Kaplica loretańska w Nowej Rudzie

Kaplica loretańska w Nowej Rudzie

Kaplica
Widok od ul. Cmentarnej
Państwo	Polska
Miejscowość	Nowa Ruda ul. Cmentarna
Adres	ul. Loretańska
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Historia Data rozpoczęcia budowy 1765 r. Data zakończenia budowy 1767 r. Data poświęcenia 20.01.1768 r. Data reaktywacji 15.10.1994 r. Fundator Anton Klambt
Dane świątyni Styl barok Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Dzwonnica • typ dzwonnicy sygnaturką
Położenie na mapie Nowej Rudy Kaplica loretańska w Nowej Rudzie
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kaplica loretańska w Nowej Rudzie
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kaplica loretańska w Nowej Rudzie
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego Kaplica loretańska w Nowej Rudzie
50°35′00,55″N 16°30′02,53″E/50,583486 16,500703

Kaplica loretańska w Nowej Rudzie – barokowa kaplica wzniesiona w latach 1765–1767 z inicjatywy Antona Klambta. W latach 1773–1841 obok budynku utworzono niewielką kalwarię. W latach 1945–1994 kaplica nie była użytkowana, w 1994 roku została wyremontowana i ponownie konsekrowana. Jest to jedyny tego typu obiekt na terenie powiatu kłodzkiego.

Historia

Inicjatorem budowy barokowej kaplicy loretańskiej przy ul. Cmentarnej był Anton Klambt, noworudzki sukiennik pochodzący z Broumova^[1]. Na pomysł budowy kaplicy wotywnej mógł wpaść m.in. podczas podróży do Włoch^[2]. Po otrzymaniu zezwolenia władz i zgody arcybiskupa praskiego Anton Klambt rozpoczął stawianie kaplicy od położenia kamienia węgielnego w 1765 roku^[1]. Nie mając wszystkich środków finansowych podróżował w ich poszukiwaniu między innymi po hrabstwie kłodzkim. Budowa trwała dwa lata – do 1767 roku, a konsekracja nastąpiła dopiero rok później, 20 stycznia 1768 roku, z powodu niechęci władz pruskich do tego typu katolickich inicjatyw^[1]. Głównymi fundatorami kaplicy byli noworudzcy sukiennicy^[1]. W latach 1773–1841 przy budynku utworzono niewielką kalwarię, którą ufundował Jakob Steiner^[1]. W roku 1884 przeprowadzono pierwszy remont obiektu, następny wykonano w 1918 roku^[1].
Po II wojnie światowej kaplica była opuszczona. Staraniem Fundacji Odnowy Ziemi Noworudzkiej została odremontowana w 1994 roku^[1]. Ponownej konsekracji kaplicy dokonał w dniu 15 października 1994 roku ówczesny metropolita wrocławski kard. Henryk Gulbinowicz^[1].

Architektura

Kaplica jest barokową budowlą murowaną typu blokowego, wzniesioną na planie prostokąta i nakrytą czterospadowym dachem z sygnaturką^[1]. Wejście znajduje się od strony północnej, a jedyne okno usytuowano w ścianie zachodniej. W 1842 roku we wnętrzu budynku podzielonym kratą na dwie części znajdował się ołtarz i stacje drogi krzyżowej.
Od południa do kaplicy prowadzą schody z ogrójcem, w którym znajdują się figury modlącego się Jezusa i trzech śpiących apostołów: Jana, Piotra i Jakuba^[1]. Powyżej schodów ustawiono grupę z rzeźbami Marii i św. Jana Apostoła^[1].
Kaplica loretańska w Nowej Rudzie jest jedynym takim obiektem na terenie powiatu kłodzkiego^[1].

Galeria

• 
• 
• 
• 
• 

  Ogólnopolski szlak kaplic loretańskich – tablica

Przypisy

Bibliografia

• Nowa Ruda studium historyczno-urbanistyczne, T. 2, Iwona Rybka-Ceglecka; współpraca przy katalogu zabytków Magdalena Kirycz, Beata Sebzda; archeologia Maria Sikorska, Donata Wiśniewska; plansze Emilia Dymarska, Regionalny Ośrodek Studiów i Ochrony Środowiska Kulturowego, Wrocław, 2001, s. 97
• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie, T. 11, pod red. Marka Staffy, Wrocław: Wyd. I-Bis 1995, s. 268–269, ISBN 83-85773-12-6.
• Andrzej Behan: Nowa Ruda. Przewodnik historyczno-turystyczny, Nowa Ruda: Wydawnictwo Maria, 2007, ISBN 83-60478-08-2.
• Nowa Ruda przewodnik, zespół redakcyjny (Andrzej Behan i inni), Nowa Ruda: Fundacja Odnowy Ziemi Noworudzkiej 1995, s. 95–99. OCLC 802616826.