Karabin maszynowy FN Minimi

Minimi
Ilustracja
FN Minimi
Państwo Belgia
ProducentErnest Vervier
RodzajRęczny karabin maszynowy
Historia
Prototypy1974 - 1982
Produkcjaod 1982
Dane techniczne
Kaliber5,56 mm
7,62 mm
NabójNabój 5,56 x 45 mm
/ Nabój 7,62 x 51 mm NATO
MagazynekŁukowy, 30 nab. standardowy magazynek NATO
Taśma nabojowaTaśma rozsypna M27
Wymiary
Długość1,040 mm
Szerokość110 mm
Długość lufy465 mm
Masa
broni7,31 kg / 8,2 kg
lufy1,8 kg / 2,16 kg
Inne
Prędkość pocz. pocisku925 m/s
866 m/s (Minimi Para)
Szybkostrzelność teoretyczna700-1150 strz./min
Zasięg skuteczny1000 m

FN Minimi (fr. Mini Mitrailleuse – minikarabin maszynowy) – belgijski ręczny karabin maszynowy, kalibru 5,56 mm, zasilany taśmą nabojową. Pod oznaczeniem M249 używany także przez armię USA.

Historia

W połowie lat 70 XX w. w belgijskich zakładach FN opracowano karabin szturmowy FNC. Jednocześnie postanowiono skonstruować ręczny karabinek maszynowy kalibru 5,56 mm, który wraz z FNC mógłby stanowić uzbrojenie drużyny piechoty. W odróżnieniu od innych producentów tego typu zestawów karabin szturmowy–rkm (np. AK i RPK), konstruktorzy FN (zespołem konstrukcyjnym kierował Ernst Vervier) nie zadowolili się wyposażeniem FNC w ciężką lufę i dwójnóg.

Postanowiono opracować broń zasilaną taśmowo, konstrukcyjnie zbliżoną do ukmu, ale ze względu na zasilanie amunicją pośrednią lżejszą i mniejszą. Początkowo problemem była amunicja. Nabój amerykański M193 niezbyt nadawał się do broni wsparcia (zbyt lekki pocisk i w związku z tym słabe własności przy strzelaniu na odległości większe niż 400 m). Postanowiono opracować nowy nabój. Amunicja oznaczona SS109 posiadała przy zachowaniu starej łuski nowy cięższy i dłuższy pocisk. Poprawione właściwości balistyczne pocisku zwiększyły zasięg broni, ale wymagał on innego skoku gwintu niż pociski M193.

W tym samym czasie prace nad podobną bronią toczyły się w także w USA. Podobnie jak w Belgii dostrzeżono wady amunicji M193 i prowadzono prace nad nową amunicją o kalibrze 6 mm. Skonstruowano także trzy modele rkmów zasilanych taką amunicją.

W 1976 odbyły się próby, w których uczestniczyły amerykańskie konstrukcje kalibru 6 mm, niemiecki HK21 A1 (został odrzucony z powodu błędów obsługi), M16 w wersji z ciężką lufą i dwójnogiem (bez szans na zwycięstwo z powodu zasilania magazynkowego) i belgijski Minimi. W trakcie prób okazało się, że najlepiej wypadł w nich Minimi. Problemem była tylko nietypowa amunicja SS109.

Broń wprowadzono do uzbrojenia armii amerykańskiej jako XM249 SAW (Squad Automatic Weapon – broń samoczynna piechoty, litera X przed nazwą oznaczała broń znajdującą się w próbach). Szczególnie entuzjastycznie nowy karabin maszynowy przyjęli Marines. Broń była znacznie lżejsza niż M60 a na dystansach do 800 metrów zapewniała podobną siłę ognia. Szybkostrzelność praktyczna była nawet większa, ponieważ wymiana lufy w Minimi jest znacznie łatwiejsza niż w M60. Wprowadzenie Minimi ujednoliciło także amunicje na poziomie drużyny piechoty (karabiny M16A2 i Minimi były zasilane tą samą amunicją). W sytuacji braku zataśmowanej amunicji Minimi można nawet zasilać ze standardowych natowskich magazynków.

W następnych latach prowadzono prace nad udoskonaleniem broni. W 1977 zmieniono konstrukcje rygla lufy co miało ułatwiać jej wymianę. Podstawę muszki przeniesiono nad komorę gazową, jednocześnie przesunięto do tyłu podstawę celownika. Zmieniono kształt kolby (jest ona łatwo odłączana i bez problemu można zmienić kolbę stałą na składaną). Wprowadzono dwójnóg o regulowanej wysokości. Ponieważ zauważono, że w miarę starzenia się sprężyny powrotnej coraz słabiej pochłania ona energię odrzutu, uzupełniono ją amortyzatorem hydropneumatycznym. Tak zmodernizowana broń, oznaczoną jako XM249E1, została wprowadzono 1 stycznia 1982 do uzbrojenia jako M249 SAW. Amunicja SS109 została przyjęta jako standardowa amunicja pośrednia NATO (STANAG 4172). W USA nową amunicję oznaczono M855 i skonstruowano do niej nową wersję karabinu M16 oznaczoną jako M16A2.

