Karen Nyberg
Karen Lujean Nyberg (ur. 7 października 1969 w Parkers Prairie, stan Minnesota, USA) – inżynier, amerykańska astronautka NASA.
Wykształcenie oraz praca zawodowa
- 1988 – ukończyła szkołę średnią (Public High School) w Henning, stan Minnesota.
- 1994 – została absolwentką Uniwersytetu Dakoty Północnej, otrzymując licencjat z budowy maszyn.
- 1996 – stopień magistra w tej samej dziedzinie uzyskała na Uniwersytecie Teksańskim w Austin. Dwa lata później na tej samej uczelni obroniła pracę doktorską. Tematem jej badań było poznanie wpływu systemu zabezpieczenia życia w skafandrach kosmicznych na metabolizm i termoregulację organizmu ludzkiego. Swoje prace badawcze prowadziła w BioHeat Transfer Laboratory wspomnianego uniwersytetu.
Praca w NASA i kariera astronauty
- 1991-1995 – współpracowała z Centrum Lotów Kosmicznych imienia Lyndona B. Johnsona w różnych obszarach swoich zainteresowań zawodowych.
- 1998 – z uwagi na tematykę doktoratu Nyberg rozpoczęła pracę w JSC w wydziale zajmującym się systemami termoregulacji skafandrów (Crew and Thermal Systems Division). Była inżynierem, specjalistą w zakresie systemów podtrzymywania życia (Environmental Control Systems Engineer). Uczestniczyła również w pracach nad komputerową dynamiczną analizą systemu wentylacji modułu ISS TransHab, kontrolą parametrów systemu podtrzymywania życia dla X-38 oraz przy podobnych systemach dla bezzałogowych sond marsjańskich.
- 2000 – 26 lipca została przyjęta do korpusu amerykańskich astronautów (NASA-18) jako kandydat na specjalistę misji. W sierpniu tego samego roku rozpoczęła szkolenie specjalistyczne.
- 2002 – po zakończeniu kursu podstawowego otrzymała przydział do Biura Astronautów NASA do Wydziału Stacji Kosmicznej (Space Station Branch). Podczas półrocznej wyprawy Ekspedycji 6 na Międzynarodową Stację Kosmiczną (przełom 2002/2003) była wśród załogi wpierającej działania astronautów na orbicie.
- 2006 – w lipcu wzięła udział w tygodniowej podwodnej misji NEEMO 10 (NASA Extreme Environment Mission Operations) realizowanej przez NASA i NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration). Wspólnie z Nyberg w eksperymencie uczestniczył również japoński astronauta Kōichi Wakata oraz Andrew Feustel z korpusu astronautów NASA. Wyniki badań mają być wykorzystane przez NASA m.in. w pracach nad powrotem astronautów na Księżyc i ewentualnej misji załogowej na Marsa.
- 2007 – 24 marca została oficjalnie włączona do załogi misji STS-124.
- 2008 – 31 maja wystartowała w kosmos na pokładzie wahadłowca Discovery (misja STS-124). Podczas tej wyprawy do japońskiego modułu Kibō dołączono kolejne jego części. Nyberg pełniła w trakcie misji funkcję specjalisty.
- 2013 – 28 maja na pokładzie Sojuza TMA-09M poleciała na Międzynarodową Stację Kosmiczną w charakterze inżyniera pokładowego. Weszła w skład Ekspedycji 36 i 37. Na Ziemię wróciła 11 listopada tym samym statkiem Sojuz.
Nagrody i odznaczenia
- Space Act Award (1993)
- NASA JSC Patent Application Award (1993)
- NASA Tech Briefs Award (1993)
- NASA JSC Cooperative Education Special Achievement Award (1994)
Wykaz lotów
Loty kosmiczne, w których uczestniczyła Karen L. Nyberg | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
№ | Data startu | Statek kosmiczny | Data lądowania | Statek kosmiczny | Funkcja | Czas trwania |
1 | Discovery F-35 | Discovery F-35 | ||||
2 | ||||||
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Michał Moroz: Sojuz TMA-09M wylądował (pol.). Kosmonauta.net, 2013-11-11. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-27)].
Linki zewnętrzne
- Biografia na stronie NASA (ang.).
- Biogram na stronie Spacefacts (ang.).
Media użyte na tej stronie
Karen nyberg v2.jpg
Official portrait photo of NASA astronaut Karen Nyberg, a mission specialist of STS-124.
Official portrait photo of NASA astronaut Karen Nyberg, a mission specialist of STS-124.
ISS-36 Karen Nyberg in the Kibo lab.jpg
In the International Space Station's Kibo laboratory, NASA astronaut Karen Nyberg, Expedition 36 flight engineer, conducts a session with a pair of bowling-ball-sized free-flying satellites known as Synchronized Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites, or SPHERES. Surrounding the two SPHERES mini-satellites with ring-shaped hardware known as the Resonant Inductive Near-field Generation System, or RINGS, Nyberg performed a demonstration of how power can be transferred between two satellites without physical contact. Station crews beginning with Expedition 8 have operated these robots to test techniques that could lead to advancements in automated dockings, satellite servicing, spacecraft assembly and emergency repairs.
In the International Space Station's Kibo laboratory, NASA astronaut Karen Nyberg, Expedition 36 flight engineer, conducts a session with a pair of bowling-ball-sized free-flying satellites known as Synchronized Position Hold, Engage, Reorient, Experimental Satellites, or SPHERES. Surrounding the two SPHERES mini-satellites with ring-shaped hardware known as the Resonant Inductive Near-field Generation System, or RINGS, Nyberg performed a demonstration of how power can be transferred between two satellites without physical contact. Station crews beginning with Expedition 8 have operated these robots to test techniques that could lead to advancements in automated dockings, satellite servicing, spacecraft assembly and emergency repairs.