Karabin Mannlicher M1895

Mannlicher M1895
Ilustracja
Infanterie Repetiergewehr M1895
Państwo

 Austro-Węgry

Projektant

Ferdinand Mannlicher

Producent

1896–1918: Œ.W.G.
1897–1918: F.G.GY.
1918–1920: Zbrojovka Brno

Rodzaj

karabin powtarzalny

Historia
Prototypy

1895

Produkcja

1896 – 1920

Wyprodukowano

3 000 000+

Dane techniczne
Kaliber

8 mm

Nabój

8 × 50 mm R

Magazynek

stały, pudełkowy
5 nabojowy

Wymiary
Długość

1000–1284 mm
(zależnie od wersji)

Długość lufy

480–790 mm
(zależnie od wersji)

Masa
broni

3,1–3,7 kg
(zależnie od wersji)

Mannlicher M1895austro-węgierski karabin powtarzalny skonstruowany przez Ferdinanda Mannlichera. W czasie I wojny światowej przepisowy karabin Armii Austro-Węgier.

Historia

Ferdinand Mannlicher pierwszy karabin skonstruował w 1880 r., ale jego pierwsze konstrukcje nie wzbudziły większego zainteresowania. Pomimo początkowych niepowodzeń konstruktor nie poddawał się i w następnych latach powstawały jego kolejne karabiny (M1881, M1882, M1884) różniące się głównie konstrukcją magazynka. Przełomem okazał się przyjęty do uzbrojenia karabin M1886. W kolejnych latach powstawały kolejne wersje tego karabinu: M1888 i M1890 (kalibru 8 × 50 mm R). Wszystkie były wyposażone w zamki dwutaktowe ryglowane ryglem wahliwym. Taka konstrukcja zamka powodowała, że był on poddawany znacznym obciążeniom, co skutkowało częstymi uszkodzeniami. Dlatego jednocześnie z wprowadzeniem do uzbrojenia karabinu M1890 rozpoczęto produkcję karabinka M1890 wyposażonego w nowy zamek. W odróżnieniu od starej konstrukcji rygle były umieszczone w przedniej części zamka, a ryglowanie odbywało się przez obrót zamka. Nowa konstrukcja okazała się na tyle udana, że w 1895 r. do uzbrojenia wprowadzono nowy karabin, karabinek i sztucer M1895. Broń ta, wyposażona była w zamek i magazynek niemal identyczny jak w karabinku M1890. Oprócz tego dodano w nich drewnianą nakładkę lufy zabezpieczającą dłoń strzelca przed poparzeniem[1][2].

Karabiny M1895 stanowiły przepisowe uzbrojenie żołnierzy austro-węgierskich w czasie I wojny światowej. Po jej zakończeniu znalazły się na uzbrojeniu państw powstałych po rozpadzie Austro-Węgier. Karabin M1895 był także w okresie międzywojennym używany jako Mannlicher wz. 1895 przez Wojsko Polskie[3].

Wersje

  • Infanterie Repetiergewehr M1895 (skr. gewehr M.95) – podstawowy karabin piechoty.
  • Kavaliere Repetierkarabiner M1895 (skr. karabiner M.95) – karabinek kawaleryjski, pozbawiony koźlika i osady bagnetu.
  • Repetierstutzen M1895 (skr. stutzen M.95) – karabinek[a] przeznaczony dla obsługi broni ciężkiej i jednostek górskich, wyposażony w osadę bagnetu.

Wersje z okresu międzywojennego:

  • M95/24 – używana w Jugosławii i Bułgarii konwersja karabinu M1895 przystosowująca go do zasilania nabojem 7,92 × 57 mm Mauser. Posiadał skróconą lufę o długości 580 mm, a magazynek ładowany był przy pomocy łódek.
  • M95/30 – konwersja karabinu M1895 przystosowująca go do zasilania nabojem 8 × 56 mm R.

Dane taktyczno-techniczne

WzórGewehr M.95Karabiner M.95Stutzen M.95M95/24M95/30
Nabój8 × 50 mm R8 × 50 mm R8 × 50 mm R7,92 × 57 mm8 × 56 mm R
Długość karabinu bez bagnetu (mm)128410051005?1000
Długość karabinu z bagnetem (mm)1518???
Długość lufy (mm)765483483560480
Masa karabinu niezaładowanego (kg)3,73,1??3,36
Pojemność magazynka (szt)555?5
Prędkość początkowa pocisku (m/s)620590???

Opis konstrukcji

Karabin M1895 był indywidualną bronią powtarzalną. Zamek dwutaktowy. Ryglowanie przez obrót tłoka zaporowego (dwa rygle). Obrót tłoka zaporowego wymuszały wycięte na nim bruzdy współpracujące z występami znajdującymi się wewnątrz trzonu zamkowego. Zasilanie ze stałego magazynka pudełkowego ładowanego niesymetrycznymi ładownikami pięcionabojowymi. Przyrządy celownicze składały się z trójkątnej muszki i celownika ramkowego (przy nastawie 300 używano stałej szczerbiny umieszczonej na dolnej krawędzi ramki, przy nastawach 600–2400 szczerbiny umieszczonej na suwaku, przy nastawie 2600 stałej szczerbiny na szczycie ramki). Broń była wyposażona w bagnet nożowy M1895 mocowany pod lufą przy pomocy rękojeści. Lufa z nakładką drewnianą.

Uwagi

  1. W armii austro-węgierskiej określany jako sztucer

Przypisy

Bibliografia

  • Leszek Erenfeicht: Austriackie karabiny Mannlichera. T. 102. Edipresse Polska S.A., 2016, seria: Wielki leksykon uzbrojenia. Wrzesień 1939. ISBN 978-83-7945-633-8.
  • Roman Matuszewski, Ireneusz J. Wojciechowski: Karabin Mannlicher wz. 1895, TBiU nr.109. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986. ISBN 83-11-07321-X.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Austria-Hungary (1867-1918).svg
Flag of the Austro-Hungarian Monarchy (1867-1918)
Mann95 noBG.png
Autor: Armémuseum (The Swedish Army Museum), Licencja: CC BY-SA 4.0
Mannlicher M1895 rifle.
Mannlicher 8x56R en-bloc clip.jpg
Okvirček s petimi 8x56R Mannlicher naboji.
Mannlicher en-bloc clip.jpg
Pet nabojev 8x50R v "Mannlicher" okvirčku za polnenje.
8x50 and 8x56 Mannlicher.jpg
Autor: M11rtinb, Licencja: CC BY-SA 4.0
Primerjava nabojev 8x50R in 8x56R.