Kaplica Nibbia
ruiny kaplicy | |||||||||||||||
Zarośnięte pozostałości kaplicy Nibbia | |||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||
Kościół | katolicki | ||||||||||||||
Wezwanie | Matka Boża Miłosierdzia (Our Lady of Mercy) | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
35°54′00″N 14°31′05″E/35,900000 14,518056 |
Kaplica Nibbia (malt. Il-Kappella ta' Nibbia) – nieistniejąca już rzymskokatolicka kaplica pod wezwaniem Matki Bożej Miłosierdzia, w Valletcie na Malcie. Fundatorem kaplicy był Fra Giorgio Nibbia, rycerz Zakonu św. Jana. Została ufundowana w roku 1619, a znajdowała się obok cmentarza, na którym grzebano zmarłych pacjentów pobliskiej Sacra Infermeria.
W roku 1731 została przebudowana w stylu barokowym. W roku 1852 krypta kaplicy została udekorowana elementami ludzkich szkieletów, wziętych z przylegającego cmentarza, od czego otrzymała nazwę Kaplica Kości (ang. Chapel of Bones, malt. Il-Kappella tal-Għadam). W roku 1941 kaplica mocno ucierpiała podczas bombardowań, jej ruiny zostały następnie rozebrane. Na miejscu pozostały jedynie fundamenty. Prawdopodobnie krypta mogła przetrwać do dziś nieuszkodzona.
Historia
Kaplica Nibbia została zbudowana w roku 1619 z funduszy rycerza Fra Giorgio Nibbia, który został tam pochowany po śmierci[1]. Została poświęcona Matce Boskiej Miłosierdzia (lub Matce Boskiej Bolesnej Madonnie della Pietà)[2] i stała obok cmentarza, gdzie grzebani byli pacjenci, zmarli w Sacra Infermeria[3]. Była głównie używana do odprawiania mszy świętych za dusze tych zmarłych[4]. Kaplica była popularnie nazywana ta' Nibbia, po rycerzu, który ją zbudował, lecz również taz-zuntier (maltańskie słowo, dawniej znaczące "cmentarz")[3].
Oryginalna kaplica została rozebrana w roku 1730, i odbudowana w 1731 według projektu przypisywanego barokowemu architektowi Romano Carapecchia[5]. W roku 1776 cmentarz Sacra Infermeria został zlikwidowany, a pozostałości pochówków przeniesione do ossuarium pod kaplicą[4].
W roku 1852 kapelan szpitala ks. Sacco postanowił udekorować kryptę kaplicy ludzkimi szczątkami z cmentarza. Od tego czasu zaczęła być znana jako Kaplica Kości, i od wczesnego XX wieku była atrakcją dla Maltańczyków oraz turystów. Wydano nawet kilka pocztówek przedstawiających jej wnętrze.[4][6]. Z biegiem lat lokalna tradycja mówiła, że kości pod kaplicą nie należą do pacjentów Sacra Infermeria, lecz do walczących, którzy zginęli podczas Wielkiego Oblężenia Malty w roku 1565[7].
Św. George Preca prowadził w kaplicy konferencje na temat eschatologii chrześcijańskiej. Liczni pielgrzymi odwiedzali to miejsce, zwłaszcza w miesiącu listopadzie[4].
Budynek kaplicy został uszkodzony w czasie II wojny światowej, podczas bombardowania lotniczego 14 lutego 1941 roku. Pewna ilość szczątków zmarłych została zebrana i pochowana na cmentarzu Addolorata[4], chociaż krypta mogła przetrwać nienaruszona. Ruiny kaplicy rozebrano w późnych latach 70. XX wieku, pozostawiając jedynie kilka szczątków na miejscu[3].
Pozostałości kaplicy, w tym sarkofag fundatora, znajdują się dziś na ogrodzonym terenie obok parkingu Evans Building[1]. W roku 2002 ruiny zostały odświeżone przez Archaeological Services Cooperative oraz Grupp Arkeologiku Malti (Maltańska Grupa Archeologiczna)[8], lecz od tego czasu popadły w stan zaniedbania[3]. Pozostałości kaplicy zostały w roku 2008 zaliczone przez Malta Environment and Planning Authority do zabytków narodowych klasy B[1].
Architektura
Kaplica Nibbia była ośmiokątnym budynkiem z kopułą. Na fasadzie znajdował się olbrzymi portal z głównym wejściem, obramowanym z każdej strony dwoma doryckimi pilastrami. Drzwi posiadały architraw z marmurową płytą, zwieńczoną półokrągłym frontonem. Powyżej, pomiędzy kilkoma małymi pilastrami i zwojami, umieszczone było centralnie łukowe okno. Wszystko to oddzielone było od niższego poziomu przez cienki gzyms. Cały budynek zwieńczał trójkątny fronton[1].
