Kaplice różańcowe w Bardzie

Kaplice różańcowe
	A/1857/808/WŁ z dnia 14.05.1981
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Bardo
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1904
Data zakończenia budowy	1936
Dane świątyni
Styl	neogotycki; neoromański; neobarokowy
Architekt	Ludwig Schneider
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
	Położenie na mapie Barda Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie powiatu ząbkowickiego Kaplice różańcowe
	Położenie na mapie gminy Bardo Kaplice różańcowe
	50°30′39,00″N 16°44′46,00″E/50,510833 16,746111

Kaplice różańcowe w Bardzie – zespół kaplic poświęconych życiu i męce Jezusa Chrystusa, znajdujących się przy drodze prowadzącej z Barda na górę Różańcową, położoną na północny wschód od Barda.

Położenie

Kaplice leżą przy drodze wytyczonej na planie czworoboku położonego na wierzchołku, południowym i zachodnim stoku góry Różańcowej, w północno-wschodniej części Barda, na wysokości do 380 m n.p.m.^[2]

Historia

W latach 1902–1904 ówczesny przeor klasztoru redemptorystów Xawery Franz wykupił z rąk prywatnych właścicieli dość znaczny obszar (łatwo dostępny nawet dla ludzi starszych i chorych) i razem inż. drogowym Pawła Kastnerem wytyczył tam alejkę o szerokości 5 m i długości 1740 m, obsadzając ją lipami i klonami^[2]. Prace rozpoczęte w 1905 roku trwały aż do roku 1936, w ich trakcie zdarzały się przerwy i trudności, wynikające np. z I wojny światowej^[2]. Projekt kilku pierwszych kaplic wykonał znany niemiecki architekt Ludwig Schneider, twórca wielu kościołów na terenie Dolnego i Górnego Śląska^[2].

W latach 1904–1913 wybudowano następujące kaplice^[2]:

Zwiastowania,
Opłakiwania Chrystusa,
Jezusa nauczającego w Świątyni,
Zmartwychwstania,
Dusz pokutujących w czyśćcu,
Narodzenia Jezusa,
Biczowania,
Zesłania Ducha Świętego.

W okresie międzywojennym wybudowano następujące kaplice^[2]:

Krwawego potu Chrystusa,
Cierniem koronowania,
Ofiarowania Chrystusa,
oraz tzw. kaplicę wstępną.

Wtedy też wykonano grupę rzeźbiarską ustawioną w otwartej przestrzeni – Ukrzyżowanie. Z powodu wybuchu II wojny światowej nie dokończono w całości programu kaplic różańcowych, brakuje jeszcze trzech: Nawiedzenia, Wniebowstąpienia Pana Jezusa i Wniebowzięcia NMP^[2].

Każda kaplica utrzymana jest w innym stylu, posiadają one cechy neoromańskie, neogotyckie i neobarokowe^[2], a umieszczone w nich drewniane rzeźby są prawie naturalnej wielkości.