W następnych latach armii USA dostarczano coraz więcej karabinków M249 produkowanych w amerykańskiej filii zakładów FN. Jednocześnie karabinek był przyjmowany na uzbrojenie w innych krajach, najpierw w Belgii, potem Szwecji, Indonezji i in. Lista użytkowników Minimi stale się wydłuża i w rezultacie jest on bezdyskusyjnie najbardziej rozpowszechnionym karabinkiem maszynowym świata.

Broń jest stale udoskonalana. W 1985 powstała wersja Minimi-Para (Para-Minimi) z krótszą lufą i kolbą składaną. Plastikową skrzynkę na taśmę zastąpiono pojemnikiem z cordury. Na wierzchu pokrywy komory zamkowej coraz częściej pojawia się podstawa celowników optycznych (FN oferuje taką pokrywę jako opcję, w USA w najnowszej wersji M249 jest to standard).

W 2000 dowództwo US SOCOM (sił specjalnych) ogłosiło konkurs na karabinek maszynowy określony jako LMG (Lightweight Machine Gun) lub SPW (Special Purpose Weapon). Wymagania mówiły o broni nie dłuższej niż 112 cm, masie do 5,9 kg. Broń miała być wyposażona w system mocowania wyposażenia taktycznego zgodny z systemem z M4 SOPMOD. Odpowiedzią firmy FN był model Minimi SPW. Nowa wersja ma lufę o długości nieco większej niż Minimi-Para. Lufa jest nadal szybkowymienna, ale nie posiada uchwytu transportowego, dwójnogu, ani zaczepów do montażu na trójnogu (dwójnóg może być mocowany opcjonalnie). Broń ma być standardowo wyposażona w chwyt przedni.

Wersje

  • Belgia
    • Minimi Standard- wersja standardowa
    • Minimi-Para (Para-Minimi) – wersja z kolbą składaną i krótką lufą
  • USA
    • M249 SAW – wersja standardowa
    • M249 SAW (brak odrębnego oznaczenia) – wersja z kolbą składaną i lufą standardową
    • M249 SPW – wersja opracowana na zamówienie US SOCOM. Lufa o długości pośredniej bez uchwytu transportowego. Zasilanie wyłącznie taśmowe. Dwójnóg jest wyposażeniem opcjonalnym, standardem jest przedni chwyt. Długa szyna Picatinny na wierzchu pokrywy komory zamkowej. Szyny Picatinny u dołu i po bokach lufy. Kolba składana.
    • Mk 46 Mod 0 Navy LMG – wersja opracowana dla Navy Seals. Zmiany podobne jak w wersji SPW (zasilanie tylko taśmowe), ale zachowano dwójnóg. Lekka lufa z tłumikiem płomieni identycznym jak w M4 SOPMOD (możliwość szybkiego montażu tłumika dźwięku KAC QD). Szyny Picatinny wokół lufy dłuższe niż w wersji SPW. Nad lufą znajduje się perforowana osłona z czwartą szyną Picatinny. Broń specjalnie zabezpieczona antykorozyjnie (zabezpieczenie przed kontaktem z wodą morską)
  • Francja
    • Minimi-Para – wersja z kolbą składaną i krótką lufą
  • Kanada
    • C9 – odpowiada Minimi Standard ale kolba rurowa z dodatkowym uchwytem.
    • C9A1 – jak C9 ale z celownikiem optycznym Elcan
    • C9A2 – lufa jak w Minimi-Para, kolba składana, szyny do montażu wyposażenia taktycznego
  • Australia
    • F89 – podstawowa jest wersja odpowiadająca Minimi Standard, ale tłumik płomienia identyczny jak w karabinie L1A1 (wersja FN FAL)

Opis konstrukcji

Ręczny karabinek maszynowy Minimi jest zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie przez obrót zamka. Zespół suwadło-zamek porusza się po szynach umocowanych do wewnętrznych ścianek komory zamkowej co zapewnia bardzo wysoką niezawodność. Suwadło odryglowuje zamek dopiero po krótkim ruchu jałowym co ułatwia ekstrakcje i zmniejsza ryzyko pęknięcia łuski. Karabinek strzela z zamka otwartego tylko seriami (mechanizm spustowy bez przerywacza).

Karabinek posiada podwójny mechanizm zasilania. Standardowe jest zasilanie z metalowej taśmy rozsypnej M27. Taśma luźna albo w dołączonej pod komorą zamkową skrzynce (odcinek 100 lub 200 nabojowy). Obecnie często zamiast skrzynki stosuje się pojemnik z tkaniny. Mechanizm przesuwu taśmy podobny jak w MG42. Awaryjnie (przy braku zataśmowanej amunicji) można używać magazynków zgodnych ze STANAG (np. od karabinów M16 czy FNC). Przy zasilaniu magazynkowym zwiększa się ryzyko zacięć.

