Kardynałowie mianowani w latach 1073–1099

Lista kardynałów mianowanych lub po raz pierwszy udokumentowanych w okresie od początku pontyfikatu Grzegorza VII (22 kwietnia 1073) do śmierci papieża Urbana II (29 lipca 1099) oraz pseudokardynałów mianowanych przez antypapieża Klemensa III (Wiberta z Rawenny).

W nawiasach podane są okresy, w jakich kardynałowie ci są udokumentowani źródłowo.

Pontyfikat Gregorza VII (1073–1085)

  1. Benedictus – kardynał prezbiter S. Prassede za pontyfikatu Grzegorza VII, zm. 1087
  2. Deusdedit – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo za pontyfikatu Grzegorza VII
  3. Falco, rektor i dyspensator Ss. Cosma e Damiano in Mica aurea – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (11 października 1075 – 3 kwietnia 1078)
  4. Damianus OCam, rektor Fonte Avellana – kardynał diakon (23 marca 1076 – 18 marca 1086)
  5. Cono – kardynał prezbiter S. Anastasia (kwiecień 1076 – 4 maja 1082)
  6. Richardus OSB, opat. St.-Victor w Marsylii – kardynał prezbiter (7 maja 1078 – 1106), następnie arcybiskup Narbonne (1106 – luty 1121)
  7. Atto, arcybiskup elekt Mediolanu – kardynał prezbiter S. Marco (1 listopada 1078 – zm. 1085)[1]
  8. Deusdedit OSB – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli (1 listopada 1078 – zm. 2 marca 1099)
  9. Bruno – kardynał biskup Segni (1079 – październik 1111), następnie tylko biskup Segni[2] (zm. 18 lipca 1123)
  10. Matthaeus – kardynał diakon S. Adriano (25 kwietnia 1080?)[3]
  11. Johannes – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (25 kwietnia 1080?)[3]
  12. Petrus – kardynał prezbiter S. Sabina (25 kwietnia 1080?)[3]
  13. Herimannus OSB – kardynał prezbiter Ss. IV Coronati (maj 1080 – 5 kwietnia 1098), biskup Brescii (2 lutego 1099 – pocz. 1116), zm. po 12 marca 1116
  14. Oddo OSBCluny, przeor Cluny – kardynał biskup Ostii (24 kwietnia 1082 – 13 marca 1088), papież Urban II (13 marca 1088 – 29 lipca 1099)
  15. Benedictus – kardynał prezbiter S. Pudenziana (4 maja 1082 – 30 listopada 1101)
  16. Romanus – kardynał prezbiter S. Susanna (4 maja 1082 – 1091)
  17. Bonussenior – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (4 maja 1082 – 11 maja 1096), biskup Reggio-Emilia (5 kwietnia 1098 – maj 1118)
  18. Innocentius – kardynał prezbiter (luty 1084 – zm. 20 października 1084?)[1]
  19. Leo – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina (luty 1084 – 4 listopada 1084)[1]
  20. Johannes OSB, opat Subiaco – kardynał diakon S. Maria in Domnica (luty 1084 – zm. 2 maja 1121)[4]
  21. Crescentius – kardynał diakon (luty 1084)[1]
  22. Rainerius OSB, opat S. Lorenzo fuori le mura – kardynał prezbiter S. Clemente[5] (13 marca 1088 – 13 sierpnia 1099), papież Paschalis II (13 sierpnia 1099 – 21 stycznia 1118)
  23. Petrus Atenulfi OSB, opat S. Benedetto in Salerno – kardynał prezbiter (9 maja 1085 – 13 marca 1093)
  24. Johannes – kardynał biskup Porto (9 maja 1087[6] – zm. 13 grudnia 1095)

Kardynałowie mianowani przez Urbana II (1088–1099)

  1. Johannes Coniulo OSB, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin (15 października 1088 – 24 stycznia 1118), Papież Gelazjusz II (24 stycznia 1118 – 29 stycznia 1119)
  2. Rogerius, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon (1 sierpnia 1089 – marzec 1095)
  3. Teuzo OSB – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo (1091 – 15 listopada 1100)
  4. Gualterius – kardynał biskup Albano (7 marca 1092 – 20 listopada 1100)
  5. Albertus OSB – kardynał prezbiter S. Sabina (marzec 1095 – 15 października 1100), arcybiskup Siponto (15 października 1100 – zm. 13 stycznia 1116)
  6. Hugo – kardynał diakon (marzec 1095 – 1099)[7]
  7. Rangerius OSB, arcybiskup Reggio di Calabria (1091/92) – kardynał prezbiter S. Susanna (18 listopada 1095 – 20 lipca 1096)
  8. Oddo OSBCluny – kardynał biskup Ostii (1096 – 21 marca 1102)
  9. Milo, OSB – kardynał biskup Palestriny (1096 – zm. 1103)
  10. Johannes Placentinus – kardynał prezbiter (maj 1096 – 1106), biskup Gubbio (1106)
  11. Mauritius – kardynał biskup Porto (24 lutego 1098 – wrzesień 1101)
  12. Benedictus OSB – kardynał prezbiter S. Susanna (zm. 29 listopada 1098?)
  13. Johannes – kardynał prezbiter S. Anastasia (październik 1098 – zm. 7 marca 1108/13)
  14. Bovo – kardynał biskup Tusculum (14 sierpnia 1099)
  15. Bernardus de Uberti OSBVall, opat Vallombrosa i generał kongregacji wallombrozjan – kardynał prezbiter S. Crisogono (30 sierpnia 1099 – 4 listopada 1106), biskup Parmy (4 listopada 1106 – zm. 4 grudnia 1133)
  16. Docibilis – kardynał diakon (wrzesień 1099 – 9 kwietnia 1100)
  17. Paganus – kardynał diakon S. Maria Nuova (12 listopada 1099 – 14 maja 1101)
  18. Benedictus – kardynał prezbiter Ss. Martino e Silvestro (15 maja 1101)[8]
  19. Petrus – kardynał prezbiter S. Sisto (15 marca 1100[8] – 19 czerwca 1112)

