Karl Geiger
 (c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SC 1906 Oberstdorf | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 24 listopada 2012 w Lillehammer (21. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 24 listopada 2012 w Lillehammer (21. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 21 lutego 2016 w Lahti (2. miejsce) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ | 15 grudnia 2018 w Engelbergu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Rekord życiowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2. miejsce 
2. miejsce 
1. miejsce Karl Geiger (ur. 11 lutego 1993 w Oberstdorfie[3]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SC 1906 Oberstdorf. Indywidualny brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2022 na skoczni dużej, drużynowy srebrny medalista z 2018 i brązowy z 2022. Srebrny medalista indywidualny na skoczni dużej z Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 oraz na normalnej z 2021, brązowy medalista na skoczni dużej z 2021, dwukrotny złoty medalista w drużynie męskiej z 2019 i 2021 oraz w drużynie mieszanej, również z 2019 i 2021. Indywidualny mistrz świata w lotach narciarskich (2020) oraz drużynowy srebrny medalista MŚ w lotach z 2020 i 2022. Brązowy medalista drużynowy Mistrzostw Świata Juniorów 2013. Drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonach 2019/2020 i 2021/2022, zwycięzca Pucharu Świata w lotach 2020/2021. Drugi zawodnik Letniego Grand Prix 2018, trzeci w Pucharze Kontynentalnym 2015/2016. Medalista mistrzostw kraju.
Przebieg kariery
Do 2012
W 2005 zajął trzecie miejsce w roczniku 1993 na nieoficjalnych mistrzostwach świata dzieci w Garmisch-Partenkirchen. Na podium obok Geigera stanęli Tomasz Byrt i Rok Justin[4].
W zawodach FIS Cup zadebiutował 23 stycznia 2010 w Lauschy, dzień później zdobył pierwsze punkty[5]. Aż do sezonu 2011/2012 rzadko występował na arenie międzynarodowej. Po dobrych występach w zawodach FIS Cup i Alpen Cup został powołany na zawody Pucharu Kontynentalnego w Kuopio. Drugiego dnia tych zawodów, 11 marca 2012, zajął 14. miejsce[6].
Sezon 2012/2013
W letniej części sezonu osiągnął dobre wyniki w Letnim Pucharze Kontynentalnym, dwukrotnie stając na podium. W klasyfikacji generalnej znalazł się na 5. pozycji[7]. Zdobył również punkty Letniego Grand Prix, zajmując 14. miejsce w Klingenthal[8].
Został powołany przez trenera Wernera Schustera na inaugurujące Puchar Świata zawody w Lillehammer[9]. W pierwszym konkursie sezonu zajął 21. miejsce[10]. 9 grudnia 2012 na próbie przedolimpijskiej w Krasnej Polanie ukończył zawody na 6. pozycji. Wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu. Indywidualnie był siódmy[8], a w zawodach drużynowych zdobył brązowy medal[11]. Poza szóstym miejscem z zawodów w Rosji, najwyższym miejscem, jakie zajął Geiger w Pucharze Świata w sezonie 2012/2013 było 20. z lutego 2013 z mamuciej skoczni w Oberstdorfie[8].
Lata 2013–2015
W sezonie 2013/2014 w zawodach Pucharu Świata Geiger kilkukrotnie zajmował miejsca w drugiej dziesiątce. Indywidualnie najwyżej sklasyfikowany został na 12. miejscu, w Sapporo. Pięciokrotnie stawał na podium w Pucharze Kontynentalnym[12]. W sezonie 2014/2015 występował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w zimowej edycji raz stając na podium. Punkty PŚ zdobył tylko raz, w Sapporo[13].
Sezon 2015/2016
Przez większość sezonu 2015/2016 Geiger startował w Pucharze Kontynentalnym, w grudniu i styczniu pięciokrotnie stając na podium. W lutym 2016 zaczął być regularnie powoływany na zawody Pucharu Świata, początkowo zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. 21 lutego po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów z cyklu Pucharu Świata dzięki zajęciu 2. miejsca w konkursie w Lahti, który rozgrywany był na nietypowej w tym cyklu skoczni normalnej. Po tym występie powrócił do wyników na poziomie drugiej i trzeciej dziesiątki. W dniach 12-13 marca wystąpił w ostatnich zawodach Pucharu Kontynentalnego 2015/2016, dwukrotnie zajmując miejsce na podium[14]. Ostatecznie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata 2015/2016 sklasyfikowany został na 30. miejscu ze 174 punktami[15], zaś w klasyfikacji PK znalazł się na trzeciej pozycji[16].
Sezon 2016/2017
Uzyskał dobre rezultaty w Letnim Grand Prix 2016. 10 września w Czajkowskim zajął 3. miejsce, kilka innych konkursów również kończył w pierwszej dziesiątce. Puchar Świata w skokach narciarskich 2016/2017 Geiger rozpoczął od 6. miejsca w Ruce, które okazało się być dla niego najlepszym w sezonie. Wystąpił w nim we wszystkich konkursach Pucharu Świata, regularnie zdobywając punkty. Łącznie pięciokrotnie zajmował pozycje w najlepszej dziesiątce w konkursach indywidualnych[17]. Cały sezon ukończył na 18. miejscu z 369 punktami[15].
Sezon 2017/2018
Zajął 3. miejsce w otwierającym Letnie Grand Prix 2017 konkursie w Wiśle[18].
W sezonie 2017/2018 Pucharu Świata sześciokrotnie zajął miejsca w najlepszej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany został na 6. miejscu w grudniu 2017 w Niżnym Tagile. W pozostałych występach najczęściej kończył zawody w drugiej dziesiątce[18]. W klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 14. miejscu z 427 punktami[15]. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018. Indywidualnie zajął 10. miejsce na skoczni normalnej i 7 na skoczni dużej, zaś w konkursie drużynowym, startując wraz z Stephanem Leyhe, Richardem Freitagiem i Andreasem Wellingerem, zdobył srebrny medal[18].
