Karabin SIG SG 510

SG 510

SG 510-1
Państwo	Szwajcaria
Producent	Schweizerische Industrie Gesselschaft
Rodzaj	karabin automatyczny
Historia
Prototypy	1955-1957
Produkcja	1957-1985
Wyprodukowano	ok. 700 000 egz.
Dane techniczne
Kaliber	7,5 mm (SIG 510-1) 7,62 mm (SIG 510-4)
Nabój	7,5 x 55 mm GP11 (SIG 510-1) 7,62 x 39 mm (SIG 510-3) 7,62 × 51 mm NATO (SIG 510-4)
Magazynek	24 nab. (SIG 510-1) 20 nab. (SIG 510-4)
Wymiary
Długość	1100 mm (SIG 510-1) 1015 mm (SIG 510-4)
Długość lufy	609 mm (SIG 510-1) 505 mm (SIG 510-4)
Długość linii celowniczej	635 mm (SIG 510-1) 540 mm (SIG 510-4)
Masa
broni	5,95/6,59 kg (SIG 510-1 niezaładowany/załadowany) 4,55/5,03 kg (SIG 510-4 niezaładowany/załadowany)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	750 m/s (SIG 510-1) 820 m/s (SIG 510-4)
Szybkostrzelność teoretyczna	500 strz/min (SIG 510-1) 550 strz/min (SIG 510-4)

SIG SG 510 (M57, Fusil d'Assault Mle 57, Sturmgewehr 57) – szwajcarski karabin automatyczny firmy Schweizerische Industrie Gesselschaft (SIG). Produkowany do 1985 roku przez wiele lat był przepisowym karabinem żołnierzy szwajcarskich.

Historia

W połowie lat 50 XX w. w szwajcarskich zakładach SIG rozpoczęto prace nad karabinem automatycznym. Szefem zespołu konstruktorów był Rudolf Amsler. Zaprojektowany karabin oznaczony AM 55 (stosowano też oznaczenie SIG 510-0) był wzorowany na niemieckim eksperymentalnym StG45(M).

Nowy karabin po badaniach wojskowych został przyjęty do uzbrojenia armii szwajcarskiej w 1957 roku. Ponieważ w Szwajcarii jest kilka języków urzędowych, karabin otrzymał oficjalną nazwę w każdym z nich (M57, Fusil d'Assault Mle 57, Sturmgewehr 57). Karabin strzelał przepisową szwajcarską amunicją 7,5 × 55 mm GP11.

W następnych latach opracowano wersje w innych kalibrach, przeznaczone na eksport, ale w większych ilościach wyprodukowano tylko wersję SIG 510-4 kalibru 7,62 × 51 mm NATO, która była eksportowana do Chile (ok. 15 000 egz.) i Boliwii (ok. 5000 egz.).

Decyzję o zakończeniu produkcji karabinu SIG 510 podjęto w 1983 roku a ostatnie egzemplarze opuściły fabrykę w roku 1985. Ocenia się, że wyprodukowano około 700 000 SG 510 w różnych wersjach. W armii szwajcarskiej został on zastąpiony przez karabin SIG SG 550.

Wersje

• AM 55 – (SIG 510-0) prototyp
• SIG 510-1 – (M57, Fusil d'Assault Mle 57, Sturmgewehr 57) wersja seryjna kalibru 7,5 × 55 mm. Przez wiele lat przepisowy karabin armii szwajcarskiej.
• SIG 510-2 – wersja o zmniejszonej masie. Nie produkowana seryjnie.
• SIG 510-3 – wersja kalibru 7,62 x 39 mm. Wyprodukowany w krótkiej serii.
• 

  SIG 510-4
  SIG 510-4 – wersja kalibru 7,62 × 51 mm NATO. Nieco lżejsza od Stg 57. Łoże i kolba drewniane. Broń miała dwójnóg umieszczony za podstawą muszki, składany do tyłu. Przyrządy celownicze nieskładane o nastawach 100-600m. Karabin SIG 510-4 nie posiadał spustu zimowego. Zasilanie z magazynka pudełkowego na 20 naboi.
• American Match Target (AMT) – sportowy karabin samopowtarzalny produkowany na rynek amerykański.

Opis techniczny

Karabin automatyczny Stg 57 był bronią samoczynno-samopowtarzalną. Automatyka broni działała na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego hamowanego dwiema rolkami. Broń strzelała z zamka zamkniętego. Mechanizm spustowy z możliwością strzelania ogniem pojedynczym i seriami. Dźwignia przełącznika rodzaju ognia, pełniąca także funkcję dźwigni bezpiecznika, po lewej stronie broni nad chwytem pistoletowym. Broń wyposażona była w tzw. spust zimowy ułatwiający strzelanie w rękawicach. Zasilanie z pudełkowych magazynków o pojemności 24 naboje. Przyrządy celownicze były umieszczone na wysokich, składanych podstawach, składały się z prostokątnej muszki i celownika przeziernikowego o nastawach od 100 do 650 m. Lufa zakończona tłumikiem płomieni, pełniącym także funkcję hamulca wylotowego. Za tłumikiem płomieni dwa pierścienie prowadzące dla granatów nasadkowych. Krótkie łoże i chwyt pistoletowy wykonane z tworzywa sztucznego. Kolba stała wykonana z twardej gumy. Przed łożem lub do zakończenia osłony lufy zamocowany składany dwójnóg.

Bibliografia

• StanisławS. Kochański StanisławS., Broń strzelecka lat osiemdziesiątych, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07784-3, OCLC 233499382 .
• Ireneusz Chloupek, Karabiny szturmowe SIG cz. 1, Nowa Technika Wojskowa 10/2002. ISSN 1230-1655
• Współczesna broń myśliwska i wyczynowa : ilustrowana encyklopedia / pod red. Jana [A.] Stevensona ; w przekł. [z ang.] Leszka Erenfeichta i Piotra Błaszkiewicza.. Warszawa: Wydawnictwo ESPADON, 1994, s. 52. ISBN 83-85489-08-8.