Karabin maszynowy Negev

IWI Negev
Państwo	Izrael
Producent	Israel Weapon Industries
Rodzaj	ręczny karabin maszynowy
Historia
Prototypy	1985 – 1995
Produkcja	1997 – do chwili obecnej
Dane techniczne
Kaliber	5,56 mm
Nabój	5,56 mm NATO
Magazynek	magazynek pudełkowy 35 nab. (od karabinu Galil), za pośrednictwem adaptera dowolny magazynek zgodny ze STANAG 4179
Taśma nabojowa	rozsypna,
Wymiary
Długość	1020/780 (Negev) 890/680 (Negev Commando)
Długość lufy	460 mm (bez tłumika płomieni) 330 mm (Negev Comando bez tłumika płomieni)
Długość linii celowniczej	440 mm (Negev)
Masa
broni	7,6 kg (Negev) 7,35 kg (Negev Commando)
lufy	1,64 kg (Negev)
wyposażenia dodatkowego	0,32/0,72 kg (pusty/pełny magazynek 35 nab.) 2,10/2,70 kg (zasobnik z taśmą 150/200 nab.)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	915 m/s (Negev)
Szybkostrzelność teoretyczna	700 – 1000 strz/min

Negev – produkowany przez izraelski koncern Israel Weapon Industries ręczny karabin maszynowy kalibru 5,56 x 45 mm.

Historia

Sukces belgijskiego FN Minimi szybko zwrócił uwagę żołnierzy izraelskich. W drugiej połowie lat osiemdziesiątych zakupiono małą liczbę karabinów maszynowych FN Minimi i rozpoczęto próbną eksploatację w jednostkach wojskowych. W tym czasie podstawowym modelem broni zespołowej w armii Izraela był belgijski u.k.m. FN MAG kalibru 7,62 x 51 mm. Była to doskonała konstrukcja, ale sam FN MAG ważył bez amunicji 11 kg. Dlatego FN MAG był uzupełniany przez karabiny maszynowe Galil w wersji ARM (Assault Rifle and Light Machine Gun). Jednak ich szybkostrzelność praktyczna była zbyt niska. Dlatego wydawało się, że wkrótce Cahal zakupi duże partie belgijskiego rkmu. Nie stało się tak z powodu nacisków krajowego producenta broni strzeleckiej – koncernu Israel Military Industries Ltd. (IMI). Jego podstawowy produkt, karabiny Galil, sprzedawał się lepiej poza Izraelem niż we własnym kraju. Przyczyną tego była amerykańska pomoc wojskowa – Izraelczycy otrzymywali karabiny M16 praktycznie za darmo, więc nie kupowali Galili we własnych zakładach. Przyjęcie do uzbrojenia FN Minimi spowodowałoby prawdopodobnie podobny zalew Izraela amerykańskimi karabinami maszynowymi M249SAW (licencyjna wersja FN Minimi).

W tym czasie trwały już rozpoczęte w 1985 roku prace nad ręcznym karabinem maszynowym kalibru 5,56 mm. Prace projektowe, którym przewodniczył Adi Flashkes z IMI, zakończyły się oficjalnie w 1992 roku opatentowaniem karabinu maszynowego w USA. Jednak nadal trwały prace nad udoskonaleniem broni. Ostateczną wersję broni opracowano w 1995 roku. Następny rok trwały próby. W 1997 ręczny karabin maszynowy, który otrzymał nazwę Negev, został wprowadzony do uzbrojenia. Jednocześnie rozpoczęła się produkcja karabinu maszynowego w zakładach IMI. W następnych latach opracowano także skróconą wersję Negev Commando.

Poza izraelskimi siłami zbrojnymi ręczny karabin maszynowy Negev został przyjęty do uzbrojenia w Estonii. Małe partie zostały zakupione przez armię Malezji i kilka innych armii państw Ameryki Południowej i Afryki.

Opis konstrukcji

Ręczny karabin maszynowy Negev jest zespołową bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie przez obrót zamka o czterech ryglach w prawo. Suwadło odryglowuje zamek dopiero po krótkim ruchu jałowym, co ułatwia ekstrakcję i zmniejsza ryzyko pęknięcia łuski. Karabin maszynowy strzela z zamka otwartego ogniem pojedynczym i seriami. Przełącznik rodzaju ognia połączony z bezpiecznikiem ma postać skrzydełka umieszczonego po prawej stronie broni, w zasięgu kciuka dłoni spoczywającej na chwycie pistoletowym.

Negev posiada podwójny mechanizm zasilania. Standardowe jest zasilanie z metalowej taśmy rozsypnej M27. Taśma luźna albo w dołączonym pod komorą zamkową pojemniku z tkaniny (odcinek 100 lub 200 nabojowy). Mechanizm przesuwu taśmy podobny jak w MG42. Awaryjnie (przy braku zataśmowanej amunicji) można używać magazynków karabinów Galil, a przy pomocy specjalnego adaptera, magazynków zgodnych ze STANAG (np. od karabinów M16).

Lufa szybkowymienna posiada ręcznie przestawiany trójpołożeniowy regulator gazowy. Wnętrze lufy chromowane. Lufa zakończona tłumikiem płomieni.

Przyrządy celownicze mechaniczne składają się z muszki i regulowanego celownika przeziernikowego.

Bibliografia

• CH. Sojusznik drużyny. „Komandos”. 1995. nr 4(37). s. str. 30-31. ISSN 0867-8669. 
• Ireneusz Chloupek. Ręczny karabinek maszynowy Negev. „Nowa Technika Wojskowa”. 2004. nr 12. s. str. 26-32. ISSN 1230-1655. 

Linki zewnętrzne

• israeli-weapons.com (zdjęcia)