Sezon 2018/2019
W ramach Letniego Grand Prix 2018 czterokrotnie stawał na podium: zajął 2. miejsce w konkursie w Hinterzarten, dwukrotnie zwyciężył w Râșnovie, a w Hinzenbach zajął 3. lokatę. Miejsca w pierwszej dziesiątce zajmował również w dwóch pozostałych występach[19]. Cały cykl ukończył na 2. pozycji w klasyfikacji generalnej[20].
W otwierających sezon 2018/2019 Pucharu Świata konkursach zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. 15 grudnia 2018 w Engelbergu odniósł pierwsze w karierze indywidualne zwycięstwo w zawodach cyklu[19]. W styczniu 2019 osiągał nieco słabsze wyniki, najwyżej sklasyfikowany został w Bischofshofen, na 10. miejscu. 16 lutego w Willingen po raz drugi zwyciężył w konkursie Pucharu Świata. Dzień później był 6.[19], a całe Willingen Five 2019 ukończył na 3. pozycji[21].
Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 zdobył srebrny medal w zawodach indywidualnych na skoczni dużej, a także dwa złote medale w konkursach drużynowych: w zespole męskim z Richardem Freitagiem, Stephanem Leyhe i Markusem Eisenbichlerem, a także w zespole mieszanym z Kathariną Althaus, Juliane Seyfarth i Eisenbichlerem. W konkursie indywidualnym na skoczni normalnej zajął 18. miejsce. W marcowych zawodach Pucharu Świata jeszcze trzykrotnie zajmował lokaty w najlepszej dziesiątce[19]. Cały cykl zakończył na 10. miejscu w klasyfikacji generalnej z 765 punktami[15].
Sezon 2019/2020
Zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix 2019 rozgrywanym w lipcu w Hinterzarten. Miejsca w pierwszej dziesiątce zajął jeszcze w trzech innych konkursach cyklu[22].
Od początku sezonu 2019/2020 Pucharu Świata regularnie zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. W grudniu 2019 stawał na podium zawodów indywidualnych w pierwszym konkursie w Niżnym Tagile, gdzie był drugi, a także w pierwszych zawodach w Engelbergu, gdzie zajął 3. miejsce. W ramach 68. Turnieju Czterech Skoczni zajął 2. pozycję w zawodach w Oberstdorfie, Garmisch-Partenkirchen i Bischofshofen, a w zawodach w Innsbrucku znalazł się na 8. lokacie[22]. Cały cykl zakończył na 3. miejscu[15]. 11 i 12 stycznia 2020 dwukrotnie zwyciężył w rozgrywanych na skoczni normalnej zawodach w Predazzo[22]. Po pierwszym z tych zwycięstw objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[23].
W kolejnych tygodniach Geiger zajmował w Pucharze Świata głównie miejsca w pierwszej dziesiątce, ale poza najlepszą trójką[22]. Po zajęciu 11. pozycji w Sapporo 1 lutego 2020 stracił pozycję lidera cyklu na rzecz Stefana Krafta[24]. Na przełomie lutego i marca powrócił na podium, zajmując kolejno 1. i 2. miejsce na skoczni normalnej w Râșnovie oraz 2. i 1. miejsce w Lahti. W kończących sezon zawodach w Lillehammer w ramach Raw Air 2020 dwukrotnie zajął najgorszą w sezonie, 19. pozycję[22]. Puchar Świata 2019/2020 zakończył na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1519 punktami, o 140 punktów za Kraftem[15].
Sezon 2020/2021
Puchar Świata 2020/2021 rozpoczął od 2. miejsca w Wiśle 22 listopada 2020. W kolejnym tygodniu w Ruce zajmował miejsca w pierwszej dziesiątce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020. Zdobył na nich złoty medal w konkursie indywidualnym, jak również srebro w zawodach drużynowych, w których wystąpił wraz z Constantinem Schmidem, Piusem Paschke i Markusem Eisenbichlerem. 69. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od zwycięstwa w Oberstdorfie. Następnie zajął 5. miejsce w Garmisch-Partenkirchen, 16. w Innsbrucku oraz 3. w Bischofshofen[25]. W klasyfikacji generalnej turnieju znalazł się na 2. pozycji, przegrywając jedynie z Kamilem Stochem[15].
W dalszej części sezonu, w zawodach Pucharu Świata rozgrywanych w styczniu i lutym najczęściej zajmował lokaty w trzeciej dziesiątce. Dwukrotnie w tym okresie stawał na podium indywidualnie: 24 stycznia 2021 w Lahti i 19 lutego w Râșnovie zajmował 3. pozycję. Na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 indywidualnie zdobył srebrny medal na skoczni normalnej oraz brązowy na skoczni dużej, zaś w konkursach drużynowych, zarówno w zespole mieszanym (wraz z Kathariną Althaus, Eisenbichlerem i Anną Rupprecht) oraz w męskim (wraz z Paschke, Severinem Freundem i Eisenbichlerem) wywalczył złoty medal. W kończących sezon zawodach Pucharu Świata w Planicy zajął 3. miejsce w pierwszym konkursie indywidualnym, a w drugim i trzecim zwyciężył[25]. Wygrał dzięki temu klasyfikację turnieju Planica 7 oraz Pucharu Świata w lotach narciarskich 2020/2021[26]. Sezon 2020/2021 Pucharu Świata zakończył na 6. miejscu w klasyfikacji generalnej z 826 punktami[15].
Sezon 2021/2022
W Letnim Grand Prix 2021 wystąpił w czterech konkursach. Najwyżej sklasyfikowany był 25 września w Hinzenbach, na 3. miejscu[27].
