Kardynałowie z nominacji Klemensa V
Papież Klemens V (1305–1314), pierwszy papież okresu niewoli awiniońskiej, mianował 24 nowych kardynałów na trzech konsystorzach, a ponadto zrehabilitował dwóch kardynałów ekskomunikowanych przez Bonifacego VIII (1294–1303). Z wyjątkiem Anglika Thomasa z S. Sabina wszyscy nowi kardynałowie byli Francuzami, a co najmniej sześciu z nich było krewnymi Klemensa V. Nominacje te zapoczątkowały 70-letnią dominację Francuzów w Kolegium Kardynalskim.
Konsystorz 15 grudnia 1305
- Pierre de la Chapelle Taillefert, biskup Tuluzy – kardynał prezbiter S. Vitale (tytuł nadany 30 stycznia 1306), kardynał biskup Palestriny (17 grudnia 1306), zm. 16 maja 1312.
- Berenger Fredol, biskup Béziers – kardynał prezbiter Ss. Nereo ed Achilleo, następnie kardynał biskup Tusculum (1309), zm. 11 czerwca 1323.
- Arnaud Frangier de Chanteloup, siostrzeniec papieża, arcybiskup elekt Bordeaux – kardynał prezbiter S. Marcello, zm. 14 grudnia 1313.
- Pierre Arnaud de Puyanne OSB, opat Sainte-Croix w Bordeaux, wicekanclerz św. Kościoła Rzymskiego – kardynał prezbiter S. Prisca, zm. 4 września 1306.
- Thomas of Jorz OP, spowiednik króla Anglii Edwarda I – kardynał prezbiter S. Sabina, zm. 13 grudnia 1310.
- Nicolas de Fréauville OP, spowiednik króla Francji Filipa IV – kardynał prezbiter S. Eusebio, zm. 14 lutego 1323.
- Guillaume Arrufat, krewny papieża – kardynał prezbiter S. Pudenziana zm. 24 lutego 1311.
- Étienne de Suisy, archidiakon Brugii – kardynał prezbiter S. Ciriaco alle Terme, zm. 10 grudnia 1311.
- Raymond de Got, bratanek papieża – kardynał diakon S. Maria Nuova, zm. 26 czerwca 1310.
- Arnaud de Pellegrue, krewny papieża, archidiakon Chartres – kardynał diakon S. Maria in Portico, zm. w sierpniu 1332.
Rehabilitacje
- Giacomo Colonna (w latach 1278–1297 kardynał diakon S. Maria in Via Lata) – kardynał diakon bez tytułu (15 grudnia 1305), zm. 14 sierpnia 1318
- Pietro Colonna (w latach 1288–1297 kardynał diakon S. Eustachio) – kardynał diakon bez tytułu (15 grudnia 1305), następnie kardynał diakon S. Angelo in Pescheria (2 marca 1317), zm. 7 stycznia 1326
Konsystorz 19 grudnia 1310
Kościoły tytularne zostały nadane prawdopodobnie 20 grudnia 1310:
- Arnaud de Falguières, arcybiskup Arles – kardynał prezbiter, następnie kardynał biskup Sabiny (20 grudnia 1310), zm. 12 września 1317.
- Bertrand des Bordes, biskup Albi – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo, zm. 12 września 1311.
- Arnaud Nouvel OCist, opat Fontfroide, wicekanclerz św. Kościoła Rzymskiego – kardynał prezbiter S. Prisca, zm. 14 sierpnia 1317.
- Raymond Guillaume des Forges, siostrzeniec papieża, skarbnik kapituły w Beauvais – kardynał diakon S. Maria Nuova, zm. 5 października 1346.
- Bernard de Garves, siostrzeniec papieża, archidiakon Coutances – kardynał diakon S. Agata alla Suburra, następnie (7 marca 1327) kardynał prezbiter S. Clemente (tytuł nadany 9 marca 1327), zm. 1329
Konsystorz 23 grudnia 1312
- Guillaume de Mandagot CanReg, arcybiskup Aix – kardynał biskup Palestriny, zm. 3 listopada 1321.
- Arnaud d'Aux, biskup Poitiers, kamerling św. Kościoła Rzymskiego – kardynał biskup Albano, zm. 14 sierpnia 1320.
- Jacques d’Euse, biskup Awinionu – kardynał prezbiter S. Vitale, następnie kardynał biskup Porto e S. Rufina (maj 1313), Papież Jan XXII (7 sierpnia 1316), zm. 4 grudnia 1334
- Berenguer Fredol, biskup Béziers – kardynał prezbiter Ss. Nereo ed Achilleo, następnie kardynał biskup Porto e S. Rufina (22 sierpnia 1317), zm. w listopadzie 1323.
- Michel du Bec-Crespin, dziekan Saint-Quentin, archidiakon Paryża – kardynał prezbiter S. Stefano al Monte Celio, zm. 30 sierpnia 1318.
- Guillaume Teste, archidiakon Comminges – kardynał prezbiter S. Ciriaco alle Terme, zm. we wrześniu 1326.
- Guillaume Godin OP, lektor Świętego Pałacu – kardynał prezbiter S. Cecilia, następnie kardynał biskup Sabiny (12 września 1317), zm. 4 czerwca 1336.
- Vital du Four OFM, prowincjał Akwitanii – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino, następnie kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino i biskup elekt Albano (9 września 1320), kardynał biskup Albano (2 czerwca 1321), zm. 16 sierpnia 1327.
- Raymond de Saint-Sever OSB, opat St.-Sever – kardynał prezbiter S. Pudenziana (tytuł nadany 14 stycznia 1313), zm. 19 lipca 1317.
Bibliografia
- Konrad Eubel: Hierarchia Catholica, I, 1913
- Etienne Blauze: Vitae paparum avenionensium, I-II, red. G. Mollat, 1914
- The Cardinals of the Holy Roman Church
- Regestum Clementis papae V : ex vaticanis archetypis sanctissimi domini nostri Leonis XIII pontificis maximi iussu et munificentia, 10 vols., Romae : Ex Typographia Vaticana, 1885-1892