Kardynałowie z nominacji Kaliksta II
Papież Kalikst II (1119–1124) mianował prawdopodobnie 21 nowych kardynałów, a nadto przywrócił godność dwóm kardynałom złożonym z urzędu przez swego poprzednika Paschalisa II w 1112:
Nominacje w 1119
- Romanus – kardynał diakon S. Maria in Portico, zm. 1135
- Amicus OSB, opat S. Lorenzo fuori le mura, subdiakon S.R.E. – kardynał diakon, następnie kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme (12 czerwca 1120), zm. 1122
Nominacje 12 czerwca 1120
- Stefano de Crema – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin, zm. 1129
- Odaldus – kardynał prezbiter S. Balbina, zm. 1122 (?)
- Piotr – kardynał prezbiter S. Marcello[1], pozbawiony godności kardynalskiej w kwietniu 1139
- Baialardus – kardynał diakon, od 1122 arcybiskup Brindisi, zm. 1144
Na tym konsystorzu Robert de Paris, pozbawiony godności kardynalskiej przez Paschalisa II w 1112, został ponownie mianowany kardynałem prezbiterem, najpierw z kościołem tytularnym S. Sabina, a następnie (10 marca 1123) ze swym dawnym kościołem tytularnym S. Eusebio (zm. ok. 1123).
Nominacje 18 grudnia 1120
- Sigizo – kardynał prezbiter S. Sisto[2], zm. po 1130
- Gionata di Tuscolo – kardynał diakon Ss. Cosma e Damiano, następnie kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere (22 lutego 1130)[2], zm. po 1130
- Gualterius – kardynał diakon S. Teodoro, zm. 1122 (?)
- Gerard – kardynał diakon S. Lucia in Orfea, następnie kardynał prezbiter S. Prisca (10 marca 1123), zm. 25 kwietnia 1129.
Nominacje 10 marca 1123
- Gilles OSBCluny – kardynał biskup Tusculum[1], w kwietniu 1139 pozbawiony godności kardynalskiej, zm. ok. 1140
- Guilielmus – kardynał biskup Palestriny, zm. 1137
- Gerardo Caccianemici CanReg – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme, Papież Lucjusz II (8 marca 1144), zm. 15 lutego 1145
- Aymeric de la Chatre – kardynał diakon S. Maria Nuova, zm. 28 maja 1141
- Giovanni Dauferio – kardynał diakon S. Nicola in Carcere, następnie kardynał prezbiter S. Pudenziana (22 lutego 1130)[3], ponownie kardynał diakon S. Nicola in Carcere (1133), kardynał prezbiter S. Pudenziana (10 marca 1134), zm. 1134
- Gregorio Tarquini – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco, zm. 1145
- Uberto Rossi Lanfranchi, kanonik kapituły w Pizie – kardynał diakon S. Maria in Via Lata, następnie kardynał prezbiter S. Clemente (6 marca 1126), od września 1133 arcybiskup Pizy, zm. 1138
- Mateusz – kardynał diakon S. Adriano, następnie kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli (17 marca 1128)[1], kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino (29 maja 1138), w kwietniu 1139 pozbawiony godności kardynalskiej
- Angelus – kardynał diakon S. Maria in Domnica[2], zm. po 1130
- Gregorius – kardynał diakon Ss. Vito e Modesto, zm. ok. 1123 (?)
- Comes – kardynał prezbiter S. Sabina[4], następnie kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli (1137?), pozbawiony godności kardynalskiej w kwietniu 1139
Na tym konsystorzu Gregorio de Ceccano, pozbawiony godności kardynalskiej przez Paschalisa II w 1112, został przywrócony na urząd kardynała prezbitera Ss. XII Apostoli.
Przypisy
- ↑ a b c od 14 lutego 1130 do 29 maja 1138 w obediencji Anakleta II
- ↑ a b c od 14 lutego 1130 w obediencji Anakleta II
- ↑ Od 14 lutego 1130 do 1133 w obediencji Anakleta II, następnie pojednał się z papieżem Innocentym II, który początkowo anulował jego promocję do rangi kardynała-prezbitera
- ↑ Od 14 lutego 1130 najpóźniej do 1136/37 w obediencji Anakleta II.
Bibliografia
- Barbara Zenker, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 bis 1159, Würzburg 1964
- Hans Walter Klewitz, Reformpapsttum und Kardinalkolleg, Darmstadt 1957
- Rudolf Hüls, Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130 Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. Tybinga: Max Niemeyer Verlag, 1977
- Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
|