Karabin peryskopowy
Karabin peryskopowy (ang. Periscope rifle) – karabin połączony z peryskopem wynaleziony w maju 1915 przez starszego szeregowego Williama Beecha, Australijczyka z 2. Batalionu 1. Australijskich Sił Imperialnych[1]. W peryskopy wyposażano także karabiny maszynowe[2].
Po raz pierwszy na szeroką skalę zaczęto korzystać z karabinu peryskopowego w czasie I wojny światowej podczas bitwy o Gallipoli, gdzie linie okopów były często bardzo blisko siebie (w miejscu zwanym Quinn′s Post zaledwie 50 metrów) – stwarzało to problem, ponieważ okopy wojsk tureckich były wyżej położone, co utrudniało żołnierzom ententy obserwację i ostrzał przeciwnika[1].
Budowa i produkcja
Górne lustro peryskopu zostało zamontowane wzdłuż celownika karabinu co w połączeniu z dolnym lustrem, w które zaglądał strzelec, dawało mu pole widzenia. Czasami karabin peryskopowy był używany przez strzelca korzystającego z pomocy obserwatora[1].
Karabin produkowany był w prowizorycznym warsztacie na plaży tureckiej Zatoki Anzac i choć okazał się mniej efektywny niż konwencjonalny karabin, to w niektórych sytuacjach dawał on jedyną możliwość prowadzenia ostrzału, bez narażania się strzelca oraz zmniejszał pewność przeciwnika i jego poczucie bezpieczeństwa[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Australian War Memorial: Periscope rifle (ang.)
- ↑ Pathé News: Invention for safe guarding gunners (ang.)
Linki zewnętrzne
- With the Dardanelles Expedition (ang.) – australijska kronika filmowa w której pokazano użycie karabinu peryskopowego
Media użyte na tej stronie
Australian sniper using a periscope rifle at Gallipoli, 1915. He is aided by a spotter with a periscope. The men are believed to belong to the Australian 2nd Light Horse Regiment and the location is probably Quinn's Post.
Photograph shwowing periscope attachment fitted to US World War I service rifle.