Karabinek AKMS wz. 80
| ||
| Państwo |  PRL | |
|---|---|---|
| Rodzaj | karabinek automatyczny | |
| Historia | ||
| Prototypy | lata 70 XX w. | |
| Dane techniczne | ||
| Kaliber | 7,62 mm | |
| Nabój | 7,62 × 39 mm wz. 43 | |
| Magazynek | 30 nab. | |
| Wymiary | ||
| Długość | 655 mm (z kolbą złożoną) 885 mm (z kolbą rozłożoną) | |
| Długość lufy | 415 mm | |
| Długość linii celowniczej | 378 mm | |
| Inne | ||
| Prędkość pocz. pocisku | 715 m/s | |
AKMS wz. 80 – polska prototypowa wersja karabinka automatycznego AKMS wyposażona w ogranicznik długości serii. Nie produkowana seryjnie.
Historia
W latach 70 XX wieku w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej prowadzono prace nad unowocześnieniem karabinka automatycznego AKMS. Analizie poddawano wpływ szybkostrzelności, a także takich elementów broni jak urządzenia wylotowe i ogranicznik długości serii, na celność ognia seryjnego. Wyniki analizy (wraz z doświadczeniami z programu Lantan), posłużyć miały opracowaniu nowego podstawowego karabinka Ludowego Wojska Polskiego.
Wynikiem prac było powstanie prototypu AKMS wz. 80 wyposażonego w ogranicznik długości serii w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym w Radomiu. Konstrukcja ogranicznika wzorowana była na rozwiązaniach zastosowanych w belgijskich karabinkach FN CAL i FNC. Był to pierwszy przypadek, wyposażenia broni opartej na konstrukcji karabinka AK w odrębną dźwignię przełącznika rodzaju ognia rozdzielnie od dźwigni bezpiecznika. Dotychczasowa dźwignia (pełniąca równocześnie rolę bezpiecznika i przełącznika rodzaju ognia) zaczęła spełniać wyłącznie rolę bezpiecznika. Nowa dodatkowa dźwignia przełącznika rodzaju ognia umieszczona została po lewej stronie komory zamkowej.
AKMS wz. 80 ostatecznie nie trafił do produkcji seryjnej, jednak konstrukcję ogranicznika długości serii zastosowano w opracowanym później karabinku automatycznym wz. 88 Tantal.
Opis konstrukcji
Karabin AKMS wz. 80 był indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Ryglowanie przez obrót zamka w lewo (dwa rygle). Mechanizm spustowy z ogranicznikiem długości serii umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trzystrzałowymi i ogniem ciągłym. Przełącznik rodzaju ognia po lewej stronie broni. Oddzielna dźwignia bezpiecznika po prawej stronie komory zamkowej. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki i celownika krzywkowego (ze szczerbinką). Przyrządy celownicze wyposażone w trytowe źródła światła (do strzelań nocnych). Kolba metalowa składana pod spód komory zamkowej (możliwość strzelania z kolbą złożoną).
Fotografie
- Fotografia selektora na stronie http://www.forgottenweapons.com
- Opis przy okazji opisu tantala
- Fotografia kbk
| Pistolety i rewolwery | |
|---|---|
| Pistolety maszynowe | |
| Karabiny, karabinki i karabiny wyborowe | |
| Karabiny maszynowe | |
| Granatniki i granatniki przeciwpancerne | |
| Pistolety sygnałowe | |
| Granaty ręczne | |
| Granaty nasadkowe | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
| Broń sportowa i myśliwska |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).