Karl Harrer

Karl Harrer (ur. 8 października 1890, zm. 5 września 1926 w Monachium) – niemiecki dziennikarz sportowy i polityk, w 1919 należał do grona założycieli Niemieckiej Partii Robotniczej (DAP), która rok później przekształciła się w NSDAP.

Był członkiem okultystycznego Towarzystwa Thule, które wyznaczyło mu misję założenia politycznego kółka dyskusyjnego dla robotników (Politischer Arbeiterzirkel). Zadanie to wykonał wspólnie ze ślusarzem Antonem Drexlerem w listopadzie 1918 roku^[1].

Kilkudziesięciu członków kółka weszło następnie w skład powołanej 5 stycznia 1919 partii DAP. Do kierownictwa partii – oprócz Harrera i Drexlera – weszli Gottfried Feder i Dietrich Eckart, a Harrer został przewodniczącym partii^[2]. Jednakże jego wizja prowadzenia tajnej działalności ugrupowania nie zgadzała się z planami Adolfa Hitlera. Hitler chciał organizować masowe imprezy polityczne, Harrer był przeciwny takiej strategii, chciał by DAP było raczej klubem dyskusyjnym dla wtajemniczonych^[3]. Do końca 1919 rywalizacja między nimi zaostrzyła się. Harrer oskarżał Hitlera o megalomanię. Ostatecznie zdecydował się zrezygnować ze wszystkich stanowisk partyjnych. Na skutek nacisku Hitlera 5 stycznia 1920 opuścił szeregi NSDAP. Kierownictwo objął dotychczasowy wiceprezes Drexler, a w 1921 sam Hitler.

Przypisy