Karl Kraus

Karl Kraus

Data i miejsce urodzenia	28 kwietnia 1874 Jiczyn
Data i miejsce śmierci	12 czerwca 1936 Wiedeń
Narodowość	austriacka
Język	niemiecki
Dziedzina sztuki	publicystyka, dramat, poezja, aforyzm

Tablica upamiętniająca Karla Krausa w miejscu jego urodzenia.

Karl Kraus (ur. 28 kwietnia 1874 w Jiczynie, zm. 12 czerwca 1936 w Wiedniu) – austriacki dramaturg, poeta i publicysta. Uznawany za najwybitniejszego satyryka obszaru niemieckojęzycznego w XX wieku.

W latach 1899–1936 był wydawcą i głównym autorem czasopisma literackiego „Die Fackel” (Pochodnia), walczącego m.in. ze stereotypami języka prasy, a współpracującego z Wilhelmem Liebknechtem, Detlevem von Liliencronem czy Frankiem Wedekindem. Był twórcą tzw. wiedeńskiej szkoły eseju. Zasłynął jako autor epickiego Die letzten Tage der Menschheit (pol. Ostatnie dni ludzkości, 1918/19), mówiącego o zmierzchu Austro-Węgier i europejskiej cywilizacji w kontekście wydarzeń I wojny światowej. Oprócz dramatów pisał także wiersze, satyry, aforyzmy i glosy. Przez całe swoje życie związany był z Wiedniem.

Pochowany na Cmentarzu Centralnym w Wiedniu.

Twórczość

• Die demolierte Literatur. 1897.
• Sittlichkeit und Kriminalität. 1902.
• Heine und die Folgen. 1910.
• Die Chinesische Mauer. 1910.
• Die letzten Tage der Menschheit. 1922.
• Literatur und Lüge. 1929.
• Die Sprache. 1937.
• Die dritte Walpurgisnacht. 1952.

Zbiory aforyzmów

• Sprüche und Widersprüche. 1909.
• Pro domo et mundo. 1912.
• Nachts. 1918.

Bibliografia

• Pisarze świata. Słownik encyklopedyczny, wyd. PWN, 1999

Linki zewnętrzne

• Karl Kraus – dzieła w bibliotece Polona