Karatija
Państwo | Mandat Palestyny |
---|---|
Dystrykt | Dystrykt Gazy |
Wysokość | 100 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności | 1370 |
Data zniszczenia | 18 lipca 1948 |
Powód zniszczenia | atak Sił Obronnych Izraela |
Obecnie | Komemijjut, Rewacha, Nehora |
31°38′37″N 34°43′33″E/31,643611 34,725833 | |
Strona internetowa |
Karatija (arab. كرتيا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela 18 lipca 1948.
Położenie
Karatija leżała na północnym skraju pustyni Negew. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 13 709 ha. We wsi mieszkało wówczas 1370 osób[1].
Własność gruntów | Powierzchnia gruntów [ha] |
---|---|
Arabowie | 13 346 |
Żydzi | 0 |
publiczne | 363 |
Razem | 13 709 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie [ha] | Żydzi [ha] |
---|---|---|
uprawy nawadniane | 321 | 0 |
uprawy zbóż | 12 928 | 0 |
nieużytki | 412 | 0 |
zabudowane | 48 | 0 |
Historia
W XII wieku w miejscu tym krzyżowcy wybudowali zamek obronny Galatie, który w 1187 zdobyły wojska Saladyna[2]. W 1226 arabski geograf Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi opisał Karatiję jako miasto[3].
W 1596 Karatija była niewielką wsią, której populacja liczyła 253 osoby. Mieszkańcy wsi płacili podatki pszenicą, jęczmieniem, winnicą, owocami i kozami[4].
W okresie panowania Brytyjczyków Karatija była rozbudowywana. Wybudowano meczet i młyn. W 1922 otworzono szkołę podstawową dla chłopców, w której w 1945 uczyło się 128 uczniów[1].
Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w listopadzie i grudniu 1947 mieszkańcy wsi blokowali drogi zaopatrzenia prowadzące do żydowskich osiedli na pustyni Negew. Z tego powodu, w nocy 9 grudnia 1947 żołnierze żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagany wkroczyli do Karatiji i wysadzili jeden dom[5]. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej 16 lipca 1948 Izraelczycy rozpoczęli operację „Mawet la-polesz”, w trakcie której 18 lipca wieś Karatija została zajęta przez 89 Batalion komandosów z 8 Brygady Pancernej. W trakcie walk zniszczonych zostało wiele budynków, a mieszkańcy uciekli kierując się do Strefy Gazy[1].
Miejsce obecnie
Na gruntach należących do Karatiji powstały moszawy: w 1950 Komemijjut, w 1953 Rewacha i w 1955 Nehora.
Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Karatija: „Na terenie wioski są rozrzucone śmieci, wśród drzew eukaliptusowych znajduje się zniszczony cmentarz, można także dostrzec pozostałości drogi, która prowadzi przez pola uprawiane przez izraelskich rolników”[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Welcome To Karatiyya (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-08-31].
- ↑ Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948,. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 118. ISBN 0-88728-224-5. (ang.)
- ↑ Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi: Palestine under the Muslems. le Strange, 1890, s. 480. [dostęp 2011-08-31]. (ang.)
- ↑ Claude Reignier, H.H. Kitchener: The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archaeology. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1881, s. 118. [dostęp 2011-08-31]. (ang.)
- ↑ Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 75, 141. ISBN 0-521-00967-7. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Israel_location_map.svg: NordNordWest
- derivative work: Nableezy (talk)
Location map of Mandatory Palestine
The Palestine Ensign, flown by ships registered in the British Mandate territory during the period 1927–1948. This was the only Palestine-specific flag which was not restricted to official use by a government functionary or department (see Flag of the British Mandate for Palestine).