Karczownik
Arvicola[1] | |||
Lacépède, 1799[2] | |||
![]() Przedstawiciel rodzaju – karczownik zachodni (A. sapidus) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | karczownik | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Mus amphibius Linnaeus, 1758 | |||
Synonimy | |||
Gatunki | |||
|
Karczownik[8] (Arvicola) – rodzaj ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w rodzinie chomikowatych (Cricetidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[9][10][11].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 120–230 mm, długość ogona 54–139 mm; masa ciała 55–320 g[10].
Systematyka
Etymologia
- Arvicola (Alviceola): łac. arvum „pole”; -cola „mieszkaniec”, od colere „zamieszkiwać”[12].
- Hemiotomys: gr. ἡμι- hēmi- „pół”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”; μυς mus, μυός muos „mysz”[13]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.
- Paludicola: łac. paludicola „mieszkaniec bagien”, od palus, paludis „bagno”; -cola „mieszkaniec”, od colere „zamieszkiwać”[14]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.
- Ochetomys: gr. οχετος okhetos „kanał, rura”, od οχεω okheō „nosić”; μυς mus, μυός muos „mysz”[15]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.
- Praticola: łac. pratum, prati „łąka”; -cola „mieszkaniec”, od colere „zamieszkiwać”[16]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][8]:
- Arvicola sapidus G.S. Miller, 1908 – karczownik zachodni
- Arvicola amphibius (Linnaeus, 1758) – karczownik ziemnowodny
- Arvicola monticola de Sélys Longchamps, 1838 – karczownik górski
- Arvicola italicus Savi, 1839
- Arvicola persicus de Filippi, 1865
Uwagi
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Arvicola Lacépède, 1799.
Przypisy
- ↑ Arvicola, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ B.G. de Lacépède: Tableau des divisions, sous-divisions, ordres et genres des mammifères. Paris: Chez Plassan, Imprimeur-Librairie, 1799, s. 16. (fr.).
- ↑ H.M.C. da Blainville: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc. Par une société de naturalistes et d’agriculteurs. Wyd. Nouv. éd. presqu' entièrement refondue et considérablement angmentée. T. 9. Paris: Chez Deterville, 1817, s. 287. (fr.).
- ↑ E. de Sélys Longchamps: Essai monographique sur les Campagnols des environs de Liège. Liège: Desoer, 1836, s. 7. (fr.).
- ↑ J.H. Blasius: Naturgeschichte der Säugethiere Deutschlands und der Angrenzenden Länder von Mitteleuropa. Braunschweig: F. Vieweg und Sohn, 1857, s. 333. (niem.).
- ↑ L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nageihiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56 (1), s. 103, 1867. (niem.).
- ↑ V. Fatio: Les campagnols du bassin du Léman. Paris: Bale et Genève, 1867, s. 36. (fr.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352–354. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 316–318. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Arvicola. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-24].
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 123.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 318.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 507.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 468.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 561.
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: David Perez, Licencja: CC BY 3.0
Southwestern Water Vole (Arvicola sapidus). River Porma, near Boñar (León, Spain).