Karabin maszynowy RP-46

RP-46

Państwo	ZSRR
Rodzaj	ręczny karabin maszynowy
Historia
Prototypy	1946
Produkcja	1946[1]
Dane techniczne
Kaliber	7,62 mm
Nabój	7,62 x 54 mm R
Taśma nabojowa	250 nb[1]
Wymiary
Długość	1170 mm[1]
Długość lufy	605 mm
Masa
broni	10 kg[1] (niezaładowanej) 21,3 kg (załadowanej)
Inne
Prędkość pocz. pocisku	840 m/s[1]
Szybkostrzelność teoretyczna	600 strz./min[1]
Szybkostrzelność praktyczna	150 strz/min[1]

RP-46 (ros. РП-46, 7,62-мм ротный пулемёт образца 1946 года, trl. 7,62 mm rotnyj puliemiot obrazca 1946 goda) – radziecki ręczny karabin maszynowy.

W założeniu RP-46 miał zastąpić rkm-y DP i DPM. Podstawową zmianą w stosunku do wcześniejszych rkm-ów skonstruowanych w biurze Diegtariowa było zastąpienie magazynka talerzowego taśmą nabojową (mieszczącą 200 lub 250 naboi). Adaptacji dokonał zespół złożony z W. Szilina, P. Poliakowa i A. Dibinina^[1]. Nowa konstrukcja została wprowadzona do uzbrojenia jako RP-46 (rotnyj puliemiot - „kompanijny karabin maszynowy”)^[1].

RP-46 miał wypełnić lukę pomiędzy lekką bronią automatyczną plutonu taką jak RPD a ciężkimi karabinami maszynowymi, ale w odróżnieniu od rkm-ów DP i DPM nie zdobył większej popularności poza ZSRR. Karabin ten pozostawał w służbie do lat 60 XX wieku, po czym został zastąpiony przez pierwszy radziecki uniwersalny karabin maszynowy PK/PKS.

Wycofane z uzbrojenia RP-46 były przekazywane lewicowym oddziałom partyzanckim na całym świecie.

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.