Sezon 2021/2022 Pucharu Świata rozpoczął od zwycięstwa w Niżnym Tagile. Dzień później na tej samej skoczni zajął 2. miejsce. W listopadzie 2021 stanął jeszcze na podium w drugim konkursie w Ruce, gdzie był 2., a w grudniu zajął 1. i 2. pozycję w zawodach w Engelbergu. Utrzymywał w tym okresie prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata[27]. W trakcie 70. Turnieju Czterech Skoczni, po zawodach w Garmisch-Partenkirchen, stracił je na rzecz Ryōyū Kobayashiego[28]. W zawodach turnieju zajął kolejno 5., 7. 4. i 3. miejsce[27] i ukończył go na 4. pozycji w klasyfikacji generalnej[15].
W kolejnych tygodniach był 2. w zawodach Pucharu Świata w Zakopanem i dwukrotnie zwyciężył w Titisee-Neustadt[27]. Po pierwszym zwycięstwie, 22 stycznia 2022, odzyskał prowadzenie w klasyfikacji generalnej cyklu[29]. Tydzień później, po pierwszym konkursie w Willingen, w którym zajął 19. miejsce, utracił je na rzecz Kobayashiego[30], ale po drugim konkursie, który ukończył na 2. pozycji, ponownie został liderem PŚ[31]. Wystartował następnie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. Zdobył na nich dwa brązowe medale: indywidualnie na skoczni dużej oraz w drużynie męskiej, w której wystąpił wraz z Constantinem Schmidem, Stephanem Leyhe i Markusem Eisenbichlerem. Indywidualnie na skoczni normalnej był 15., a w drużynie mieszanej zajął 9. lokatę[27].
W lutowych zawodach Pucharu Świata w Lahti dwukrotnie zajął 5. pozycję[27] i ponownie utracił prowadzenie w klasyfikacji generalnej cyklu na rzecz Kobayashiego[32]. W ramach Raw Air 2022 zajął 3. miejsce w Lillehammer oraz 7. i 5. w Oslo[27]. W klasyfikacji generalnej turniej ukończył na 2. pozycj[15]. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie indywidualnie zajął 8. miejsce, a w drużynie, wraz z Severinem Freundem, Andreasem Wellingerem i Eisenbichlerem, zdobył srebrny medal. W kończących sezon Pucharu Świata zawodach na skoczniach mamucich najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji[27]. Ostatecznie ukończył cykl na 2. miejscu w klasyfikacji generalnej z 1515 punktami, o 106 za Kobayashim[15].
Mistrzostwa Niemiec
Zajmował miejsca na podium mistrzostw Niemiec. Indywidualnie zdobył złoty medal w 2019[33] i 2021[34], srebrny w 2013[35] i 2017[36] oraz brązowy w 2014[37] i 2020[38]. W zawodach drużynowych, reprezentując Bawarię, zdobywał złoty medal w 2012[39], 2013[40], 2014[41], 2016[42], 2018[43], 2019[44], 2020[38] i 2021[45] oraz srebrny w 2015[46].
Igrzyska olimpijskie
Indywidualnie
2018  Pjongczang | – | 10. miejsce (K-98), 7. miejsce (K-125) |
2022  Pekin/Zhangjiakou | – | 15. miejsce (K-95), brązowy medal (K-125) |
Drużynowo
| 2018 Pjongczang | – | srebrny medal[a] |
| 2022 Pekin/Zhangjiakou | – | 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[b], brązowy medal[c] |
Starty K. Geigera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 10. | 10 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-98 | HS-109 | indywid. | 103,5 m | 105,0 m | 236,7 pkt | 22,6 pkt | Andreas Wellinger |
| 7. | 17 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | indywid. | 132,0 m | 137,5 m | 267,6 pkt | 18,1 pkt | Kamil Stoch |
2. | 19 lutego | 2018 | Pjongczang | Alpensia Jumping Park | K-125 | HS-142 | druż.[a] | 136,0 m | 134,0 m | 1075,7 pkt (271,1 pkt) | 22,8 pkt | Norwegia |
| 15. | 6 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | indywid. | 96,0 m | 99,0 m | 252,8 pkt | 22,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 9. | 7 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-95 | HS-106 | druż. mix.[b] | 101,5 m | – | 350,9 pkt (127,8 pkt) | 650,6 pkt | Słowenia |
3. | 12 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | indywid. | 138,0 m | 138,0 m | 281,3 pkt | 14,8 pkt | Marius Lindvik |
| 3. | 14 lutego | 2022 | Zhangjiakou | Snow Ruyi | K-125 | HS-140 | druż.[c] | 121,0 m | 128,0 m | 922,9 pkt (224,7 pkt) | 19,8 pkt | Austria |
Mistrzostwa świata
Indywidualnie
2019  Seefeld/Innsbruck | – | srebrny medal (K-120), 18. miejsce (K-99) |
2021  Oberstdorf | – | srebrny medal (K-95), brązowy medal (K-120) |
Drużynowo
| 2019 Seefeld/Innsbruck | – | złoty medal (K-120)[d], złoty medal (drużyna mieszana/K-99)[e] |
| 2021 Oberstdorf | – | złoty medal (K-120)[f], złoty medal (drużyna mieszana/K-95)[g] |
Starty K. Geigera na mistrzostwach świata – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 23 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | indywid. | 131,0 m | 130,5 m | 267,3 pkt | 12,1 pkt | Markus Eisenbichler |
1. | 24 lutego | 2019 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | druż.[d] | 129,0 m | 130,0 m | 987,5 pkt (259,8 pkt) | – | |
| 18. | 1 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | indywid. | 100,0 m | 92,5 m | 199,0 pkt | 19,3 pkt | Dawid Kubacki |
| 1. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. mix.[e] | 103,5 m | 107,0 m | 1012,2 pkt (264,0 pkt) | – | |
| 2. | 27 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | indywid. | 103,5 m | 102,0 m | 265,2 pkt | 3,6 pkt | Piotr Żyła |
| 1. | 28 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż. mix.[g] | 99,5 m | 99,5 m | 1000,8 pkt (258,5 pkt) | – | |
3. | 5 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 132,0 m | 132,0 m | 267,4 pkt | 9,1 pkt | Stefan Kraft |
| 1. | 6 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[f] | 133,5 m | 136,0 m | 1046,6 pkt (277,3 pkt) | – | |
Mistrzostwa świata w lotach narciarskich
Indywidualnie
2020  Planica | – | złoty medal |
2022  Vikersund | – | 8. miejsce |
Drużynowo
| 2020 Planica | – | srebrny medal[h] |
| 2022 Vikersund | – | srebrny medal[i] |
