Karł Dawydow

Karł Dawydow
Карл Юльевич Давыдов
ilustracja
Imię i nazwiskoKarł Juljewicz Dawydow
Data i miejsce urodzenia15 marca 1838
Kuldyga
Pochodzenieżydowskie
Data i miejsce śmierci26 lutego 1889
Moskwa
Instrumentywiolonczela
Gatunkimuzyka poważna
Zawódwiolonczelista i kompozytor
Instrument
Davidov Stradivarius z 1712

Karł Juljewicz Dawydow (ros. Карл Юльевич Давыдов, ur. 3 marca?/ 15 marca 1838 w Kuldydze, zm. 14 lutego?/ 26 lutego 1889 w Moskwie)[1][2] – rosyjski wiolonczelista i kompozytor, nazywany przez Piotra Czajkowskiego „carem wiolonczelistów”[3]. Młodszy brat matematyka i inżyniera Augusta Dawydowa.

Życiorys

Był synem żydowskiego lekarza i skrzypka amatora[2]. Od 1850 studiował grę na wiolonczeli pod kierunkiem H. Schmidta w Moskwie i H. Schubertha w Petersburgu[1][4]. Studiował matematykę na Uniwersytecie Moskiewskim, który ukończył w czerwcu 1858[2]. Następnie wyjechał do Lipska, by studiować kompozycję u Moritza Hauptmanna[1][2]. 15 grudnia 1858 został zaproszony do wykonania własnego II Koncertu wiolonczelowego h-moll z Orkiestrą Gewandhaus. Od 1859 był pierwszym wiolonczelistą tej orkiestry oraz prowadził klasę wiolonczeli w lipskim konserwatorium[1][2][4].

Do Rosji wrócił w 1862, otrzymał tytuł cesarskiego wiolonczelisty[1]. Rok później został mianowany profesorem w Konserwatorium Petersburskim. W tym czasie został pierwszym wiolonczelistą Teatru Maryjskiego i członkiem kwartetu Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego, kierowanego po 1868 przez Leopold Auera. W latach 1876–1887 pełnił funkcję dyrektora Konserwatorium Petersburskiego[1][2].

Dawydow został uznany za jednego z najwybitniejszych wiolonczelistów swoich czasów[2], był znakomity zarówno jako solista, jak i kameralista. Koncertował w Rosji i w większości krajów Europy (w Polsce w 1872 i 1887)[1][2].

Osiedlił się w Moskwie[2]. Prywatnie był blisko związany z Piotrem Czajkowskim.

Twórczość

W 1875 rozpoczął pracę nad operą Połtawa z librettem Wiktora Burenina na podstawie wiersza Aleksandra Puszkina, ale w 1876, po mianowaniu na dyrektora konserwatorium, zrezygnował z dalszej pracy nad operą i w 1881 wysłał libretto Czajkowskiemu, który po modyfikacjach wykorzystał je w swojej operze Mazepa[2][3].

Pisał utwory orkiestrowe, w tym cztery koncerty wiolonczelowe, utwory kameralne oraz wokalne na głos z towarzyszeniem fortepianu[1][2]. Dokonał wielu transkrypcji i aranżacji na wiolonczelę utworów Fryderyka Chopina, Stanisława Moniuszki, Roberta Schumanna i innych[1][4]. Autor szkoły gry na wiolonczeli[4].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i Neuer 1984 ↓, s. 362.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Abraham 2004 ↓.
  3. ↑ a b Neuer 1984 ↓, s. 363.
  4. ↑ a b c d Chodkowski 1995 ↓, s. 186.

Bibliografia

  • Adam Neuer: Dawydow Karl. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984, s. 362-363. ISBN 83-224-0223-6. (pol.)
  • Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.)
  • Gerald Abraham: Davïdov, Karl Yul'yevich. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. Z. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Davidov-Karl.jpg
Карл Давыдов