Karl Wolff

Karl Wolff
Karl Friedrich Otto Wolff
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 146-1969-171-29 / Friedrich Franz Bauer / CC-BY-SA 3.0

Karl Wolff, 1937
SS-Obergruppenfuhrer SS-Obergruppenfuhrer
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1900
Darmstadt

Data i miejsce śmierci

15 lipca 1984
Rosenheim

Przebieg służby
Lata służby

1917–1920
1931–1945

Siły zbrojne

Kaiserstandarte.svg Armia Cesarstwa Niemieckiego,
Freikorps,
Flag Schutzstaffel.svg Schutzstaffel,
Flag Schutzstaffel.svg Waffen-SS

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa;
II wojna światowa

Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza)
Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Odznaka Honorowa Olimpijska (III Rzesza) Medal Pamiątkowy 1 października 1938 z okuciem Zamek Praga Medal Pamiątkowy 13 marca 1938 Medal Pamiątkowy za Powrót Kłajpedy Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza) Krzyż Zasługi Wojennej I klasy z mieczami (III Rzesza) Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch[1]

Karl Friedrich Otto Wolff (ur. 13 maja 1900 w Darmstadt[2], zm. 15 lipca 1984 w Rosenheim[3]) – niemiecki zbrodniarz wojenny, jeden z wyższych oficerów SS, organizator deportacji Żydów do obozu zagłady w Treblince oraz Najwyższy Dowódca SS i Policji we Włoszech (Höchster SS- und Polizeiführer in Italien) oraz SS-Obergruppenführer i generał Waffen-SS.

Życiorys

Jego ojciec, dr Carl Wolff, był sędzią. Karl Wolff walczył od kwietnia 1917 roku jako szeregowy (potem podoficer) w Infanterie Regiment 115 podczas I wojny światowej i otrzymał Krzyż Żelazny I klasy. Pod koniec 1917 awansował na Leutnanta. Następnie wstąpił do Freikorps. W 1931 stał się członkiem NSDAP i SS, a w lipcu 1933 został adiutantem Heinricha Himmlera, co oznaczało, iż formalnie był numerem 2 w ramach SS. W SS szybko awansował, osiągając już w 1942 stopień SS-Obergruppenführera. W 1936 wybrano go na deputowanego do Reichstagu. W 1939 otrzymał odznakę partyjną: Złoty Medal NSDAP. W tym też roku został oficerem łącznikowym Himmlera przy Adolfie Hitlerze.

Po wybuchu II wojny światowej Wolff kierował Osobistym Sztabem Himmlera i odgrywał ważną rolę w działalności SS. M.in. ułatwił deportację Żydów do obozu zagłady w Treblince, zapewniając swoją interwencją większą liczbę pociągów, których użyto następnie do wywózki Żydów. Od jesieni 1943 sprawował stanowisko gubernatora wojskowego oraz wyższego dowódcy SS i Policji w północnych Włoszech. Był także przedstawicielem III Rzeszy przy marionetkowym rządzie Benito Mussoliniego. Adolf Hitler rozkazał mu nawet porwanie papieża Piusa XII (operacja Rabat), lecz Wolff, opóźniając akcję, doprowadził do jej zaniechania. W styczniu 1945 negocjował z aliantami poddanie wojsk niemieckich w północnych Włoszech.

Po zakończeniu wojny sąd denazyfikacyjny skazał Wolffa w 1946 na karę 4 lat pozbawienia wolności, ale zwolniono go już po tygodniu. Był także świadkiem w kilku procesach zbrodniarzy hitlerowskich. W 1961 zwrócił na siebie uwagę opinii publicznej w Europie, udzielając wywiadu niemieckiej gazecie, w związku z toczącym się w Izraelu procesem Adolfa Eichmanna. Aresztowano go w styczniu 1962 i postawiono zarzut współudziału w zamordowaniu 800 tysięcy Żydów w komorach gazowych Treblinki. Mimo że był jednym z najwyższych stopniem oficerów SS, usiłował przekonać sędziów, iż nie wiedział o obozach zagłady. 30 września 1964 skazano go na karę 15 lat pozbawienia wolności i pozbawienia praw publicznych na okres 10 lat. Pod koniec sierpnia 1969 został warunkowo zwolniony na okres jednego roku z powodu „choroby uniemożliwiającej odbywanie kary”. Następnie corocznie przechodził badania lekarskie w celu przedłużenia okresu zawieszenia kary aż do 1974, kiedy stwierdzono, iż ze względu na zły stan zdrowia fizycznego i psychicznego nie należy się spodziewać odzyskania zdolności do odbycia kary przez skazanego. Wolff zmarł po ciężkiej chorobie w szpitalu w Rosenheim 15 lipca 1984.

Przypisy

  1. Wolff, Karl Friedrich Otto, tracesofwar.com [dostęp 2021-06-03] (ang.).
  2. Verhandlungen des Deutschen Reichstags (niem.). [dostęp 2010-11-02].
  3. Robert S. Wistrich: Who’s Who in Nazi Germany. Nowy Jork: Routledge, 2002, s. 281. ISBN 0-415-26038-8.

Bibliografia

  • Jochen von Lang, Między Hitlerem a Himmlerem – Generał Karl Wolff, Kraków 2005

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
SS-Obergruppenführer Collar Rank.svg
Autor: Mintz l, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the General’s rank “SS-Obergruppenfuehrer” until 1945.
Kaiserstandarte.svg

Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Планка Золотой партийный знак НСДАП.svg
Планка Золотой партийный знак НСДАП
DEU DK Gold BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
DEU EK 1Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
DEU EK 2Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
DEU Ehrenkreuz des Weltkrieges Frontkaempfer BAR.svg
Baretka: "Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918" (Niemcy, III Rzesza) – dla Frontowców (z mieczami).
GER German Olympic Decoration (1936) ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
German Olympic Decoration ribbon bar. Nazi Germany, 1936.
DEU Sudetenland Medal Praga.jpg
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka Medalu Pamiątkowego 1 października 1938 z nakładką Zamek Praski
Anschluss Medal Bar.PNG
Autor: Realismadder, Licencja: CC-BY-SA-3.0
The ribbon bar for the Anschluss medal, awarded to German military personnel, German officials, Austrian members of the NSDAP and other austrians who participated in the annexation (Anschluss) of Austria in March 1938.
GER Return of Memel Commemorative Medal ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
The Return of Memel Commemorative Medal ribbon bar. Nazi Germany, 1939.
DEU KVK 2 Klasse swords BAR.svg
Baretka: Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami II Klasy (III Rzesza).
DEU KVK 1 Klasse swords BAR.svg
Baretka: Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami I Klasy (III Rzesza).
Grande ufficiale SSML Regno BAR.svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
nsatrino della medaglia di grande ufficiale dell'Ordine dei SS Maurizio e Lazzaro del Regno d'Italia.
Bundesarchiv Bild 146-1969-171-29, Karl Wolff.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 146-1969-171-29 / Friedrich Franz Bauer / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Karl Wolff, SS-Gruppenführer