Starty K. Geigera na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 11–12 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | indywid. | 241,0 m | 223,5 m | 240,5 m | 231,5 m | 877,2 pkt | – | |
| 2. | 13 grudnia | 2020 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | druż.[h] | 238,0 m | 224,5 m | 1708,5 pkt (456,7 pkt) | 19,2 pkt | Norwegia | ||
| 8. | 11–12 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | indywid. | 209,0 m | 199,0 m | 234,5 m | 220,5 m | 769,2 pkt | 85,0 pkt | Marius Lindvik |
| 2. | 13 marca | 2022 | Vikersund | Vikersundbakken | K-200 | HS-240 | druż.[i] | 222,0 m | 238,0 m | 1583,5 pkt (433,5 pkt) | 128,0 pkt | Słowenia | ||
Mistrzostwa świata juniorów
Indywidualnie
2013  Liberec | – | 7. miejsce |
Drużynowo
| 2013 Liberec | – | brązowy medal[j] |
Starty K. Geigera na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7. | 24 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 96,5 m | 94,5 m | 246,5 pkt | 37,0 pkt | Jaka Hvala |
3. | 26 stycznia | 2013 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | druż.[j] | 96,5 m | 101,0 m | 1038,5 pkt (262,5 pkt) | 48,0 pkt | Słowenia |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2012/2013 | 41. |
| 2013/2014 | 42. |
| 2014/2015 | 75. |
| 2015/2016 | 30. |
| 2016/2017 | 18. |
| 2017/2018 | 14. |
| 2018/2019 | 10. |
| 2019/2020 | 2. |
| 2020/2021 | 6. |
| 2021/2022 | 2. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 15 grudnia | 2018 |  Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 141,0 m | 302,0 pkt | [47] |
| 2. | 16 lutego | 2019 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 142,0 m | 150,5 m | 311,1 pkt | * WF 2019 |
| 3. | 11 stycznia | 2020 |  Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 104,5 m | 103,5 m | 294,6 pkt | – |
| 4. | 12 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 107,0 m | 103,5 m | 285,2 pkt | – |
| 5. | 21 lutego | 2020 |  Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 100,0 m | 100,0 m | 270,3 pkt | – |
| 6. | 1 marca | 2020 |  Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 122,5 m | 130,0 m | 266,4 pkt | – |
| 7. | 29 grudnia | 2020 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 127,0 m | 136,5 m | 291,1 pkt | * TCS 2020/2021 |
| 8. | 26 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 232,0 m | – | 237,3 pkt | – |
| 9. | 28 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 231,0 m | 232,5 m | 459,3 pkt | – |
| 10. | 20 listopada | 2021 |  Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 134,5 m | 133,0 m | 252,4 pkt | – |
| 11. | 18 grudnia | 2021 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 140,0 m | 287,4 pkt | – |
| 12. | 22 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 132,0 m | 141,0 m | 288,3 pkt | – |
| 13. | 23 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,0 m | 143,0 m | 282,7 pkt | – |
Miejsca na podium
| Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
| 2012/2013 | – | – | – | – |
| 2013/2014 | – | – | – | – |
| 2014/2015 | – | – | – | – |
| 2015/2016 | – | 1 | – | 1 |
| 2016/2017 | – | – | – | – |
| 2017/2018 | – | – | – | – |
| 2018/2019 | 2 | – | – | 2 |
| 2019/2020 | 4 | 6 | 1 | 11 |
| 2020/2021 | 3 | 1 | 4 | 8 |
| 2021/2022 | 4 | 5 | 2 | 11 |
| 2022/2023 | – | – | 1 | 1 |
| Suma | 13 | 13 | 8 | 34 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 21 lutego | 2016 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 99,5 m | 232,2 pkt | 2. | 9,2 pkt | Michael Hayböck |
| 2. | 15 grudnia | 2018 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 141,0 m | 302,0 pkt | 1. | – | |
| 3. | 16 lutego | 2019 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-145 | 142,0 m | 150,5 m | 311,1 pkt | 1. | – | |
| 4. | 7 grudnia | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 130,0 m | 250,1 pkt | 2. | 1,5 pkt | Yukiya Satō |
| 5. | 21 grudnia | 2019 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 133,5 m | 135,0 m | 277,6 pkt | 3. | 11,1 pkt | Kamil Stoch |
| 6. | 29 grudnia | 2019 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 135,0 m | 134,0 m | 295,9 pkt | 2. | 9,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 7. | 1 stycznia | 2020 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-125 | HS-142 | 132,0 m | 141,5 m | 285,0 pkt | 2. | 4,8 pkt | Marius Lindvik |
| 8. | 6 stycznia | 2020 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 140,0 m | 136,0 m | 291,0 pkt | 2. | 9,9 pkt | Dawid Kubacki |
| 9. | 11 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 104,5 m | 103,5 m | 294,6 pkt | 1. | – | |
| 10. | 12 stycznia | 2020 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-104 | 107,0 m | 103,5 m | 285,2 pkt | 1. | – | |
| 11. | 21 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 100,0 m | 100,0 m | 270,3 pkt | 1. | – | |
| 12. | 22 lutego | 2020 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 99,5 m | 96,0 m | 266,7 pkt | 2. | 3,6 pkt | Stefan Kraft |
| 13. | 28 lutego | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 128,5 m | 130,5 m | 279,1 pkt | 2. | 5,0 pkt | Stefan Kraft |
| 14. | 1 marca | 2020 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 122,5 m | 130,0 m | 266,4 pkt | 1. | – | |
| 15. | 22 listopada | 2020 |  Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 133,5 m | 128,0 m | 258,6 pkt | 2. | 9,0 pkt | Markus Eisenbichler |
| 16. | 29 grudnia | 2020 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 127,0 m | 136,5 m | 291,1 pkt | 1. | – | |
| 17. | 6 stycznia | 2021 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 138,0 m | 133,5 m | 277,3 pkt | 3. | 23,4 pkt | Kamil Stoch |
| 18. | 24 stycznia | 2021 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 130,5 m | 126,0 m | 264,0 pkt | 3. | 1,9 pkt | Robert Johansson |