Kardynałowie mianowani przez antypapieża Klemensa III (1084–1100)

  1. Johannes – kardynał biskup Ostii (4 listopada 1084 – 7 sierpnia 1098)
  2. Albertus – kardynał biskup Santa Rufina (4 listopada 1084 – luty 1102), antypapież Albert (luty 1102 – marzec 1102), zm. po marcu 1102
  3. Anastasius, kanonik w Toul – kardynał prezbiter S. Anastasia (4 listopada 1084 – 29 lipca 1099)
  4. Warinus – kardynał prezbiter Ss. Apostoli (4 listopada 1084 – 29 lipca 1099)
  5. Theodericus – kardynał diakon S. Maria in Via Lata (4 listopada 1084), kardynał biskup Albano (1098 – wrzesień 1100), antypapież Teodoryk (wrzesień 1100 – styczeń 1101), zm. 1102
  6. Robertus – kardynał prezbiter S. Marco (27 lutego 1086 – 2 marca 1086), biskup Faenzy (9 marca 1086 – 3 stycznia 1104)
  7. Regizo OSB, opat Farfa – kardynał biskup Sabiny (sierpień 1090 – sierpień 1092)
  8. Deodatus – kardynał prezbiter S. Prassede (18 sierpnia 1091)
  9. Adelmarius – kardynał prezbiter (1097 – 29 lipca 1099)
  10. Guido – kardynał prezbiter S. Balbina (7 sierpnia 1098 – 18 października 1099)
  11. Romanus – kardynał prezbiter S. Marco (7 sierpnia 1098 – 13 kwietnia 1118)
  12. Octavianus – kardynał prezbiter S. Susanna (7 sierpnia 1098 – 18 października 1099)
  13. Johannes – kardynał prezbiter S. Prisca (18 października 1099)
  14. Romanus – kardynał prezbiter S. Ciriaco (18 października 1099)
  15. Nicolaus OBas, opat S. Silvestro in Capite – kardynał prezbiter S. Sabina (18 października 1099)[9]
  16. Petrus, archiprezbiter S. Agnese – kardynał diakon S. Adriano (18 października 1099)
  17. Guido – kardynał diakon (18 października 1099)
  18. Paganus – kardynał diakon S. Maria in Via Lata (18 października 1099)
  19. Teuzo – kardynał prezbiter (15 marca 1118 – 13 kwietnia 1118)
  20. Cencius – kardynał prezbiter S. Crisogono (15 marca 1118 – 13 kwietnia 1118)

Przypisy

  1. ↑ a b c d Od lutego 1084 w obediencji antypapieża Klemensa III.
  2. ↑ Na skutek konfliktu z papieżem Paschalisem II utracił status kardynała-biskupa, zob. Klewitz, s. 44.
  3. ↑ a b c Adolfo Morizio: Eremitismo e monachesimo in Italia tra XIII e XIV secolo: i "Celestini" di fra Pietro del Morrone. Storia e documenti (metà sec. XIII-1320). Padwa: 2008, s. 276.
  4. ↑ Od lutego 1084 do ok. 1100 w obediencji antypapieża Klemensa III, następnie podporządkował się Paschalisowi II.
  5. ↑ O jego nominacji przez Grzegorza VII zaświadcza Liber Pontificalis. Promocja ta miała miejsce zapewne w 1078 r.
  6. ↑ Johannes z Porto jest po raz pierwszy poświadczony przy konsekracji Wiktora III, musiał zatem zostać mianowany jeszcze przez Grzegorza VII. Jego poprzednik przeszedł do obediencji Klemensa III w lutym 1084 i został ekskomunikowany w kwietniu 1085, kilka miesięcy przed śmiercią Grzegorza VII.
  7. ↑ Od 1098 w obediencji Klemensa III.
  8. ↑ a b W kwestii prawdopodobnej daty promocji zob. Hüls, s. 85.
  9. ↑ Podporządkował się później Paschalisowi II, który jednak nie uznał jego promocji kardynalskiej. Jako opat S. Silvestro in Capite jest udokumentowany do lutego 1116.

Bibliografia

  • Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom, Max Niemeyer Verlag Tybinga 1977
  • Hans-Walter Klewitz, Reformpapsttum und Kardinalkolleg, Hermann Gentner Verlag, Darmstadt 1957
  • Klaus Ganzer, Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom, Max Niemeyer Verlag Tybinga 1963
Promocje kardynalskie
Do XI wieku
XII wiek
XIII wiek
XIV wiek
XV wiek
XVI wiek
XVII wiek
XVIII wiek
XIX wiek
XX wiek
XXI wiek