Karl Eichwald

Karl Eduard von Eichwald ros. Эдуард Иванович Эйхвальд (ur. 4 lipca 1795 w Mitawie; zm. 10 listopada 1876 w Sankt Petersburgu) – lekarz, zoolog, przyrodnik, podróżnik.

Eichwald od 1814 do 1817 studiował w Berlinie[1]. W 1819 doktoryzował się w Wilnie z medycyny[1]. W Dorpacie w 1821 uzyskał habilitację[1]. Był profesorem uniwersytetów w Dorpacie, Wilnie, Kazaniu i Petersburgu. Od 1823 kierował Katedrą Zoologii i Akuszerii w Kazaniu[1]. W 1829 zatrudniony został na Uniwersytecie WIleńskim[1]. W latach 40. przebywał w Petersburgu[1].

Wiele podróżując po Rosji oraz Włoszech, Szwajcarii, Estonii i Finlandii prowadził badania geologiczne i paleontologiczne. Ofiarował Muzeum Starożytności w Wilnie starożytne eksponaty: mumie krokodyli oraz terakotową figurkę[1].

Członek Wileńskiej Komisji Archeologicznej[2]. W 1851 przeszedł na emeryturę.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Śliwa 2019 ↓, s. 69.
  2. ↑ Grzegorz Karczmarz, Margarita Fiedorowna Chartanowicz, Komisje archeolograficzne i archeologiczne wileńskie w latach 1842–1915, „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki” 1988, t. 33, nr 4. s. 964.

Bibliografia

  • Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888
  • Joachim Śliwa, Starożytny Egipt oczami Polaków. Słownik biograficzny egiptologów, archeologów i badaczy pokrewnych dziedzin, podróżników i kolekcjonerów oraz literatów i malarzy zafascynowanych przeszłością i teraźniejszością Egiptu, Kraków: Polska Akademia Umiejętności, 2019, s. 69, ISBN 978-83-7676-301-9.