Karel Konrád

Karel Konrád (ur. 28 marca 1899 w Lounach, zm. 11 grudnia 1971 w Pradze) – czeski pisarz i dziennikarz, członek grupy Devětsil (Dziewięćsił).

Uczęszczał do technikum w Lounach razem z Konstantinem Bieblem, gdzie w 1917 zdał maturę. Po maturze został wcielony do armii. Po zakończeniu I wojny światowej rozpoczął studiować chemię na politechnice, a następnie, po ukończeniu trzech semestrów, historię i geografię na Uniwersytecie Karola w Pradze, jednak żadnego z nich nie ukończył.

W roku 1925 został redaktorem dziennika Rudé právo, skąd wkrótce odszedł. Powrócił do współpracy z dziennikiem w latach 1945–1948. W 1930 założył czasopismo Trn, które redagował do 1933.

Od roku 1946 zatrudnił się w praskim studiu filmowym Barrandov, gdzie pracował do 1957, gdy przeszedł na emeryturę.

Konrád stosunkowo często odwiedzał Francję, Włochy, Jugosławię i Polskę. Na jego twórczość wpływ miał nurt czeskiego poetyzmu.

Wybrane dzieła

• Robinsonáda (1926)
• Rinaldino (1927)
• Dinah (1928)
• Dvojí stín (1930)
• Rozchod! (1934)
• Postele bez nebes (1939)
• Epištoly k nesmělým milencům (1941) - pol.Nauki dla nieśmiałych kochanków
• Ve směru úhlopříčky
• Pavel a Hedvika
• Břeh snů (1944) - pol. Brzeg snu
• Na černé hodince

Po 1945 wydał epigramy i aforyzmy:

• Postní krůpěje
• Epigramy
• Ano a ne

Wydał również zbiory wspomnień:

• Fanfáry a hrany
• Polokresby a nevzpomínky