Kara śmierci w Singapurze

Karta dla imigrantów ostrzegająca o karze śmierci za przestępstwa narkotykowe w Singapurze

Kara śmierci w Singapurze jest legalną formą kary. Singapur słynie z jednego z najsurowszych praw na świecie. Według statystyk prowadzonych przez ONZ w tym kraju wykonywano w latach 1994–1999 najwięcej wyroków śmierci w przeliczeniu na liczbę mieszkańców (per capita), a ściślej rzecz ujmując 13,57 egzekucji na milion mieszkańców[1]. Druga w kolejności była Arabia Saudyjska[1]. Singapur bywa z tego powodu krytykowany przez organizacje międzynarodowe, takie jak Amnesty International[2]. W 2013 roku zmieniono prawo, zamieniające karę śmierci na dożywocie za zabójstwa i posiadanie narkotyków mniejszej wagi[3]. Kara śmierci w Singapurze jest bardzo akceptowana przez mieszkańców[4].

Przestępstwa zagrożone NWK

Kodeks karny

[5]

Ustawy o narkotykach

Posiadanie bądź sprzedaż[6]:

Egzekucje

W 2013 roku nie przeprowadzono żadnej egzekucji[2]. W 2014 roku przeprowadzano dwa wyroki śmierci, zaś 3 osoby skazano na karę śmierci[7]. Same egzekucje są wykonywane w piątki[8].

Cudzoziemcy

Prawo Singapuru zezwala na wykonanie wyroku na obcokrajowcu. Takie przypadki wzbudzają wiele kontrowersji i napięć na linii Singapur-dany kraj. W 2005 roku skazano na śmierć pochodzącego z Malezji Shanmugam Murugesu za złamanie prawa antynarkotykowego. Ostatni taki przypadek miał miejsce, kiedy powieszono (za handel narkotykami) Australijczyka Van Tuong Nguyen 2 grudnia 2005 roku[9]. W 2009 roku skazano na śmierć Malajczyka Young Vui Konga (aresztowanego w 2007), którego skazano za posiadanie ok. 47 gramów heroiny[3]. W 2013 roku wyrok zamieniono na dożywotnie więzienie i 15 uderzeń kijem[3]. Przypadek Malezyjczyka był pierwszy w historii singapurskiego prawa[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Economic and Social Council PDF. United Nations, 2001-10-15. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
  2. ↑ a b Raport o karze śmierci w 2013. amnesty.org.pl, 2014-03-26. [dostęp 2015-10-18]. (pol.).
  3. ↑ a b c d Pierwszy raz w historii przemytnik w Singapurze uniknął kary śmierci. tvn24.pl, 2013-11-14. [dostęp 2015-10-18]. (pol.).
  4. ↑ Jacek Pawlicki: Być jak Singapur. newsweek.pl. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  5. ↑ Cap. 224, 1985 Rev. Ed.. statutes.agc.gov.sg. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).
  6. ↑ Cap. 185, 2001 Rev. Ed.. statutes.agc.gov.sg. [dostęp 2015-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-14)]. (ang.).
  7. ↑ KARA ŚMIERCI I EGZEKUCJE W 2014 ROKU [PDF]. amnesty.org.pl. [dostęp 2015-10-18]. (pol.).
  8. ↑ Diana Kruczkowska: Singapur – autorytaryzm drogą do dobrobytu?. polska-azja.pl, 2011-02-12. [dostęp 2017-06-18]. (pol.).
  9. ↑ Rick Kelly: Nguyen Tuong Van executed in Singapore. wsws.org, 2005-12-03. [dostęp 2015-10-18]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

SingaporeEmbarkationCard.png
The front of a disembarkation/embarkation form issued by the immigration authorities of the Government of Singapore. The form bears the statement: "WARNING: DEATH FOR DRUG TRAFFICKERS UNDER SINGAPORE LAW".