Krypta
Kaplica posiadała sklepioną podziemną kryptę, służącą jako ossuarium. Pozostałości szkieletów pacjentów zmarłych w Sacra Infermeria zostały umieszczone na ścianach w ozdobnych wzorach, od tego czasu krypta zaczęła być ogólnie znana jako Chapel of Bones (Kaplica Kości). Znajdował się tam jeden ołtarz, na którym była łaciński napis, opłakujący przemijalność życia i proszący o modlitwę za zmarłych[1].
Nie jest znana dokładna lokalizacja krypty, być może znajdowała się pod samą kaplicą, ale mogła też być w jej bezpośrednim sąsiedztwie. Choć kaplica została zniszczona w czasie II wojny światowej, krypta mogła przetrwać nienaruszona[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f One World – Protecting the most significant buildings, monuments and features of Valletta (109) (ang.). W: Times of Malta [on-line]. 2009-04-21. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-24)].
- ↑ Giovannantonio Ciantar: Malta Illustrata. Malta: 1780, s. 343. (wł.)
- ↑ a b c d Edward Said: State of Nibbia chapel ruins (ang.). W: Times of Malta [on-line]. 2012-08-10. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)].
- ↑ Denis De Lucca: Carapecchia: Master of Baroque Architecture in Early Eighteenth Century Malta. Malta: Midsea Books, 1999, s. 288. ISBN 978-99909-93-00-4. (ang.)
- ↑ Giovanni Bonello: Nostalgias of Malta: images by Modiano from the 1900s. Fondazzjoni Patrimonu Malti, 2010, s. 54. ISBN 978-99932-7-316-5. OCLC 696296725. (ang.)
- ↑ Joseph Cassar Pullicino. The Order of St. John in Maltese folk-memory. „Scientia”. 15 (4), s. 154, 10-12.1949 (ang.). [zarchiwizowane z adresu 2016-04-17].
- ↑ Chapel remains being restored (ang.). W: Times of Malta [on-line]. 2002-09-16. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Maximilian Dörrbecker (Chumwa), Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Malta
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Location map of the Mediterranean Sea
Autor: Frank Vincentz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Evans Building at Triq it-Tramuntana in Valletta, Malta
Autor: Frank Vincentz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Chapel of Bones, Triq it-Tramuntana in Valletta, Malta
Autor: Internet Archive Book Images, Licencja: No restrictions
Identifier: sixoneabroad00thom (find matches)
Title: Six and one abroad
Year: 1914 (1910s)
Authors: Thomas, Sidney J., 1868-
Subjects:
Publisher: (Austin, Tex.) Printed by E.L. Steck
Contributing Library: The Library of Congress
Digitizing Sponsor: The Library of Congress
View Book Page: Book Viewer
About This Book: Catalog Entry
View All Images: All Images From Book
Click here to view book online to see this illustration in context in a browseable online version of this book.
Text Appearing Before Image:
t reaches to the waist. Only one-tenth of the people can read and write, and thisto the shame of England, who in the past hundred years hasspent a hundred millions on her fortifications and hardly afarthing on the education of her wards. The law permits the marriage of children, and it is fre-quently the case that parents have large families before theyare themselves 21 years of age. The prevailing ignorance, thegreat density of population and early marriages contribute toan infant mortality that is appalling. Catholicism is practically the only religion that has a foot-hold on the island, and it is said that in this church there are2,000 clergy, or one to every twenty families. The Phoenicians were the first inhabitants of this minute bitof land. They were succeeded by the Romans in 259 B. C.;by the Vandals in 534 A. D.; by the Arabs in 870; by theKnights of St. John in 1530; by Napoleon in 1800, and by thsEnglish from that year to the present. The Knights of St. M Six and One Abroad
Text Appearing After Image:
A Semi-Colon in the Journey 45 John, or Kniijhts of INFalta, as they are best known, were or-ganized at Jerusalem in 1048 as a military and religious secretorder; they were confirmed by the Pope; removed to Rhodesin 1300, and to Malta about 1550, their numbers increasing inthe meantime and their battles on land and sea being an almostunbroken chain of victories. Their struggles were mainly di-rected against the piratical ravages of the Turks and repeatedattempts of the barbarians to overrun Europe. Their gallantryelicited the admiration of the Christian world. Under La Va-letta, the most famous of the grand masters of the secret or-der, the city bearing his name was founded and a series offortifications were begun that have long been without parallel.Two of the cardinal tenets of this order were temperance andchastity, but with the growth of power and wealth the Knightsfell from grace in these respects, and their virility as an activeforce declined. No page in history is more romantic
Note About Images
State Ensign of Malta from 1923 to 1943
Autor: Frank Vincentz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Chapel of Bones, Triq it-Tramuntana in Valletta, Malta