Kardynałowie z nominacji Honoriusza II
Papież Honoriusz II w ciągu swego pięcioletniego pontyfikatu (21 grudnia 1124 do 13 lutego 1130) mianował piętnastu nowych kardynałów.
Uwagi odnośnie do dat: daty nominacji zdecydowanej większości kardynałów nie są znane. W literaturze przedmiotu są one ustalane hipotetycznie. Wiadomo, że zgodnie z obowiązującym wówczas prawem kościelnym nominacje kardynalskie miały miejsce co do zasady w tzw. soboty kwartalne, a czasem wyjątkowo także w Wielką Sobotę lub sobotę przed niedzielą pasyjną[1]. Najczęściej przyjmuje się, że kardynał został mianowany w ostatnią sobotę kwartalną przed pierwszą wzmianką dokumentacyjną o nim jako kardynale[2], w niektórych przypadkach jednak data ta jest korygowana w oparciu o dodatkowe przesłanki, w szczególności miejsce danego kardynała w porządku starszeństwa, wynikające z kolejności podpisów na papieskich przywilejach[3].
Nominacje 21 lutego 1125
- Guido, archidiakon Pizy i kamerling Kurii Rzymskiej – kardynał biskup Tivoli, zm. 1139
- Grzegorz – kardynał prezbiter S. Balbina; od 14 lutego 1130 do 29 maja 1138 w obediencji antypapieża Anakleta II, pozbawiony godności kardynalskiej w kwietniu 1139
- Alderico – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo; od 14 lutego 1130 w obediencji Anakleta II, zm. ok. 1130
- Stefano Stornato – kardynał diakon S. Lucia in Orthea; od lutego 1130 w obediencji Anakleta II jako kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso (22 lutego 1130); od 1132 ponownie kardynał diakon S. Lucia in Orthea w obediencji Innocentego II, zm. 1138
- Hugo, archiprezbiter bazyliki watykańskiej – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 22 sierpnia 1126
Nominacja 6 marca 1126
- Piotr – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Anastasia (17 marca 1128), zm. 1130
Nominacje 18 grudnia 1126
- Mathieu OSBCluny, przeor St.-Martin-des-Champs – kardynał biskup Albano, zm. 25 grudnia 1135
- Giovanni z Camaldoli OCam, przeor Camaldoli, generał zakonu kamedułów – kardynał biskup Ostii, zm. 1134
Nominacja 24 września 1127
- Albert – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 1135
Nominacje 17 marca 1128
- Anzelm – kardynał prezbiter S. Lorenzo in Lucina, zm. 1141
- Lectifredo – kardynał prezbiter S. Vitale; od 14 lutego 1130 do 1133 w obediencji Anakleta II, zm. 1140
- Rustico de Rustici, archiprezbiter bazyliki watykańskiej – kardynał diakon, następnie kardynał prezbiter S. Ciriaco (9 marca 1129), zm. 1131
Nominacja 9 marca 1129
- Goselinus – kardynał prezbiter S. Cecilia, zm. 1132
Pozostałe nominacje w 1129
- Henryk – kardynał prezbiter S. Prisca, od 14 lutego 1130 w obediencji Anakleta II, zm. po 24 kwietnia 1130
- Guido del Castello CanReg – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Marco (23 grudnia 1133), Papież Celestyn II (26 września 1143), zm. 8 marca 1144
Przypisy
- ↑ Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984, s. 289. Brixius, s. 7-15, przyjmuje piątki kwartalne jako daty promocji. Rozbieżność ta ma w dużej mierze charakter pozorny, zależy bowiem od tego, czy jako datę promocji uważa się zatwierdzenie nominacji na tajnym konsystorzu, co miało miejsce w piątki, czy też oficjalne ich ogłoszenie i udzielenie nominatom święceń, co miało miejsce w soboty. W artykule przyjęto soboty jako dni właściwych promocji.
- ↑ Zob. Zenker, s. 220 i nast., z tym, że Zenker przyjmuje, że promocje miały miejsce w piątki kwartalne (a nie soboty).
- ↑ por. Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130, Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. Max Niemeyer Verlag. Tybinga 1977, ISBN 978-3-484-80071-7
Bibliografia
- Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049-1130, Tybinga 1977
- Hans Walter Klewitz, Reformpapsttum und Kardinalkolleg, Darmstadt 1957
- Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
- Philipp Jaffé, Regesta pontificum Romanorum ab condita Ecclesia ad annum post Christum natum MCXCVIII. Vol. I, Berlin 1885