Kara śmierci w Czechach

Czechy Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Czech Ustrój polityczny Ustrój polityczny Czech Konstytucja Konstytucja Czech Władza ustawodawcza Parlament (Lista) Izba Poselska Senat Władza wykonawcza Prezydent Premier Rząd Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Konstytucyjny Sąd Najwyższy Najwyższy Sąd Administracyjny Kontrola państwowa Najwyższy Urząd Kontroli Finanse Czeski Bank Narodowy Samorząd terytorialny Podział administracyjny Czech Samorząd terytorialny Partie polityczne Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Wikiprojekt Polityka

W Czechach prawo nie przewiduje kary śmierci. Była ona stosowana w Czechosłowacji zarówno w okresie międzywojennym, jak i pod rządami komunistów. Metodą egzekucji było powieszenie.

Prezydent Tomáš Garrigue Masaryk deklarował się jako przeciwnik kary śmierci, jednak nie skorzystał z prawa łaski w stosunku do kilkunastu skazanych. Darował życie natomiast około 400 skazanym.

Po komunistycznym puczu w lutym 1948 r. kara śmierci była jednym z instrumentów represji politycznych. W ciągu kilku lat "w majestacie prawa" zamordowano wówczas kilkaset osób. Byli wśród nich m.in. gen. Heliodor Píka, Milada Horáková, Rudolf Slánský i inni. Ostatni wyrok za przestępstwa polityczne wykonano w 1961 roku.

Ostatni raz wyrok śmierci w Czechosłowacji wykonano w Bratysławie w 1989 r., kiedy Štefan Svitek został stracony za potrójne zabójstwo. Ostatnia egzekucja na kobiecie (Olga Hepnarová) miała miejsce w 1975 r. w więzieniu Pankrac w Pradze. Ostatnim skazanym na karę śmierci był Zdeněk Vocásek, skazany za podwójne zabójstwo i usiłowanie zabójstwa. 2 sierpnia 1990 roku w związku ze zniesieniem kary śmierci, sąd miejski w Pradze zmienił wyrok na dożywotnie pozbawienie wolności.

Kara śmierci została definitywnie zniesiona 1 czerwca 1990.