| 19. | 19 lutego | 2021 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 94,5 m | 96,5 m | 255,7 pkt | 3. | 2,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 20. | 25 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 224,5 m | 238,0 m | 431,3 pkt | 3. | 21,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 21. | 26 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 232,0 m | – | 237,3 pkt | 1. | – | |
| 22. | 28 marca | 2021 | Planica | Letalnica | K-200 | HS-240 | 231,0 m | 232,5 m | 459,3 pkt | 1. | – | |
| 23. | 20 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 134,5 m | 133,0 m | 252,4 pkt | 1. | – | |
| 24. | 21 listopada | 2021 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 126,0 m | 122,5 m | 226,5 pkt | 2. | 8,8 pkt | Halvor Egner Granerud |
| 25. | 28 listopada | 2021 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 138,0 m | 142,5 m | 310,3 pkt | 2. | 1,6 pkt | Anže Lanišek[48] |
| 26. | 18 grudnia | 2021 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 137,0 m | 140,0 m | 287,4 pkt | 1. | – | |
| 27. | 19 grudnia | 2021 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-140 | 135,0 m | 131,5 m | 293,8 pkt | 2. | 12,2 pkt | Ryōyū Kobayashi |
| 28. | 6 stycznia | 2022 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-142 | 140,5 m | 132,0 m | 281,9 pkt | 3. | 4,9 pkt | Daniel Huber |
| 29. | 16 stycznia | 2022 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-125 | HS-140 | 134,5 m | 135,5 m | 284,6 pkt | 2. | 10,0 pkt | Marius Lindvik |
| 30. | 22 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 132,0 m | 141,0 m | 288,3 pkt | 1. | – | |
| 31. | 23 stycznia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 131,0 m | 143,0 m | 282,7 pkt | 1. | – | |
| 32. | 30 stycznia | 2022 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-130 | HS-147 | 139,5 m | 140,0 m | 238,7 pkt | 2. | 5,1 pkt | Marius Lindvik |
| 33. | 3 marca | 2022 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-140 | 135,0 m | 134,5 m | 286,2 pkt | 3. | 7,9 pkt | Stefan Kraft |
| 34. | 9 grudnia | 2022 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 135,0 m | 141,5 m | 269,2 pkt | 3. | 3,6 pkt | Anže Lanišek |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata
stan na 18 grudnia 2022
| Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |  |  | |  | |  | |  | |  | |  | | | |  | | | | | | | |  | | punkty | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 21 | 30 | 26 | 29 | 6 | 29 | 35 | q | 36 | - | - | 33 | q | - | - | - | - | - | - | 42 | 20 | 40 | 21 | 46 | 26 | 34 | - | 86 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||
| 25 | 14 | 15 | 46 | 29 | 23 | 28 | 32 | q | 47 | 32 | 34 | - | - | - | - | 13 | 12 | - | - | 20 | q | 31 | 36 | - | - | - | - | 106 | |||||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||
| - | - | - | q | q | 45 | 31 | - | - | 38 | q | - | - | - | - | - | 26 | 39 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 5 | ||||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | 26 | 32 | 31 | 40 | 36 | - | - | - | 16 | 40 | 28 | 28 | 18 | 2 | 25 | 17 | 20 | 24 | - | 21 | 33 | 24 | 174 | ||||||||||||||||||||
| Sezon 2016/2017 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||
| 6 | 9 | 14 | 12 | 14 | 24 | 47 | 27 | 28 | 15 | 9 | 29 | 10 | 11 | 36 | 32 | 23 | 13 | 16 | 9 | 25 | 25 | 31 | 11 | 16 | 23 | 369 | |||||||||||||||||||||||
| Sezon 2017/2018 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||
| 17 | 18 | 6 | 9 | 14 | 11 | 12 | 17 | 7 | 12 | 16 | q | 21 | 14 | 22 | 9 | 14 | 11 | 7 | 34 | q | 7 | 427 | |||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2018/2019 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | |  | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||
| 9 | 5 | 8 | 10 | 5 | 1 | 4 | 12 | 19 | 24 | 10 | 19 | 19 | 24 | 42 | 35 | 16 | 18 | 30 | 6 | 1 | 6 | 17 | 20 | 8 | 22 | 9 | 7 | 765 | |||||||||||||||||||||
| Sezon 2019/2020 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||
| 7 | 7 | 2 | 6 | 5 | 3 | 4 | 2 | 2 | 8 | 2 | 1 | 1 | 12 | 5 | 5 | 11 | 5 | 5 | 4 | 6 | 1 | 2 | 2 | 1 | 19 | 19 | 1519 | ||||||||||||||||||||||
| Sezon 2020/2021 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 2 | 9 | 8 | - | - | - | - | 1 | 5 | 16 | 3 | 25 | 11 | 25 | 3 | 11 | 23 | 32 | 38 | 23 | 22 | 3 | 3 | 1 | 1 | 826 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2021/2022 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||
| 1 | 2 | 5 | 2 | 4 | 4 | 22 | 1 | 2 | 5 | 7 | 4 | 3 | 8 | 2 | 1 | 1 | 19 | 2 | 5 | 5 | 3 | 7 | 5 | 9 | 9 | 12 | 16 | 1515 | |||||||||||||||||||||
| Sezon 2022/2023 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| 34 | 17 | 6 | 33 | 3 | 5 | 22 | 10 | 194 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
| Sezon 2013/2014 | | | | | | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2 | 4 | - | - | - | |||||
| Sezon 2015/2016 | | | | | | | |||
| - | - | - | 4 | - | - | ||||
| Sezon 2016/2017 | | | | | | | |||
| - | - | - | - | 5 | 2 | ||||
| Sezon 2017/2018 | | | | | | | | | |
| - | - | 3 | - | 1 | 4 | 4 | - | ||
| Sezon 2018/2019 | | | | | | | | ||
| 2 | 1 | 2 | 2 | 5 | 2 | 2 | |||
| Sezon 2019/2020 | | | | | | ||||
| 5 | 6 | 1 | 1 | 2 | |||||
| Sezon 2020/2021 | | | | | | ||||
| 2 | 6 | 3 | 5 | 1 | |||||
| Sezon 2021/2022 | | | | | | | | ||
| 2 | 6 | 2 | 4 | 3 | 5 | 5 | |||
| Legenda | |||||||||
| 1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował | |||||||||
Turniej Czterech Skoczni
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2012/2013 | 59. |
| 2013/2014 | 48. |
| 2014/2015 | 58. |
| 2015/2016 | 31. |
| 2016/2017 | 18. |
| 2017/2018 | 11. |
| 2018/2019 | 11. |
| 2019/2020 | 3. |
| 2020/2021 | 2. |
| 2021/2022 | 4. |
Raw Air
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2017 | 23. |
| 2018 | 20. |
| 2019 | 11. |
| 2020 | 12. |
| 2022 | 2. |
Willingen Six
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2018 | 20. |
| 2019 | 3. |
| 2020 | 4. |
| 2021 | 20. |
Planica 7
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2018 | 35. |
| 2019 | 6. |
| 2021 | 1. |
| 2022 | 11. |
Titisee-Neustadt Five
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2020 | 5. |
Puchar Świata w lotach
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2012/2013 | 47. |
| 2015/2016 | 29. |
| 2016/2017 | 18. |
| 2017/2018 | 24. |
| 2018/2019 | 13. |
| 2019/2020 | 5. |
| 2020/2021 | 1. |
| 2021/2022 | 10. |
Letnie Grand Prix
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2012 | 58. |
| 2013 | 42. |
| 2014 | 41. |
| 2015 | niesklasyfikowany |
| 2016 | 9. |
| 2017 | 20. |
| 2018 | 2. |
| 2019 | 5. |
| 2021 | 14. |
| 2022 | 8. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 22 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 98,0 m | 99,0 m | 269,9 pkt |
| 2. | 23 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 99,5 m | 100,5 m | 269,4 pkt |
| 3. | 27 lipca | 2019 | Hinterzarten | Rothaus-Schanze | K-95 | HS-108 | 106,0 m | 99,0 m | 253,6 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 10 września | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 136,5 m | 137,0 m | 259,5 pkt | 3. | 16,0 pkt | Robert Kranjec |
| 2. | 15 lipca | 2017 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 128,0 m | 251,5 pkt | 3. | 4,1 pkt | Dawid Kubacki |
| 3. | 28 lipca | 2018 | Hinterzarten | Rothaus-Schanze | K-95 | HS-108 | 104,0 m | 99,0 m | 256,3 pkt | 2. | 14,8 pkt | Kamil Stoch |
| 4. | 22 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 98,0 m | 99,0 m | 269,9 pkt | 1. | – | |
| 5. | 23 września | 2018 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 99,5 m | 100,5 m | 269,4 pkt | 1. | – | |
| 6. | 30 września | 2018 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 87,0 m | 88,0 m | 237,3 pkt | 3. | 8,4 pkt | Daniel Huber |
| 7. | 27 lipca | 2019 | Hinterzarten | Rothaus-Schanze | K-95 | HS-108 | 106,0 m | 99,0 m | 253,6 pkt | 1. | – | |
| 8. | 25 września | 2021 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-90 | 85,5 m | 88,0 m | 244,2 pkt | 3. | 2,5 pkt | Yukiya Satō |
| 9. | 23 lipca | 2022 | Wisła | im. Adama Małysza | K-120 | HS-134 | 123,5 m | 126,0 m | 252,5 pkt | 3. | 8,8 pkt | Dawid Kubacki |
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
| 2012 | ||||||||||||||||||||||||||
|  | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | - | - | 14 | 18 | |||||||||||||||||
| 2013 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||
| 14 | 30 | 12 | 16 | - | - | - | - | - | - | 33 | 56 | |||||||||||||||
| 2014 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| 22 | q | 25 | 22 | 16 | - | - | - | 19 | 51 | |||||||||||||||||
| 2015 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||
| - | 49 | - | - | - | - | 40 | 32 | - | - | - | 0 | |||||||||||||||
| 2016 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||
| - | 15 | 6 | 11 | 4 | 8 | 3 | 16 | 18 | 28 | 253 | ||||||||||||||||
| 2017 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| 3 | 12 | 21 | - | - | - | - | 21 | 17 | 116 | |||||||||||||||||
| 2018 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||
| 7 | 2 | - | 6 | - | - | 1 | 1 | 3 | 416 | |||||||||||||||||
| 2019 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||
| 6 | 1 | 8 | 13 | - | - | 17 | 10 | 232 | ||||||||||||||||||
| 2021 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||
| 6 | 23 | - | - | - | - | 3 | 8 | 140 | ||||||||||||||||||
| 2022 | ||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||
| 3 | 6 | - | - | 7 | 21 | 146 | ||||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się | ||||||||||||||||||||||||||
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
| 2016 | | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 3 | |||||||||
| 2017 | | ||||||||
| 3 | |||||||||
| 2018 | | | |||||||
| 2 | - | ||||||||
| 2019 | | | | ||||||
| 4 | 1 | 4 | |||||||
| 2022 | | | | ||||||
| - | - | 2 | |||||||
| Legenda | |||||||||
| 1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu | |||||||||
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2011/2012 | 97. |
| 2012/2013 | 60. |
| 2013/2014 | 5. |
| 2014/2015 | 13. |
| 2015/2016 | 3. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 14 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 116,0 m | 115,5 m | 272,2 pkt |
| 2. | 16 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 112,5 m | 260,0 pkt |
| 3. | 19 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 99,5 m | 266,2 pkt |
| 4. | 30 stycznia | 2016 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 139,0 m | 282,9 pkt |
| 5. | 13 marca | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 132,5 m | 128,0 m | 262,7 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 12 stycznia | 2014 |  Courchevel | Tremplin Le Praz | K-90 | HS-96 | 94,0 m | 96,0 m | 273,0 pkt | 2. | 5,1 pkt | Rok Justin |
| 2. | 7 lutego | 2014 |  Iron Mountain | Pine Mountain | K-120 | HS-133 | 126,0 m | 129,0 m | 247,6 pkt | 2. | 3,9 pkt | Klemens Murańka |
| 3. | 14 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 116,0 m | 115,5 m | 272,2 pkt | 1. | – | |
| 4. | 15 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 111,5 m | 108,0 m | 261,8 pkt | 2. | 1,3 pkt | Manuel Fettner |
| 5. | 16 lutego | 2014 | Brotterode | Inselbergschanze | K-105 | HS-117 | 112,5 m | 112,5 m | 260,0 pkt | 1. | – | |
