Karabin maszynowy Typ 1
Ten artykuł od 2011-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
1-Shiki | |
Państwo | Japonia |
---|---|
Rodzaj | ciężki karabin maszynowy |
Historia | |
Produkcja | 1941–1945 |
Dane techniczne | |
Kaliber | 7,7 mm |
Nabój | 7,7 × 58 mm |
Wymiary | |
Długość | 1077 mm |
Długość lufy | 589 mm |
Masa | |
broni | 36,8 kg (na podstawie) |
karabinu właściwego | 15,5 kg |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | 770 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | 550 strz./min |
Szybkostrzelność praktyczna | 200 strz./min |
Zasięg maks. | 4500 m |
Karabin maszynowy Typ 1 (1-Shiki) (jap. 一式重機関銃 isshiki jū-kikanjū) – japoński ciężki karabin maszynowy z okresu II wojny światowej.
Historia
W 1939 roku do uzbrojenia Cesarskiej Armii Japońskiej przyjęto ciężki karabin maszynowy Typ 99 (wersja cekaemu Typ 92 zasilana amunicją 7,7 x 58 mm). Jednak była to konstrukcja przestarzała, niewiele różniąca się od karabinu maszynowego Typ 3 z 1914 roku. Największą wadą karabinu Typ 99 była masa wynosząca 55 kg, o 17 kg większa niż amerykańskiego Browninga M1919.
W 1941 roku rozpoczęto produkcję nowego karabinu maszynowego Typ 1. W stosunku do poprzednich modeli masę obniżono do 37 kg. Niższa masa była przede wszystkim zasługą nowej lufy. Była ona krótsza od lufy karabinu maszynowego Typ 99 i miała żebra przyśpieszające chłodzenie o znacznie mniejszej średnicy. Pomimo mniejszej masy i powierzchni, dzięki stosunkowo niskiej szybkostrzelności karabinu maszynowego Typ 1 nie ulegała przegrzewaniu w czasie strzelania.
Karabin maszynowy Typ 1 był produkowany do końca wojny i był jednym z podstawowych wzorów broni maszynowej armii japońskiej. Jego największą wadą była skłonność do zacięć w przypadku strzelania gorszej jakości amunicją. Po II wojnie światowej był używany w czasie wojny domowej w Chinach i wojny koreańskiej.
Opis techniczny
Ciężki karabin maszynowy Typ 1 był zespołową bronią samoczynną. Zasada działania oparta o odprowadzanie gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Ryglowanie ryglem wahliwym. Mechanizm spustowy umożliwiał tylko ogień ciągły. Zasilanie taśmowe (taśma sztywna, trzydziestonabojowa). Lufa niewymienna, chłodzona powietrzem, z żebrami przyspieszającymi chłodzenie, zakończona tłumikiem płomieni. Podstawa trójnożna (umożliwiała prowadzenie ognia przeciwlotniczego). Nogi podstawy wyposażone w obejmy (wkładano w nie drążki ułatwiające przenoszenie karabinu).
Media użyte na tej stronie
Variant version of a flag of Japan, used between January 27, 1870 and August 13, 1999 (aspect ratio 7:10).