Karl Hanke
Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Reichsführer-SS | |
Data i miejsce urodzenia | 24 sierpnia 1903 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 8 czerwca 1945 |
Formacja | |
Odznaczenia | |
Karl Hanke (ur. 24 sierpnia 1903 w Lubaniu, wówczas Lauban, zm. prawdopodobnie 8 czerwca 1945 w Novej Vsi nad Popelkou) – Zbrodniarz wojenny, ostatni Reichsführer-SS, Gauleiter Dolnego Śląska, Wiceprezes Izby Kultury Rzeszy oraz osobisty Sekretarz Josepha Goebbelsa.
Życiorys
Karl Hanke urodził się w Lauban (obecnie Lubań) jako syn inżyniera kolejowego. Jego starszy brat zginął podczas I wojny światowej. Karl był podczas tej wojny zbyt młody, by służyć w wojsku, jednak w latach dwudziestych jako Zeitfreiwilliger (czasowy ochotnik) odbył służbę w 19. Pułku Piechoty Reichswehry we Frankfurcie nad Odrą.
Hanke otrzymał wykształcenie w szkole młynarskiej w Dippoldiswalde w Saksonii i po roku przerwy, który spędził pracując w warsztacie kolejowym, pracował w młynarstwie od 1921 do 1926. W 1928 ukończył w Berufspädagogisches Institut w Berlinie studia, które dały mu uprawnienia do uczenia młynarstwa.
1 listopada 1928 Karl Hanke wstąpił do NSDAP jako Amtswalter. W 1929 zgłosił się do rezerwy Sturmabteilung (SA). W 1930 awansował na Strassenzellenleitera i później na Sektionsführera w Berlinie. Po wyrzuceniu z pracy w państwowej szkole ze względu na swoje zaangażowanie polityczne Hanke zaczął pracować na pełny etat w partii. W 1931 został Kreisleiterem Westendu, a od 1 kwietnia 1932 osobistym sekretarzem Josepha Goebbelsa w Ministerstwie Propagandy Rzeszy. Również w kwietniu 1932 został delegatem NSDAP do Landtagu, a później także do Reichstagu z okręgu poczdamskiego, którą to pozycję piastował aż do końca wojny.
W ramach kontynuacji swojej kariery wstąpił do Allgemeine SS w 1934, służąc w 6. SS-Standarte. W 1937 został wiceprezesem Izby Kultury Rzeszy.
W przededniu II wojny światowej, w okresie romansu Goebbelsa z gwiazdą kina czeskiego Lidą Baarovą, Hanke został powiernikiem Magdy Goebbels. Ostra interwencja Hitlera spowodowała zakończenie obu romansów i koniec ministerialnej kariery Hankego.
W 1939 zgłosił się na ochotnika do służby wojskowej. We wrześniu i październiku służył w 3. Dywizji Pancernej w Polsce, w maju i czerwcu 1940 w 7. Dywizji Pancernej we Francji (słynna „Dywizja Duchów” pod generałem Rommlem). Tam też otrzymał Krzyż Żelazny pierwszego i drugiego stopnia oraz był rekomendowany do Krzyża Rycerskiego. Opuścił armię w 1941 roku w stopniu Oberleutnanta.
Hanke został gauleiterem Dolnego Śląska z rozkazu Hitlera. Rok później Heinrich Himmler awansował go na Gruppenführera SS. Podczas rządów Hankego z jego rozkazu straconych zostało w stolicy prowincji ponad tysiąc osób, przez co zyskał sobie przydomek kata z Breslau.
29 kwietnia 1945 otrzymał urząd Reichsführera SS i dowódcy niemieckiej policji w miejsce Heinricha Himmlera, którego Hitler uznał za zdrajcę. Przebywał w Festung Breslau niemal do samego zdobycia miasta przez Armię Czerwoną. Rankiem 6 maja (około godziny 5:30[1]) uciekł z miasta zarekwirowaną awionetką typu Storch. Maszyna została trafiona w zbiornik paliwa i musiała awaryjnie lądować. Naprawiono ją koło lotniska w Mirosławicach i Hanke z pilotem skierowali się do Świdnicy na tamtejsze lotnisko Luftwaffe. Dalsze losy Hankego są niejasne. Prawdopodobnie przesiadł się w Świdnicy na inny samolot, który rozbił się w Kraju Sudetów. Hanke przeżył i przyłączył się do Dywizji „Horst Wessel”, z którą prawdopodobnie trafił do niewoli. Według jednej z wersji został zabity podczas próby ucieczki z miejsca internowania lub osadzenia przez czeskich wartowników pod Chomutovem[2], według innej był widziany po 1945 w Argentynie, w której schroniło się wielu niemieckich zbrodniarzy wojennych.
Awanse
- SS-Anwärter – 1934
- SS-Sturmbannführer – 1934
- SS-Obersturmbannführer – 1935
- SS-Brigadeführer – 1941
- SS-Gruppenführer – 1942
- Reichsführer-SS – 29 kwietnia 1945
Przypisy
- ↑ Jak Hanke z Wrocławia uciekał.
- ↑ Lucyna Biały: „Duch Gór – Rübezahl. Geneza i rozpowszechnienie legendy”, Jelenia Góra 2007.
Media użyte na tej stronie
Планка Золотой партийный знак НСДАП
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Autor: Mintz l, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rank insignia of the SS, here collar patches to „Reichsführer SS“ until 1945.
Baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung) – II Klasa za 12 lat – III Rzesza.
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Decoration in Memory of 9 November 1923 (unofficial – 'Blood Order') ribbon bar. Nazi Germany, 1934.
(c) Bundesarchiv, Bild 183-1989-1120-502 / CC-BY-SA 3.0
Breslau Februar 1945 Die ersten Bilder aus der Festung Breslau. Neue Volkssturm-Bataillone der Gauhauptstadt werden vom Gauleiter Hanke vereidigt. In den nächsten Stunden bereits werden diese seit Wochen ausgebildeten Männer zu ihren Kameraden treten, die die Verteidigung der Heimatstadt übernommen haben. Gauleiter Hanke bei seiner Ansprache. SS-PK Mitschke
[Breslau.- Gauleiter Karl Hanke bei Ansprache am Rednerpult mit Hakenkreuz-Flagge und Stahlhelm]
Abgebildete Personen:
- Hanke, Karl: Staatssekretär, Gauleiter und Oberpräsident von Niederschlesien, Deutschland (GND 130339490)