| 6. | 15 lutego | 2015 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 121,0 m | 123,5 m | 271,3 pkt | 3. | 15,9 pkt | Anže Lanišek |
| 7. | 13 grudnia | 2015 | Rena | Renabakkene | K-124 | HS-139 | 134,0 m | 133,0 m | 264,6 pkt | 3. | 9,6 pkt | Tilen Bartol |
| 8. | 19 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 99,5 m | 266,2 pkt | 1. | – | |
| 9. | 20 grudnia | 2015 | Rovaniemi | Ounasvaara | K-90 | HS-100 | 94,0 m | 94,5 m | 247,8 pkt | 2. | 0,5 pkt | David Siegel |
| 10. | 24 stycznia | 2016 |  Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | 130,0 m | 124,0 m | 255,2 pkt | 2. | 23,5 pkt | Jaka Hvala |
| 11. | 30 stycznia | 2016 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 133,0 m | 139,0 m | 282,9 pkt | 1. | – | |
| 12. | 12 marca | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 141,0 m | 134,5 m | 272,6 pkt | 2. | 10,2 pkt | Markus Eisenbichler |
| 13. | 13 marca | 2016 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 132,5 m | 128,0 m | 262,7 pkt | 1. | – | |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
| Sezon 2011/2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | |  | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 32 | 14 | 18 | ||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2012/2013 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | |  | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 42 | 4 | 25 | 6 | - | - | - | - | 96 | |||||||||||||||||||||||
| Sezon 2013/2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | 6 | 2 | 12 | 5 | 9 | 28 | 2 | 47 | 1 | 2 | 1 | 40 | 39 | - | - | 38 | 12 | - | 601 | |||||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2014/2015 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | 4 | 10 | 18 | 39 | 14 | - | - | 4 | 26 | 14 | 6 | 3 | 16 | 15 | 23 | 9 | 43 | 39 | 22 | 9 | 17 | 410 | |||||||||||||||||||||||||
| Sezon 2015/2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||||||||
| 7 | 9 | 3 | 1 | 2 | - | - | - | - | 14 | 15 | 28 | 10 | 2 | 1 | 10 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 2 | 1 | 754 | ||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Letni Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2012 | 5. |
| 2014 | 14. |
| 2015 | 27. |
| 2016 | 55. |
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 28 września | 2014 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 130,0 m | 132,5 m | 258,2 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
| Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 16 września | 2012 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 127,5 m | 133,5 m | 242,8 pkt | 3. | 8,5 pkt | Wolfgang Loitzl |
| 2. | 23 września | 2012 | Klingenthal | Vogtland Arena | K-125 | HS-140 | 139,0 m | 140,5 m | 282,1 pkt | 2. | 7,3 pkt | Wolfgang Loitzl |
| 3. | 28 września | 2014 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-140 | 130,0 m | 132,5 m | 258,2 pkt | 1. | – | |
| 4. | 4 lipca | 2015 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | 107,0 m | 104,5 m | 279,1 pkt | 2. | 13,8 pkt | Dawid Kubacki |
Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego
stan po zakończeniu LPK 2022
| 2012 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | |  | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 16 | 20 | - | - | - | - | 14 | 13 | 10 | 6 | 6 | 3 | 7 | 2 | 346 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2014 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |  | | | |  | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 16 | 10 | 13 | 11 | 1 | 207 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2015 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2 | 6 | - | - | - | - | - | - | 35 | 54 | - | - | 14 | 22 | 147 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2016 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 7 | 13 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 56 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Legenda | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
FIS Cup
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2009/2010 | 245. |
| 2010/2011 | niesklasyfikowany |
| 2011/2012 | 76. |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
| Sezon 2009/2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | |  | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 33 | 29 | - | - | - | - | - | - | - | 2 | ||||||||||||||||
| Sezon 2010/2011 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | ||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 48 | 54 | - | - | 0 | ||||||||||||||||||
| Sezon 2011/2012 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | punkty | |||||||||||||||||||
| - | - | - | - | - | - | - | - | - | - | 12 | 10 | - | - | 23 | 25 | 15 | - | - | - | - | - | - | 78 | |||||||||||||||||||
| Legenda | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Stephan Leyhe, Richard Freitag, Andreas Wellinger
- ↑ a b Skład zespołu: Selina Freitag, Constantin Schmid, Katharina Althaus i Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Richard Freitag, Stephan Leyhe, Markus Eisenbichler
- ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Juliane Seyfarth, Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Pius Paschke, Severin Freund, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Katharina Althaus, Markus Eisenbichler, Anna Rupprecht, Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Severin Freund, Andreas Wellinger, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
- ↑ a b Skład zespołu: Karl Geiger, Michael Dreher, Tobias Löffler, Andreas Wellinger
Przypisy
- ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-04-06].
