Karl Hanke

Karl Hanke
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1989-1120-502 / CC-BY-SA 3.0
Reichsführer-SS Reichsführer-SS
Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1903
Lauban, Królestwo Prus, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

8 czerwca 1945
Nová Ves nad Popelkou, Chomutov, Czechosłowacja

Formacja

SS Schutzstaffel

Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)
Order Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Odznaka za 12-letnią służbę w SS (III Rzesza)

Karl Hanke (ur. 24 sierpnia 1903 w Lubaniu, wówczas Lauban, zm. prawdopodobnie 8 czerwca 1945 w Novej Vsi nad Popelkou) – Zbrodniarz wojenny, ostatni Reichsführer-SS, Gauleiter Dolnego Śląska, Wiceprezes Izby Kultury Rzeszy oraz osobisty Sekretarz Josepha Goebbelsa.

Życiorys

Karl Hanke urodził się w Lauban (obecnie Lubań) jako syn inżyniera kolejowego. Jego starszy brat zginął podczas I wojny światowej. Karl był podczas tej wojny zbyt młody, by służyć w wojsku, jednak w latach dwudziestych jako Zeitfreiwilliger (czasowy ochotnik) odbył służbę w 19. Pułku Piechoty Reichswehry we Frankfurcie nad Odrą.

Hanke otrzymał wykształcenie w szkole młynarskiej w Dippoldiswalde w Saksonii i po roku przerwy, który spędził pracując w warsztacie kolejowym, pracował w młynarstwie od 1921 do 1926. W 1928 ukończył w Berufspädagogisches Institut w Berlinie studia, które dały mu uprawnienia do uczenia młynarstwa.

1 listopada 1928 Karl Hanke wstąpił do NSDAP jako Amtswalter. W 1929 zgłosił się do rezerwy Sturmabteilung (SA). W 1930 awansował na Strassenzellenleitera i później na Sektionsführera w Berlinie. Po wyrzuceniu z pracy w państwowej szkole ze względu na swoje zaangażowanie polityczne Hanke zaczął pracować na pełny etat w partii. W 1931 został Kreisleiterem Westendu, a od 1 kwietnia 1932 osobistym sekretarzem Josepha Goebbelsa w Ministerstwie Propagandy Rzeszy. Również w kwietniu 1932 został delegatem NSDAP do Landtagu, a później także do Reichstagu z okręgu poczdamskiego, którą to pozycję piastował aż do końca wojny.

W ramach kontynuacji swojej kariery wstąpił do Allgemeine SS w 1934, służąc w 6. SS-Standarte. W 1937 został wiceprezesem Izby Kultury Rzeszy.

W przededniu II wojny światowej, w okresie romansu Goebbelsa z gwiazdą kina czeskiego Lidą Baarovą, Hanke został powiernikiem Magdy Goebbels. Ostra interwencja Hitlera spowodowała zakończenie obu romansów i koniec ministerialnej kariery Hankego.

W 1939 zgłosił się na ochotnika do służby wojskowej. We wrześniu i październiku służył w 3. Dywizji Pancernej w Polsce, w maju i czerwcu 1940 w 7. Dywizji Pancernej we Francji (słynna „Dywizja Duchów” pod generałem Rommlem). Tam też otrzymał Krzyż Żelazny pierwszego i drugiego stopnia oraz był rekomendowany do Krzyża Rycerskiego. Opuścił armię w 1941 roku w stopniu Oberleutnanta.

Hanke został gauleiterem Dolnego Śląska z rozkazu Hitlera. Rok później Heinrich Himmler awansował go na Gruppenführera SS. Podczas rządów Hankego z jego rozkazu straconych zostało w stolicy prowincji ponad tysiąc osób, przez co zyskał sobie przydomek kata z Breslau.

29 kwietnia 1945 otrzymał urząd Reichsführera SS i dowódcy niemieckiej policji w miejsce Heinricha Himmlera, którego Hitler uznał za zdrajcę. Przebywał w Festung Breslau niemal do samego zdobycia miasta przez Armię Czerwoną. Rankiem 6 maja (około godziny 5:30[1]) uciekł z miasta zarekwirowaną awionetką typu Storch. Maszyna została trafiona w zbiornik paliwa i musiała awaryjnie lądować. Naprawiono ją koło lotniska w Mirosławicach i Hanke z pilotem skierowali się do Świdnicy na tamtejsze lotnisko Luftwaffe. Dalsze losy Hankego są niejasne. Prawdopodobnie przesiadł się w Świdnicy na inny samolot, który rozbił się w Kraju Sudetów. Hanke przeżył i przyłączył się do Dywizji „Horst Wessel”, z którą prawdopodobnie trafił do niewoli. Według jednej z wersji został zabity podczas próby ucieczki z miejsca internowania lub osadzenia przez czeskich wartowników pod Chomutovem[2], według innej był widziany po 1945 w Argentynie, w której schroniło się wielu niemieckich zbrodniarzy wojennych.

Awanse

  • SS-Anwärter – 1934
  • SS-Sturmbannführer – 1934
  • SS-Obersturmbannführer – 1935
  • SS-Brigadeführer – 1941
  • SS-Gruppenführer – 1942
  • Reichsführer-SS – 29 kwietnia 1945

Przypisy

  1. Jak Hanke z Wrocławia uciekał.
  2. Lucyna Biały: „Duch Gór – Rübezahl. Geneza i rozpowszechnienie legendy”, Jelenia Góra 2007.

Media użyte na tej stronie

Планка Золотой партийный знак НСДАП.svg
Планка Золотой партийный знак НСДАП
DEU EK 1 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
DEU EK 2 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Reichsführer-SS Collar Rank.svg
Autor: Mintz l, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rank insignia of the SS, here collar patches to „Reichsführer SS“ until 1945.
DEU SS-Dienstauszeichnung 12Jahre BAR.svg
Baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung) – II Klasa za 12 lat – III Rzesza.
GER Blood Order (1934) ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Decoration in Memory of 9 November 1923 (unofficial – 'Blood Order') ribbon bar. Nazi Germany, 1934.
Karl Hanke (1945).jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1989-1120-502 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Breslau, Gauleiter Karl Hanke bei Ansprache

Breslau Februar 1945 Die ersten Bilder aus der Festung Breslau. Neue Volkssturm-Bataillone der Gauhauptstadt werden vom Gauleiter Hanke vereidigt. In den nächsten Stunden bereits werden diese seit Wochen ausgebildeten Männer zu ihren Kameraden treten, die die Verteidigung der Heimatstadt übernommen haben. Gauleiter Hanke bei seiner Ansprache. SS-PK Mitschke

[Breslau.- Gauleiter Karl Hanke bei Ansprache am Rednerpult mit Hakenkreuz-Flagge und Stahlhelm]

Abgebildete Personen: