Karl Heinrich Ulrichs

Karl Heinrich Ulrichs
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1825 Aurich
Data i miejsce śmierci	14 lipca 1895 L’Aquila
Zawód, zajęcie	pisarz

Karl Heinrich Ulrichs (ur. 28 sierpnia 1825 w Aurich, zm. 14 lipca 1895 w L’Aquili) – niemiecki prawnik, dziennikarz, wydawca, pionier seksuologii i pierwszy znany aktywista na rzecz równości osób homoseksualnych.

Życiorys

Zajmował się badaniami na temat miłości osób tej samej płci, którą określał mianem uranizmu (nie istniało wtedy jeszcze pojęcie homoseksualizm), wprowadził klasyfikację 7 płci, wśród których homoseksualnych mężczyzn określał mianem urningów^[1]. Propagował możliwość zawierania małżeństw jednopłciowych, które nazwał małżeństwami urańskimi. Otwarcie mówił o swojej homoseksualności, co było w jego czasach wystąpieniem bardzo nietypowym, a ze względu na grożące sankcje karne – również niebezpiecznym. Podczas Niemieckiego Dnia Prawników w 1867 r. w Monachium zawarł w swoim przemówieniu postulat dekryminalizacji stosunków płciowych między mężczyznami, jako wynikających z naturalnych predyspozycji, co wywołało ogromne oburzenie wśród słuchaczy i doprowadziło do przerwania jego wystąpienia w atmosferze skandalu.

Volkmar Sigusch nazwał Ulrichsa „pierwszym gejem w historii świata”. Należy on do pierwszych myślicieli i aktywistów tego, co znamy dziś jako ruch LGBT, za życia pozostawał jednak ze swoimi poglądami i postulatami odrzucony. Zamiast pożądanej liberalizacji, doczekał się zaostrzenia represji przeciwko osobom homoseksualnym po wprowadzeniu jednolitego niemieckiego kodeksu karnego w 1871 r. (paragraf 175), przez co w 1880 r. wyemigrował do Włoch. Część jego dorobku naukowego została kontynuowana przez innego pioniera seksuologii i idei równouprawnienia gejów i lesbijek, Magnusa Hirschfelda. Postać Ulrichsa, przez ponad sto lat zapomniana, doczekała się ponownego odkrycia i uznania na początku XXI wieku przez współczesnych badaczy społeczności LGBT.

Życiową pasją Ulrichsa była także łacina – tworzył wiersze w tym języku, za które bywał nagradzany (np. za zbiór Apicula Latina). Wśród napisanych przez niego łacińskich epigramów znaleźć można kilka autorefleksji oraz wyrazów rozterek emocjonalnych związanych z jego tożsamością płciową i orientacją seksualną. Jego utwory nie doczekały się jednak ponownego wydania ani przekładu na języki współczesne. Na emigracji we Włoszech zaczął wydawać łacińskie czasopismo Alaudae (ukazywało się ono w latach 1889–1895). Czasopismo to związane było z jego projektem ożywienia języka łacińskiego lub też przynajmniej przywrócenia mu statusu języka dyplomacji i komunikacji międzynarodowej.

Przypisy

Bibliografia

• Volkmar Sigusch: Karl Heinrich Ulrichs, Der erste Schwule der Weltgeschichte. Hamburg: Männerschwarm, 2000. ISBN 978-3861491057.
• Hubert Kennedy: Karl Heinrich Ulrichs: Leben und Werk. Hamburg: Männerschwarm, 2001. ISBN 3-935596-27-8.