymi chrząszczami, a nawet działający wabiąco na owady kantarydynofilne (m.in. Anthicidae). Żółte krople płynu zawierającego kantarydynę wydzielane są przez pory znajdujące się głównie u nasady odnóży chrząszczy. Substancja ta, w postaci płynu lub w postaci suszonych, sproszkowanych owadów, jest dla człowieka toksyczna po połknięciu, a dawka śmiertelna wynosi do 30 mg w przeliczeniu na czystą kantarydynę[4].

W dawnej medycynie wykorzystywano kantarydynę w postaci suszonych, mielonych chrząszczy gatunku pryszczel lekarski (zwanych potocznie „hiszpańską muchą”) jako składnik tak zwanych napojów miłosnych, jak na przykład mikstura zwana „hiszpańską muchą” (od nazwy chrząszcza), która według XVI-wiecznego przepisu składa się mielonych chrząszczy, wysuszonej krwi kreta i krwi nietoperzy[5]. Działanie tego związku pobudza zakończenia nerwowe i błony śluzowe układu moczowo-płciowego; powoduje jednak często powikłania, m.in. zapalenia dróg moczowych i przewodu pokarmowego oraz bolesne erekcje.

Preparat ze sproszkowanych chrząszczy mógł być również jednym ze składników trucizny aqua tofana.

Czystą kantarydynę w postaci dobrze rozpuszczalnej, bezzapachowej substancji otrzymał po raz pierwszy Pierre Jean Robiquet w roku 1810 poprzez wydzielenie jej z preparowanych chrząszczy, stanowiących wówczas preparat stosowany w leczeniu objawów ospy prawdziwej. Był to również prawdopodobnie drugi (po morfinie wydzielonej z laudanum) przypadek wydzielenia czystej substancji aktywnej z istniejącego preparatu leczniczego[6].

W rozcieńczeniu bywa używana do usuwania tatuaży i brodawek.

Przypisy

  1. a b c Kantarydyna (ang.). The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2013-08-18].[niewiarygodne źródło?]
  2. a b c Kantarydyna (nr C7632) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck KGaA) na obszar Polski.
  3. a b Cantharidin, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2013-08-18] (ang.).
  4. Małgorzata. Chudzik, Atlas owadów, Warszawa: Wydawnictwo RM, 2010, ISBN 978-83-7243-794-5, OCLC 751169879 [dostęp 2018-09-04].
  5. Richard. Cavendish, The black arts, New York: Berkley Pub. Group, 1983, ISBN 0-399-50035-9, OCLC 30635000 [dostęp 2018-09-04].
  6. P.J. Robiquet, Expériences sur les cantharides, „Annales de Chimie”, 76, 1810, s. 302–322.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

GHS-pictogram-skull.svg
Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for toxic substances
Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
Cantharidin.svg
Chemical structure of cantharidin.