Karakal

Karakal
	Caracal
	J.E. Gray, 1843
	; Przedstawiciel rodzaju – karakal stepowy (C. caracal)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	drapieżne
Podrząd	kotokształtne
Infrarząd	Feloidea
Rodzina	kotowate
Podrodzina	koty
Rodzaj	karakal
	Typ nomenklatoryczny
	Caracal melanotis J.E. Gray, 1843 (= Felis caracal Schreber, 1776)
Synonimy
	Caracala J.E. Gray, 1843; Chrysailurus Severtzov, 1858; Profelis Severtzov, 1858; Urolynchus Severtzov, 1858;
	Caracala J.E. Gray, 1843; Chrysailurus Severtzov, 1858; Profelis Severtzov, 1858; Urolynchus Severtzov, 1858;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście

Karakal^[7], złotokot^[7] (Caracal) – rodzaj ssaka z podrodziny kotów (Felinae) w obrębie rodziny kotowatych (Felidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce i zachodniej oraz środkowej Azji^[8]^[9]^[10].

Morfologia

Długość ciała 61,6–105,7 cm, długość ogona 16,3–34,9 cm; masa ciała samic 6–15,9 kg, samców 11–20 kg^[9].

Systematyka

Etymologia

Caracal i Caracala: fr. caracal „karakal” od, tur. kara kulak „czarnouchy”, od kara „czarny”; kulak „ucho”^[11].
Chrysailurus: gr. χρυσος khrusos „złoto”; αιλουρος ailouros „kot”^[12]. Gatunek typowy: Felis neglecta J.E. Gray, 1838 (= Felis aurata Temminck, 1827).
Profelis: gr. προ pro „przed”; rodzaj Felis Linnaeus, 1758 (kot)^[13]. Gatunek typowy: Felis celidogaster Temminck, 1827 (= Felis aurata Temminck, 1827).
Urolynchus: gr. ουρα „ogon”; λυνξ lunx, λυνκος lunkos „ryś”^[14]. Gatunek typowy: Felis caracal Schreber, 1776.

Podział systematyczny

Badania molekularne przeprowadzone w XXI wieku pokazują że karakal, złotokot afrykański i serwal sawannowy są ze sobą blisko spokrewnione^[15]^[16]. Ich wspólne drogi rozwojowe rozdzieliły się 5,4 miliona lat temu^[17]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki^[8]^[7]:

Caracal aurata (Temminck, 1827) – złotokot afrykański
Caracal caracal (Schreber, 1776) – karakal stepowy

Opisano również gatunek wymarły^[18]:

Caracal depereti Morales, Soria Mayor, Montoya, Pérez & Salesa, 2003

Uwagi

↑ Nomen nudum.

Przypisy

↑ Caracal, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. 46. (ang.).
↑ J.E. Gray: Synopsis of the contents of the British Museum. Wyd. 44. London: G. Woodfall and son, 1843, s. 16. (ang.).
↑ Severtzov 1858 ↓, s. 389.
↑ Severtzov 1858 ↓, s. 386, 390.
↑ Severtzov 1858 ↓, s. 389, 390.
↑ ^a ^b ^c Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 398. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b M.E. & F.C. Sunquist: Family Felidae (Cats). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 142–143. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Caracal. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).
↑ Palmer 1904 ↓, s. 159.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 188.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 570.
↑ Palmer 1904 ↓, s. 402.
↑ W.E. Johnson, E. Eizirik, J. Pecon-Slattery, W.J. Murphy, A. Antunes, E. Teeling & S.J. O’Brien. The Late Miocene Radiation of Modern Felidae: A Genetic Assessment. „Science”. 311 (5757), s. 73-77, 2006. DOI: 10.1126/science.1122277. (ang.).
↑ E. Eizirik, W.E. Johnson & S.J. O’Brien. Submitted. Molecular systematics and revised classification of the family Felidae (Mammalia, Carnivora). „Journal of Mammalogy”. (ang.).
↑ S.J. O’Brien & W.E. Johnson. The Evolution of Cats. „Scientific American”. Luty, s. 68-75, 2007. (ang.).
↑ J. Morales, M.D. Soria Mayor, P. Montoya, B. Pérez & M.J. Salesa. Caracal depereti nov. sp. y Felis aff. ilvestris (Felidae, Mammalia) del Plioceno inferior de Layna (Soria, España). „Estudios Geológicos”. 59 (1–4), s. 229, 2003. (hiszp.).

Bibliografia

N. Severtzov. Notice sur la classification multisériale des Carnivores, spécialement des Félidés, et les études de zoologie générale qui s’y rattachent. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 2 Série. 10, s. 385–393, 1858. (fr.).
T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).

[3] Nomen nudum.

[itis-1] Caracal, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[Gray1-2] J.E. Gray: List of the specimens of Mammalia in the collection of the British museum. London: The Trustees, 1843, s. 46. (ang.).

[Gray2-4] J.E. Gray: Synopsis of the contents of the British Museum. Wyd. 44. London: G. Woodfall and son, 1843, s. 16. (ang.).

[CITEREFSevertzov1858[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2316805_389]-5] Severtzov 1858 ↓, s. 389.

[CITEREFSevertzov1858[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2316658_386],_[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2316806_390]-6] Severtzov 1858 ↓, s. 386, 390.

[CITEREFSevertzov1858[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2316805_389],_[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2316806_390]-7] Severtzov 1858 ↓, s. 389, 390.

[Cichocki&inni-8] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Burgin&inni-9] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 398. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[Sunquist-10] M.E. & F.C. Sunquist: Family Felidae (Cats). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 142–143. ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).

[Wilson&Reeder-11] D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Caracal. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-16]. (ang.).

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/45655315_159]-12] Palmer 1904 ↓, s. 159.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/45655344_188]-13] Palmer 1904 ↓, s. 188.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/45655726_570]-14] Palmer 1904 ↓, s. 570.

[CITEREFPalmer1904[https://www.biodiversitylibrary.org/page/45655858_402]-15] Palmer 1904 ↓, s. 402.

[Johnson&inni-16] W.E. Johnson, E. Eizirik, J. Pecon-Slattery, W.J. Murphy, A. Antunes, E. Teeling & S.J. O’Brien. The Late Miocene Radiation of Modern Felidae: A Genetic Assessment. „Science”. 311 (5757), s. 73-77, 2006. DOI: 10.1126/science.1122277. (ang.).

[Eizirik&inni-17] E. Eizirik, W.E. Johnson & S.J. O’Brien. Submitted. Molecular systematics and revised classification of the family Felidae (Mammalia, Carnivora). „Journal of Mammalogy”. (ang.).

[O’Brien&Johnson-18] S.J. O’Brien & W.E. Johnson. The Evolution of Cats. „Scientific American”. Luty, s. 68-75, 2007. (ang.).

[Morales&inni-19] J. Morales, M.D. Soria Mayor, P. Montoya, B. Pérez & M.J. Salesa. Caracal depereti nov. sp. y Felis aff. ilvestris (Felidae, Mammalia) del Plioceno inferior de Layna (Soria, España). „Estudios Geológicos”. 59 (1–4), s. 229, 2003. (hiszp.).

[1]

[2]

[a]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne