Karl Ludwig Bühler

Ten artykuł od 2011-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Karl Ludwig Bühler (ur. 27 maja 1879 w Meckesheim niedaleko Heidelbergu; zm. 24 października 1963) – niemiecki psycholog i językoznawca, od 1934 członek korespondent Austriackiej Akademii Nauk, od 1916 mąż Charlotty Malachowski.

Od 1899 studiował medycynę we Fryburgu Bryzgowijskim. W 1903 zostaje asystentem w Instytucie Fizjologii, gdzie pisze doktorat z medycyny (o fizjologii percepcji koloru). W 1904 w Strasburgu doktoryzował się z filozofii (rozprawa o poglądach psychologicznych Henry’ego Home’a). Od 1906 pracował w Instytucie Psychologii w Würzburgu. W 1909 w Bonn zyskuje tytuł doktora habilitowanego na podstawie pracy o psychologii myślenia. W 1913 wyjeżdża do Monachium, gdzie zostaje profesorem. W 1918 wyjeżdża do Drezna. Tu zyskuje tytuł profesora zwyczajnego. Od 1922 pracuje na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie zakłada Instytut Psychologii.

W 1938 aresztowany i więziony krótko przez nazistów. Po uwolnieniu emigruje przez Norwegię do Stanów Zjednoczonych. W 1939 pracuje w Scholastica College w stanie Minnesota. W latach 1940–1945 w St. Thomas College (też w Minnesocie). Od 1945 profesor na Uniwersytecie Kalifornijskim.

Jako psycholog zajmował się psychologią rozwojową i procesami myślenia, prekursor psychologii postaci. Główne jego dzieło lingwistyczne to wydana w 1934 roku Teoria języka (Sprachtheorie, pol. przekł. 2004), w której zaprezentował pierwszy model funkcji języka. Zajmował się też rozwojem mowy u dzieci. Swe koncepcje językoznawcze wywodził z filozofii. Współpracował ze strukturalistami praskimi.