Karcharodontozaury

Karcharodontozaury
Carcharodontosauridae
Stromer, 1931
Ilustracja
Carcharodontosaurus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury gadziomiedniczne

Podrząd

teropody

Infrarząd

tetanury

(bez rangi)karnozaury
Nadrodzina

allozauroidy

(bez rangi)Carcharodontosauria
Rodzina

karcharodontozaury

Karcharodontozaury (Carcharodontosauridae, gr. „jaszczury rekinozębe”) – rodzina dużych teropodów z grupy tetanurów. Została ustanowiona w 1931 przez Ernsta Stromera. Obecnie stanowi jedną z podgrup karnozaurów. Obejmuje ona jedne z największych mięsożerców wszech czasów: giganotozaura, mapuzaura, karcharodontozaura i tyranotytana. Wszystkie te teropody dorównywały rozmiarami tyranozaurowi, a niektóre nawet go przewyższały.

Paleobiogeografia

Porównanie rozmiaru wybranych karcharodntozaurów

Karcharodontozaury były obok spinozaurów i tyranozaurów największymi lądowymi zwierzętami mięsożernymi kredy. Żyły w Gondwanie i na terenach współczesnych Ameryki Północnej (akrokantozaur) i Azji. Najstarsze teropody, które z pewnością należały do tej rodziny żyły w barremie (ok. 130 mln lat temu). Przedstawicielem karcharodontozaurów mógł jednak być również żyjący w kimerydzie lub wczesnym tytonie Veterupristisaurus, znany z trzech kręgów ogonowych odkrytych w Tendaguru w Tanzanii; potwierdzenie jego przynależności do Carcharodontosauridae dowodziłoby istnienia tej rodziny już w późnej jurze[1]. Grupa przetrwała prawdopodobnie do turonu, na co wskazuje przeprowadzona w 2009 roku przez Brusatte i współpracowników analiza szczątków karcharodontozauryda Shaochilong[2]. W turonie prawdopodobnie wymarły, zastąpione przez mniejsze abelizaury w Gondwanie i tyranozaury w Ameryce Północnej oraz Azji. Fernando Emilio Novas i współpracownicy stwierdzają, że zniknięcie w tym czasie zarówno karcharodontozaurów, jak i spinozaurów, świadczy o światowej zmianie fauny w tym okresie[3]. Candeiro, Currie i Bergqvist (2012) opisali jednak odkryte w Brazylii zęby teropodów żyjących w późnym mastrychcie, które zidentyfikowali jako zęby przedstawicieli Carcharodontosauridae; jeśli identyfikację tę potwierdzą przyszłe badania będzie to dowodem na przetrwanie karcharodontozaurów (przynajmniej w Ameryce Południowej) aż do końca kredy[4]. Może to potwierdzać opisany przez de Azevedo i współpracowników (2013) fragment szczęki odkryty w osadach brazylijskiej późnokredowej (kampan lub mastrycht) formacji Presidente Prudente, zidentyfikowany przez autorów jako należący do przedstawiciela rodziny Carcharodontosauridae[5]; z późniejszych badań wynika jednak, że najprawdopodobniej jest to skamieniałość przedstawiciela rodziny Abelisauridae[6].

Taksonomia

Systematyka

Rodzina Carcharodontosauridae została ustanowiona w 1931 przez Ernsta Stromera jako monotypowa rodzina obejmująca karcharodontozaura. Bliski krewny karcharodontozaura, giganotozaur, został opisany w 1995. Większość paleontologów uznaje również akrokantozaura za członka tej rodziny (Sereno i inni 1996, Harris 1998, Holtz 2000, Rauhut 2003), choć niektórzy klasyfikują go w Allosauridae (Currie i Carpenter, 2000; Coria i Currie, 2002). Również neowenator może należeć do tej grupy (Rauhut, 2003, Holtz i inni, 2004). Po odkryciu mapuzaura w 2006 Rodolfo Coria i Philip J. Currie nazwali podrodzinę karcharodontozaurów o nazwie Giganotosaurinae. Obejmuje ona najbardziej zaawansowanych przedstawicieli tej grupy z Ameryki Południowej[7].

