Karen Chaczanow
_(29236660183).jpg) | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 maja 1996 | ||||||||||||||||||
| Wzrost | 198 cm | ||||||||||||||||||
| Gra | praworęczny, oburęczny bekhend | ||||||||||||||||||
| Status profesjonalny | 2013 | ||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery | aktywny | ||||||||||||||||||
| Trener | Jose Clavet, Vedran Martic | ||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 4 | ||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 8 (15 lipca 2019) | ||||||||||||||||||
| Australian Open | 3R (2019–2022) | ||||||||||||||||||
| Roland Garros | QF (2019) | ||||||||||||||||||
| Wimbledon | QF (2021) | ||||||||||||||||||
| US Open | SF (2022) | ||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 | ||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu | 64 (25 maja 2018) | ||||||||||||||||||
| Australian Open | 2R (2017) | ||||||||||||||||||
| Roland Garros | 2R (2017) | ||||||||||||||||||
| US Open | 3R (2017) | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Karen Chaczanow, ros. Карен Абгарович Хачанов (ur. 21 maja 1996 w Moskwie) – rosyjski tenisista, srebrny medalista igrzysk olimpijskich z Tokio (2020) w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą został w 2013 roku.
W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje rangi ATP Tour z sześciu osiągniętych finałów. W zawodach wielkoszlemowych w drabince głównej zadebiutował podczas US Open 2016, najpierw przechodząc przez kwalifikacje. Osiągnął drugą rundę, w której odpadł po porażce z Keim Nishikorim.
W konkurencji gry podwójnej Chaczanow jest finalistą dwóch turniejów.
W 2013 roku zadebiutował w reprezentacji Rosji w Pucharze Davisa.
W 2014 roku wygrał srebrny medal gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich młodzieży w Nankin, startując z Andriejem Rublowem.
Chaczanow zdobył srebrny medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w singlu. W meczu finałowym przegrał z Alexandrem Zverevem 3:6, 1:6.
W rankingu gry pojedynczej Chaczanow najwyżej był na 8. miejscu (15 lipca 2019), a w klasyfikacji gry podwójnej na 64. pozycji (25 maja 2018).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2 października 2016 | Chengdu | Twarda |  Albert Ramos-Viñolas | 6:7(4), 7:6(3), 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 25 lutego 2018 | Marsylia | Twarda (hala) |  Lucas Pouille | 7:5, 3:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 3. | 21 października 2018 | Moskwa | Twarda (hala) | Adrian Mannarino | 6:2, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 5 listopada 2018 | Paryż | Twarda (hala) |  Novak Đoković | 7:5, 6:4 |
| Finalista | 1. | 1 sierpnia 2021 | Tokio | Twarda |  Alexander Zverev | 3:6, 1:6 |
| Finalista | 2. | 9 stycznia 2022 | Adelaide | Twarda | Gaël Monfils | 4:6, 4:6 |
Gra podwójna (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 31 marca 2018 | Miami | Twarda |  Andriej Rublow |  Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:7(5), 4–10 |
| Finalista | 2. | 3 listopada 2019 | Paryż | Twarda (hala) | Andriej Rublow | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut | 4:6, 1:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-01-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2017-01-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2017-01-10] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.