- ↑ Andrzej Mysiak: Sobota w Planicy: Był rekord czy nie?. skokinarciarskie.pl, 2017-03-25. [dostęp 2019-04-06].
- ↑ Karl Geiger (Niemcy). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ Katarzyna Socha: Murańka, Byrt oraz Słowiok ze złotymi medalami MŚ dzieci w Ga-Pa!. skijumping.pl, 2005-07-30. [dostęp 2013-05-01].
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2010. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2012. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Klasyfikacja Letniego Pucharu Kontynentalnego w sezonie 2012/2013. skijumping.pl. [dostęp 2019-06-29].
- ↑ a b c GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2013. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Tadeusz Mieczyński: Odmłodzony skład Niemców na Lillehammer. skijumping.pl, 2012-11-16. [dostęp 2011-11-24].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Freund wyprzedził Morgensterna i Bardala, słaby występ Polaków. skokinarciaskie.pl, 2012-11-24. [dostęp 2011-11-24].
- ↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem!. skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-27].
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k GEIGER Karl - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-06]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: PK w Czajkowskim: Geiger wygrywa konkurs, Hilde cały cykl. skijumping.pl, 2016-03-13. [dostęp 2019-06-29].
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ a b c d GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ GEIGER Karl - Athlete Information; Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Willingen: R. Kobayashi wygrywa konkurs i Willingen Five, Żyła trzeci!. skijumping.pl, 2019-02-17. [dostęp 2019-04-06].
- ↑ a b c d e GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-10]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Predazzo: Geiger wygrywa i zostaje liderem cyklu, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-04-21].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Sapporo: Triumf Y. Sato, Kubacki trzeci!. skijumping.pl, 2020-02-01. [dostęp 2020-04-21].
- ↑ a b GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Planicy: Geiger wygrywa finał sezonu, klasyfikację lotów oraz turniej Planica 7. skijumping.pl, 2021-03-28. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ a b c d e f g h GEIGER Karl - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2021-04-06]. (ang.).
- ↑ Adam Bucholz: TCS w Ga-Pa: R. Kobayashi ponownie najlepszy, Żyła jedenasty. skijumping.pl, 2022-01-01. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Titisee-Neustadt: Geiger wygrywa i odzyskuje plastron lidera, Wolny z dwoma punktami. skijumping.pl, 2022-01-22. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Willingen: Kobayashi wygrywa jednoseryjny konkurs i powraca na prowadzenie. Żyła i Hula zdyskwalifikowani, Stoch 21.. skokinarciarskie.pl, 2022-01-29. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Willingen: Lindvik najlepszy, Kubacki czternasty. skijumping.pl, 2022-01-30. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Lahti: Wspólny triumf Graneruda i R. Kobayashiego, Kubacki siódmy. skijumping.pl, 2022-02-27. [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Dominik Formela: Geiger i Seyfarth mistrzami Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-18. [dostęp 2020-04-10].
- ↑ Dominik Formela: Geiger i Althaus mistrzami Niemiec. Padł rekord skoczni w Oberhofie. skijumping.pl, 2021-10-23. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Althaus i Kraus triumfują w Oberstdorfie. skijumping.pl, 2013-10-05. [dostęp 2018-04-15].
- ↑ Dominik Formela: Wellinger mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Aleksandra Kruc: Freitag zwycięża w mistrzostwach Niemiec. skokinarciarskie.pl, 2014-09-06. [dostęp 2018-04-15].
- ↑ a b Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2021-05-09].
- ↑ Adrian Dworakowski: Ekipa z Bawarii drużynowym Mistrzem Niemiec. skijumping.pl, 2012-10-06. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Bawarczycy obronili tytuł. skijumping.pl, 2013-10-06. [dostęp 2018-04-15].
- ↑ Deutsche Meisterschaften Teamspringen – Adler Skistadion Hinterzarten Rothaus Schanze HS 108 – 07.09.2014 – Teamspringen. sommerskispringen-hinterzarten.de, 2014-09-07. [dostęp 2018-04-15]. (niem.).
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy górą w Niemczech. skijumping.pl, 2016-10-21. [dostęp 2019-05-29].
- ↑ Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2018-07-24].
- ↑ Adam Bucholz: Bawarczycy nokautują w konkursie drużynowym mistrzostw Niemiec. skijumping.pl, 2019-10-19. [dostęp 2020-04-10].
- ↑ Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Deutsche Meisterschaft 2015 Skisprung Team – Garmisch-Partenkirchen – 23. Oktober 2015. rennmeldung.de, 2015-10-23. [dostęp 2018-04-15]. (niem.).
- ↑ Adam Bucholz: PŚ w Engelbergu: Pierwszy w karierze triumf Geigera, Żyła drugi!. skijumping.pl, 15 grudnia 2018. [dostęp 2021-11-29].
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Ruka: Pierwsze zwycięstwo Laniska, Polacy bez przełamania. Skokinarciarskie.pl, 28 listopada 2021. [dostęp 2021-11-28].
Bibliografia
- GEIGER Karl - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-06]. (ang.).
- GEIGER Karl 1993.02.11 GER. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-04-05].
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
| Złoty medal | |
|---|---|
| Srebrny medal | |
| Brązowy medal |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
.svg)
Flaga Finlandii
.svg)
Flag of Switzerland at sea
.svg)
.svg)
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
.svg)
.svg)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
(c) Ailura, CC BY-SA 3.0 AT
Seefeld, February 26, 2019: FIS Nordic World Ski Championships, Ski Jumping Training Men.