Lufa szybkowymienna (według norm amerykańskich żołnierz powinien móc wymienić lufę i ponownie zacząć strzelać w czasie poniżej 10 s), posiada ręcznie przestawiany dwupołożeniowy regulator gazowy. Wnętrze lufy chromowane. Lufa zakończona tłumikiem płomienia.

Przyrządy celownicze mechaniczne składają się z muszki i regulowanego celownika przeziernikowego. Nowsze odmiany posiadają na pokrywie komory zamkowej szynę Picatinny do mocowania celownika optycznego lub elektrooptycznego. W wersjach dla sił specjalnych na bocznej szynie często zamocowany jest laserowy wskaźnik celu.

Dane taktyczno-techniczne

WzórMinimi StandardMinimi ParaM249 SPWMk 46 Mod 0 Navy LMG
Nabój5,56x45 NATO5,56x45 NATO5,56x45 NATO5,56x45 NATO
Długość broni / długość broni z kolbą złożoną (mm)1040914/766908/762908,5
Długość lufy (mm)465349406,4?
Masa lufy (kg)1,71,471,041,04
Dł. linii celowniczej (mm)490490490490
Masa broni (kg)7,17,15,75?
Zasięg skuteczny (m)1000800800??
Szybkostrzelność teoretyczna (strz./min.)700-1150700-1000500??

Użytkownicy

W Polsce ta broń (5.56 mm NATO, 7.62 mm NATO) użytkowana jest przez JW 4101, JW 4026, JW 2305, JW 3940 oraz BOR.

Bibliografia

  • Ireneusz Chloupek. FN Minimi. „Nowa Technika Wojskowa”. 2003. nr 9. s. str. 34-40. ISSN 1230-1655. 

Odsyłacze zewnętrzne

Galeria

Media użyte na tej stronie

2june2006 261.jpg
Autor: Utente:Jollyroger, Licencja: CC BY-SA 2.5

Photo of Army Parade in Rome, 2 june 2006, Festa della Repubblica Italiana.

Mixed company of incursors and air riflemen 17° Stormo "Incursori".
French Army soldier.jpg
A French Army (Armée de terre, in French) soldier and a FN Minimi Para provides rear security in the Joint Multinational Readiness Center training area in Hohenfels, Germany, May 14, 2008. The NATO Operational Mentorship and Liaison Team is preparing soldiers for unit readiness prior to a deployment.
FN Minimi Operators.png
Autor: Block49, Licencja: CC0
Map of FN Minimi operators.
5.56mm-military-rounds.jpg

A collection of 5.56mm caliber ammunition. Image comprises parts of a product of the federal government of the United States and is therefore not subject to copyright restrictions. For original context please see U.S. Army Field Manual 3-22.9 Chapter 2 Section 11.

From left to right: dummy, blank, full metal jacket and tracer bullets.
Swedish pvt and CV90-40C in California.jpg
Swedish army Pvt. Alexander Graje leads a CV90-40C APC out of a simulated forward deployed location at the National Training Center in Fort Irwin, Calif., Sept. 12, 2007, during exercise Bold Quest. The coalition exercise is testing new communication technology that identifies friendly forces and enemy targets. DoD photo by Staff Sgt. Samuel Rogers, U.S. Air Force. (Released)
Slovenian soldier with FN Minimi.jpg
Autor: Bruno Toič, Licencja: CC BY 3.0
Slovenian soldier with FN Minimi
SOTG soldier Oct 2009.jpg
Autor: NATO International Security Assistance Force Public Affairs Photo Courtesy Australian Army Captain Stuart Wood, Licencja: CC BY 2.0
Early warning. A soldier from the Special Operations Task Group keeps watch from the roof of a quala during a patrol in southern Afghanistan.
Australian F-89 BFA.jpg
An Australian Defence Force soldier with the 5th Royal Australian Regiment fires an F-89 Minimi rifle at the urban operations training facility July 22, 2009, at Shoalwater Bay Training Area, Australia, during Exercise Talisman Sabre 2009.
Marine M249 Fire.jpg
FORT A.P. HILL, Va. - Cpl. John E. Long engages targets with an M-249 Squad Automatic Weapon during a live-fire exercise on the machine gun range at Fort A.P. Hill, Va. Firing weapons systems, everything from the .50 caliber heavy machine gun to the Squad Automatic Weapon light machine gun, was important during training to give Marines an understanding of the function and relevance of these weapons.

Photo by: Pfc. Chokechai Vayavananda Photo ID: 2006726161034 Submitting Unit: Marine Forces Reserve

Photo Date:07/20/2006
FN MINIMI Standard Right.jpg
Autor: FN Herstal, Licencja: CC BY 2.5
FN MINIMI Standard Right
Canadian C9A1 LMG.JPG
Canadian Army Pte. Jesse Mackenzie, from 1st Battalion, Nova Scotia Highlanders (North), adjusts the sights, on his C9, machine gun, at the range, while participating in Exercise Southbound Trooper IX, at Fort Pickett, Va. Feb. 16, 2009.