 Carcharodontosauridae 

 Eocarcharia




 Acrocanthosaurus




 Shaochilong




 Tyrannotitan




 Carcharodontosaurus



 Giganotosaurus



 Mapusaurus







Kladogram Carcharodontosauridae według Bensona i in. (2010)[12]

Filogeneza

W 1998 Paul Sereno zdefiniował karcharodontozaury jako grupę dinozaurów, którym bliżej do karcharodontozaura niż sinraptora, allozaura, monolofozaura lub kriolofozaura[13]. W 2004 roku Thomas R. Holtz Jr i współpracownicy nieco zmodyfikowali definicję przedstawioną przez Sereno tak, by do Carcharodontosauridae należały zwierzęta bliżej spokrewnione z Carcharodontosaurus saharicus niż z Allosaurus fragilis lub Sinraptor dongi. Zdaniem autorów do tak definiowanych karcharodontozaurów należał neowenator[14], co potwierdziły również późniejsze analizy[2]. Według Bensona i in. (2010) bliżej spokrewnionych z neowenatorem niż z pozostałymi karcharodontozaurami jest co najmniej kilka innych taksonów, takich jak Aerosteon i Megaraptor. Zdaniem autorów grupa ta na tyle różni się od innych Carcharodontosauridae, że zasadne jest nadanie jej rangi odrębnej rodziny, którą nazwali Neovenatoridae. Przedefiniowali też Carcharodontosauridae tak, by nie obejmowały Neovenatoridae. Kladowi obejmującemu zarówno Neovenatoridae, jak i Carcharodontosauridae nadali nazwę Carcharodontosauria. Zgodnie z definicją przedstawioną przez autorów należą do niej zwierzęta bliżej spokrewnione z C. saharicus i N. salerii niż z A. fragilis lub S. dongi[12].

Klasyfikacja akrokantozaura jest niepewna, według większości naukowców jest on przedstawicielem Carcharodontosauridae, jednak niektórzy klasyfikowali go w Allosauridae. Za karcharodontozaura bywa uznawany baharijazaur, jednak jego skamieniałości są zbyt fragmentaryczne, by to potwierdzić (zresztą on sam jest najprawdopodobniej synonimem ceratozaura Deltadromeus). Niektórzy uważają karcharodontozaury za bliższe ceratozaurom niż allozaurom z powodu kilku wspólnych cech budowy czaszki – najprawdopodobniej jednak są one przykładami konwergencji, gdyż wiele cech budowy czaszki i szkieletu pozaczaszkowego wspiera teorię o bliskim pokrewieństwie karcharodontozaurów z allozaurami.

U jednego z przedstawicieli Carcharodontosauridae, Concavenator corcovatus, odnaleziono na kości łokciowej zgrubienia mogące stanowić miejsca przyczepu prymitywnych piór – cechy nieznanej lub nie w pełni potwierdzonej u teropodów nienależących do celurozaurów[15].

