Karczownik

Karczownik
Arvicola[1]
Lacépède, 1799[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – karczownik zachodni (A. sapidus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

Arvicolini

Rodzaj

karczownik

Typ nomenklatoryczny

Mus amphibius Linnaeus, 1758

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Karczownik[8] (Arvicola) – rodzaj ssaka z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w rodzinie chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji[9][10][11].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 120–230 mm, długość ogona 54–139 mm; masa ciała 55–320 g[10].

Systematyka

Etymologia

  • Arvicola (Alviceola): łac. arvum „pole”; -cola „mieszkaniec”, od colere „zamieszkiwać”[12].
  • Hemiotomys: gr. ἡμι- hēmi- „pół”, od ἡμισυς hēmisus „połowa”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”; μυς mus, μυός muos „mysz”[13]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.
  • Paludicola: łac. paludicola „mieszkaniec bagien”, od palus, paludis „bagno”; -cola „mieszkaniec”, od colere „zamieszkiwać”[14]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.
  • Ochetomys: gr. οχετος okhetos „kanał, rura”, od οχεω okheō „nosić”; μυς mus, μυός muos „mysz”[15]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.
  • Praticola: łac. pratum, prati „łąka”; -cola „mieszkaniec”, od colere „zamieszkiwać”[16]. Gatunek typowy: Mus amphibius Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[9][8]:

Uwagi

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Arvicola Lacépède, 1799.

Przypisy

  1. Arvicola, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. B.G. de Lacépède: Tableau des divisions, sous-divisions, ordres et genres des mammifères. Paris: Chez Plassan, Imprimeur-Librairie, 1799, s. 16. (fr.).
  3. H.M.C. da Blainville: Nouveau dictionnaire d’histoire naturelle, appliquée aux arts, à l’agriculture, à l’économie rurale et domestique, à la médecine, etc. Par une société de naturalistes et d’agriculteurs. Wyd. Nouv. éd. presqu' entièrement refondue et considérablement angmentée. T. 9. Paris: Chez Deterville, 1817, s. 287. (fr.).
  4. E. de Sélys Longchamps: Essai monographique sur les Campagnols des environs de Liège. Liège: Desoer, 1836, s. 7. (fr.).
  5. J.H. Blasius: Naturgeschichte der Säugethiere Deutschlands und der Angrenzenden Länder von Mitteleuropa. Braunschweig: F. Vieweg und Sohn, 1857, s. 333. (niem.).
  6. L. Fitzinger. Versuch einer natürlichen Anordnung der Nageihiere (Rodentia). „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 56 (1), s. 103, 1867. (niem.). 
  7. V. Fatio: Les campagnols du bassin du Léman. Paris: Bale et Genève, 1867, s. 36. (fr.).
  8. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352–354. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  10. a b U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 316–318. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  11. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Arvicola. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-24].
  12. Palmer 1904 ↓, s. 123.
  13. Palmer 1904 ↓, s. 318.
  14. Palmer 1904 ↓, s. 507.
  15. Palmer 1904 ↓, s. 468.
  16. Palmer 1904 ↓, s. 561.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.