Karabin MPi-K
| ||
| Państwo |  NRD | |
|---|---|---|
| Producent | VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann", Suhl | |
| Rodzaj | karabin szturmowy | |
| Historia | ||
| Produkcja | 1958-1961 | |
| Wyprodukowano | 40 000 szt. | |
| Dane techniczne | ||
| Kaliber | 7,62 mm | |
| Nabój | 7,62 x 39 mm | |
| Magazynek | łukowy, 30 nab. | |
| Wymiary | ||
| Długość | 870 mm | |
| Długość lufy | 415 mm | |
| Masa | ||
| broni | 4,3 kg (bez magazynka) | |
| Inne | ||
| Prędkość pocz. pocisku | 710 m/s | |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 650-750 strz/min | |
Maschinenpistole Kalaschnikow (MPi-K) – licencyjna wersja karabinu AK produkowana w zakładach VEB Fahrzeug und Waffenfabrik "Ernst Thälmann".
Historia
Produkcję MPi-K uruchomiono w 1958 roku w zakładach należących przed wojną do firmy Sauer. Kolby, łoża oraz chwyty pistoletowe były wykonane z drewna. Początkowe egzemplarze nie posiadały wyciora. W odróżnieniu od karabinów AK produkowanych w ZSRR, niemieckie MPi-K nie miały w kolbie gniazda na przybornik z przyrządami do czyszczenia broni – były one przenoszone oddzielnie. Poza wersją z kolbą stałą (MPi-K), produkowano wersję z kolbą składana – MPi-KmS (Maschinenpistole Kalaschnikow mit Schulterstütze). Produkcję MPi-K zakończono w 1961 roku po rozpoczęciu produkcji karabinu MPi-KM – licencyjnej wersji AKM.
Opis
MPi-K był bronią samoczynno-samopowtarzalną. Automatyka broni działa na zasadzie odprowadzania gazów prochowych z długim skokiem tłoka gazowego. Zamek ryglowany przez obrót (2 rygle). Rękojeść przeładowania po prawej stronie broni, związana z suwadłem. Mechanizm spustowy z przełącznikiem rodzaju ognia. Skrzydełko bezpiecznika/przełącznika rodzaju ognia po prawej stronie komory zamkowej w pozycji zabezpieczonej zasłania wycięcie, w którym porusza się rękojeść przeładowania. Magazynki 30 nabojowe, wymienne z AK i AKM. Kolba stała (MPi-K) lub składana (MPi-KmS). Przyrządy celownicze mechaniczne, składają się z muszki i celownika krzywiznowego (nastawy do 800 m).
Bibliografia
- John Walter, Ryszard (Tł.) Woźniak, Przemysław (Tł) Kupidura: Broń systemu Kałasznikowa. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2002. ISBN 83-11-09395-4.