Przypisy

  1. a b Oliver W. M. Rauhut. Theropod dinosaurs from the Late Jurassic of Tendaguru (Tanzania). „Special Papers in Palaeontology”. 86, s. 195-239, 2011. DOI: 10.1111/j.1475-4983.2011.01084.x. (ang.). 
  2. a b Stephen L. Brusatte, Roger B. J. Benson, Daniel J. Chure, Xu Xing, Corwin Sullivan, David W. E. Hone. The first definitive carcharodontosaurid (Dinosauria: Theropoda) from Asia and the delayed ascent of tyrannosaurids. „Naturwissenschaften”. 96 (9), s. 1051–1058, 2009. DOI: 10.1007/s00114-009-0565-2. (ang.). 
  3. Fernando E. Novas, Silvina de Valais, Patricia Vickers-Rich, Thomas Rich. A large Cretaceous theropod from Patagonia, Argentina, and the evolution of carcharodontosaurids. „Naturwissenschaften”. 92 (5), s. 226–230, 2005. DOI: 10.1007/s00114-005-0623-3. (ang.). 
  4. Carlos Roberto Candeiro, Philip Currie i Lílian Bergqvist. Theropod teeth from the Marília Formation (late Maastrichtian) at the Paleontological Site of Peirópolis in Minas Gerais State, Brazil. „Revista Brasileira de Geociências”. 42 (2), s. 323–330, 2012. (ang.). 
  5. Rodrigo P. Fernandes de Azevedo, Felipe Medeiros Simbras, Miguel Rodrigues Furtado, Carlos Roberto A. Candeiro i Lílian Paglarelli Bergqvist. First Brazilian carcharodontosaurid and other new theropod dinosaur fossils from the Campanian–Maastrichtian Presidente Prudente Formation, São Paulo State, southeastern Brazil. „Cretaceous Research”. 40, s. 131–142, 2013. DOI: 10.1016/j.cretres.2012.06.004. (ang.). 
  6. Rafael Delcourt i Orlando Nelson Grillo. Reassessment of a fragmentary maxilla attributed to Carcharodontosauridae from Presidente Prudente Formation, Brazil. „Cretaceous Research”. 84, s. 515–524, 2018. DOI: 10.1016/j.cretres.2017.09.008. (ang.). 
  7. Rodolfo A. Coria, Philip J. Currie. A new carcharodontosaurid (Dinosauria, Theropoda) from the Upper Cretaceous of Argentina. „Geodiversitas”. 28 (1), s. 71–118, 2006. (ang.). 
  8. Stephen L. Brusatte, Roger B.J. Benson, Xing Xu. A reassessment of Kelmayisaurus petrolicus, a large theropod dinosaur from the Early Cretaceous of China. „Acta Palaeontologica Polonica”. 57 (1), s. 65–72, 2012. DOI: 10.4202/app.2010.0125. (ang.). 
  9. Paul C. Sereno, Stephen L. Brusatte. Basal abelisaurid and carcharodontosaurid theropods from the Lower Cretaceous Elrhaz Formation of Niger. „Acta Palaeontologica Polonica”. 53 (1), s. 15–46, 2008. DOI: 10.4202/app.2008.0102. (ang.). 
  10. Andrea Cau, Fabio M. Dalla Vecchia i Matteo Fabbri. A thick-skulled theropod (Dinosauria, Saurischia) from the Upper Cretaceous of Morocco with implications for carcharodontosaurid cranial evolution. „Cretaceous Research”, 2012. DOI: 10.1016/j.cretres.2012.09.002. (ang.). 
  11. Matías J. Motta, Alexis M. Aranciaga Rolando, Sebastián Rozadilla, Federico E. Agnolín, Nicolás R. Chimento, Federico Brissón Egli i Fernando E. Novas. New theropod fauna from the Upper Cretaceous (Huincul Formation) of northwestern Patagonia, Argentina. „New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin”. 71, s. 231–253, 2016. (ang.). 
  12. a b Roger B. J. Benson, Matthew T. Carrano, Stephen L. Brusatte. A new clade of archaic large-bodied predatory dinosaurs (Theropoda: Allosauroidea) that survived to the latest Mesozoic. „Naturwissenschaften”. 97 (1), s. 71–78, 2010. DOI: 10.1007/s00114-009-0614-x. (ang.). 
  13. Paul C. Sereno. A rationale for phylogenetic definitions, with application to the higher-level taxonomy of Dinosauria. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen”. 210 (1), s. 41–83, 1998. (ang.). 
  14. Thomas R. Holtz Jr, Ralph E. Molnar, Philip J. Currie: Basal Tetanurae. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 71–110. ISBN 0-520-24209-2.
  15. Francisco Ortega, Fernando Escaso, José L. Sanz. A bizarre, humped Carcharodontosauria (Theropoda) from the Lower Cretaceous of Spain. „Nature”. 467 (7312), s. 203–206, 2010. DOI: 10.1038/nature09181. (ang.). 

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Spinosaurus BW2.png
Autor: , Licencja: CC BY 2.5
Spinosaurus aegyptiacus, a spinosaurid from the Middle Cretaceous of Egypt
Carchar1.jpg
Carcharodontosaurus
Carcharodontosauridae size comparison.svg
Autor: KoprX, Licencja: CC BY-SA 4.0
Giganotosaurus     : Hartman, S. (2013). "Mass estimates: North vs South redux" Scott Hartman's Skeletal Drawing.com. Retrieved April 29, 2019.

Mapusaurus     : the Theropod Database by Mickey Mortimer

Carcharodonotsaurus     : Sereno, P. C.; Dutheil, D. B.; Iarochene, M.; Larsson, H. C. E.; Lyon, G. H.; Magwene, P. M.; Sidor, C. A.; Varricchio, D. J.; Wilson, J. A. (1996). "Predatory Dinosaurs from the Sahara and Late Cretaceous Faunal Differentiation". Science. 272 (5264): 986–991. doi:science.sciencemag.org/content…

Tyrannotitan     : Mortimer, M. (2004). "Carnosauria". The Theropod Database. Archived from the original on 2012-10-24. Retrieved 2009-10-22. Franoys skeletal

Shaochilong     : Brusatte, S.L.; Chure, D.J.; Benson, R.B.J.; Xu, X. (2010). "The osteology of Shaochilong maortuensis, a carcharodontosaurid (Dinosauria: Theropoda) from the Late Cretaceous of Asia" (PDF). Zootaxa. 2334: 1–46. doi:10.11646/zootaxa.2334.1.1. Archived from the original (PDF) on 1 December 2017.


Credits to:

Franoys (https://www.deviantart.com/franoys)

Slate Weasel (https://en.wikipedia.org/wiki/User:Slate_Weasel)

Scott A. Hartman - https://peerj.com/articles/6432/ (http://www.skeletaldrawing.com/)


Human silhouette from File:Silhouette of man standing and facing forward.svg.